بارانک درخت یا درخاتچه ای است از تیره گل سرخ (Rosaceae) که در ایران، از جنگلهای اَرَسباران در آذربایجان شرقی تا جنگلهای گرگان پراکنده است. ارتفاع آن به متر و قطرش به نیم مترمیرسد و از گونههای کمیاب جنگلهای شمال محسوب میشود. بارانک گونهای ارزشمند و تأثیر گذار در ترکیب و تنوع عناصر رویشی جنگلهای خزری است که میتواند جایگاه ویژهای از نظر تولید چوب با ارزش و کیفی به خود اختصاص دهد. این گونه از جنبه زیبایی شناختی جلوه درخور تحسینی را درفصول مختلف سال به جنگل میدهد و درختی مناسب برای احیاء و توسعه عرصههای جنگلی تخریب یافته است. این درخت، میوهای خوراکی و شیرین به شکل گلابی کوچک دارد که مطلوب حشرات است و چوب آن نیز مرغوب و خوش نقش است. بارانک، بذر سنگینی دارد ولی با این حال، کمتر تیپ خالص آن دیده میشود که شاید دلیلش آن باشد که پرندگان، سمور و سنجاب بذر آن را میخورند. از گونه های بارانک می توان به بارانک Sorbus torminalis، دیو آلبالو یا بارانک خاکستری Sorbus graeca، تیس یا بارانک برگ شانه ای Sorbus aucuparia، بارانک ایرانی Sorbus persica وSorbus umbellate و بارانک لرستانی Sorbus luristanica اشاره کرد
هنوز نظری ثبت نشده
اولین نفری باشید که نظر میدهید
ثبت نظر