Dialonectria episphaeria
 Jasnoczerwone perytecja Dialonectria episphaeria na brązowoczarnych podkładkach Hypoxylon fragiforme | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Dialonectria episphaeria |
| Nazwa systematyczna | |
| Dialonectria episphaeria (Tode) Cooke Grevillea 12(no. 63): 82 (1884) | |
Dialonectria episphaeria (Tode) Cooke – gatunek grzybów z rodziny gruzełkowatych (Nectriaceae)[1]. Mikroskopijny grzyb nagrzybny będący pasożytem innych grzybów[2].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Nectriaceae, Hypocreales, Hypocreomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1791 r. Heinrich Julius Tode nadając mu nazwę Sphaeria episphaeria. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1884 r. Mordecai Cubitt Cooke[1].
- Cosmospora episphaeria (Tode) Rossman & Samuels 1999
- Cucurbitaria episphaeria (Tode) Kuntze 1898
- Dialonectria episphaeria (Tode) Cooke 1884 var. episphaeria
- Dialonectria episphaeria var. verruculosa Cooke 1884
- Dialonectria sanguinea (Bolton) Cooke 1884
- Fusarium episphaeria (Tode) W.C. Snyder & H.N. Hansen 1945
- Fusarium episphaeria (Tode) W.C. Snyder & H.N. Hansen 1945 f. episphaeria
- Nectria episphaeria (Tode) Fr. 1849
- Nectria episphaeria (Tode) Fr. 1849 f. episphaeria
- Nectria episphaeria (Tode) Fr. 1849 var. episphaeria
- Nectria episphaeria var. gregaria Starbäck 1905
- Nectria episphaeria var. kretzschmariae Henn. 1891
- Nectria episphaeria var. media (Fr.) Sacc. 1883
- Nectria episphaeria var. verruculosa Cooke 1884
- Nectria sanguinea f. episphaeria (Tode) Fr.
- Sphaeria episphaeria Tode 1791
- Sphaeria sanguinea Bolton 1790
- Sphaeria sanguinea var. media Fr. 1823[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Tworzy w przybliżeniu kuliste perytecja o średnicy 0,2–0,3 mm i gładkiej, jasnoczerwonej powierzchni. Podczas suchej pogody wysychają, tracą kulisty kształt i stają się z góry lub z boku wklęsłe. Znajdują się na nich lekko wypukłe ostiole. Perytecja zazwyczaj powstają w mniejszych, lub większych grupach. Worki cylindryczne o wielkości około 65–105 × 8–9 μm. Powstają w nich elipsoidalne askospory, początkowo hialinowe o gładkiej powierzchni, potem bladobrązowe o nieco szorstkiej powierzchni. Mają rozmiar 7–10 × 3–4 μm, są dwukomórkowe i zwężone na przegrodzie. Dwie komórki askospory często są nierównej wielkości[4].
Tworzy dwa rodzaje zarodników konidialnych: małe mikrokonidia i duże makrokonidia. Mikrokonidia elipsoidalne, hialinowe, makrokonidia mające 3–5 przegródi, hialinowe, nieco zakrzywione, zwężone na końcach, cienkościenne[5].
- Gatunki podobne
Bardzo podobne, również szkarłatne owocniki, ale na korze drzew liściastych tworzy gruzełek szkarłatny (Neonectria coccinea)[2].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Jest rozprzestrzeniony na całym świecie[6].
Grzyb saprotroficzny i pasożyt. Rozwija się na podkładkach grzybów z rzędu próchnilcowców (Xylariales). Występuje na następujących gatunkach i rodzajach grzybów: Coryneum brachyurum, Cytospora, Diaporthe larseniana, Diatrype sp., Diatrypella favacea, Diatrypella sp., Hypoxylon fragiforme, Hypoxylon fuscum, Kretzschmaria deusta, Melogramma spiniferum, Pseudovalsa lanciformis, Quaternaria quaternata[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2017-10-04] (ang.).
- ↑ a b c Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4.
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2017-10-04] (ang.).
- ↑ Martin Beazor Ellis, Janett Pamela Ellis, Microfungi on Land Plants. An Identifikation Handbook. 2. überarbeitete Auflage, Richmond Publishing, 1997, ISBN 978-085546-246-8.
- ↑ Ewald Gerhardt, BLV-Handbuch Pilze, wyd. 4, München: BLV, 2006.
- ↑ Discover Life Maps [online] [dostęp 2017-10-04].