Sećanje na herojsku odbranu otadžbine 1999. godine: Krvavi Vaskrs za 12 apostola sa Košara

Kao i mnogo puta u stradalnoj istoriji srpskog naroda, zlikovci su udarili na veliki praznik. Na Veliki petak 1999. oko 300 pripadnika šiptarskih hordi i njihovih pomagača, stranih plaćenika žednih para i srpske krvi, uz podršku NATO avijacije, prvi put posle Drugog svetskog rata krenulo je kopnom u ofanzivu na Srbiju. I polomilo zube.

Cijenu odbrane platilo je 108 srpskih heroja, prosječne starosti 25 godina, a među njima i vodnik Ivan Vasojević Jaguar, koji je kosti uzidao u sveto Lazarevo Kosovo. Poginuo je baš na Vaskrs pošto je dva dana ranije sa 12 junaka-apostola odbranio granicu. Tog dana teroristi preobučeni u uniforme Vojske Jugoslavije ubili su i Ivana i Predraga Bogosavljevića, Milenka Božića, Darka Bjelobrka i vučjaka majora Listera.

URAGANSKA VATRA

Sam bog je htio da tog jutra na Veliki petak vojnik Dragan Grubić, umjesto mlade vojske, krene po vodu s nekolicinom vojnika. Jedan od njih je na samo nekoliko desetina metara video čovjeka s motorolom, prethodnicu invazije – sjećaju se svjedoci pakla na Košarama.

Naši vojnici predvođeni Vasojevićem krenuli su nazad, ali ih je ubrzo zasula uraganska pešadijska paljba.

Naša vojska bila je na uzvišenju i, samim tim, imala je bolji strateški položaj i preglednost. Počela je opšta pucnjava i galama, a dosta njihovih je tada palo. Gađali su nas ručnim raketnim bacačem. Posle otprilike pola sata razmjene žestoke vatre obustavili su paljbu, a onda je Grubi povikao: „Dražo! Ostoja! Opkoljavajte“ – priča svedok događaja.

Smjenjivale su se komande: „Ajde, ovo smo čekali, lijevi bataljon kreni napred! Turci, došao vam je crni petak! Dražo, Ostoja, krenite naprijed, pobijte bandu!“ Jaguar je prihvatio igru Grubog i krenuo da viče „Juriš!“ i „Uraaa“. Jaka vatra zavarala je teroriste, koji su mislili da je srpskih vojnika mnogo više.

Ta vrsta igre se nastavila i na motorolama, Jaguar i Grubi su namjerno ostavili otvorenu vezu na motoroli da bi se čulo njihovo komandovanje, pucnjava i lomljenje neprijatelja, da bi preostalim zasjedama podigli moral da ne bi došlo do panike.

KOBNA MAJA GLAVA

Opet je počela pucnjava, vičući i dozivajući, pokušavali su da zavaraju neprijatelja da ih ima više iako svjesni da su brojčano daleko nadjačani. U trenutku zatišja Vasojević je naredio pokret. Ostavši bez municije, stavio je automatsku pušku na leđa i pištoljem nam davao odstupnicu. Jaguar je bio prvi u napadu ispred svoje vojske, ali i poslednji kada je odstupala – ne zaboravljaju njegovi saborci.

Tog Velikog petka zasjedno mjesto C3/6 prvo je napadnuto i da su tu pregazili naše momke u zasjedi, mogli bi s leđa da priđu karauli. Sačekali bi vojsku u povlačenju, koja ne bi imala ikakve šanse da se tome suprotstavi. Iznenadni napad Albanaca, plaćenika iz raznih djelova svijeta, osujećen je od ovih vojnika.

Nažalost, dva dana nakon toga, vodnik Ivan Vasojević je poginuo u rejonu Maja glava. Ova akcija biće upamćena po riječima pokojnog Grubića, koji je godinu kasnije, prije pogibije 2004, izrekao svojoj braći graničarima:

Kada razmišljam o cijeloj situaciji, sve što se dešavalo na Veliki petak, pred Vaskrs… podsjećalo me na Hrista i 12 apostola, vodnik Jaguar i nas 12 – rekao je Grubić.

PREDAJ SE, SRBINE!

Rano ujutro 11. aprila počinje pakao. Teroristi ranjavaju u leđa Ranka Bjelana, koji uspijeva da se izvuče. Napadači Nikoli Mačku viču: „Predaj se, Srbine“, ali se on zaklanja iza debele bukve i prebacuje do majora Dragutina Dimčevskog. Jedan terorista puca sa samo nekoliko metara na Dimčevskog i vojnika Šljivića, kik-boksera, koji se munjevito okreće i likvidira napadača.

Nažalost, na samo tridesetak metara od njih ginu Jaguar, Božić, Bjelobrk, braća Bogosavljević. Uraganski napad se nastavlja, urlaju: „Predajte se, gotovi ste“, napadi se ređaju jedan za drugim, teroristi jurišaju i ginu kao muve. Košare su odbranjene, ali je ostalo tužno sjećanje na krvavi Vaskrs.