Tulbagia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tulbagia
Ilustracja
Tulbagia fioletowa
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

amarylkowate

Podrodzina

czosnkowe

Rodzaj

tulbagia

Nazwa systematyczna
Tulbaghia Linnaeus
Mant. 148. Oct 1771 ('Tulbagia') (nom. et orth. cons.)[3]
Typ nomenklatoryczny

T. capensis Linnaeus[3]

Tulbagia (Tulbaghia) – rodzaj roślin z rodziny amarylkowatych. Obejmuje 22[4][5]–26[6] gatunków. Rośliny te występują w południowej Afryce sięgając na północy po Malawi. Rosną w zbiorowiskach trawiastych i zaroślowych, na glebach suchych i wilgotnych, często na stokach wzgórz i na terenach skalistych[5]. Wiele gatunków uprawianych jest dla efektownych kwiatów[5] i delikatnego, słodkiego zapachu[4]. Gatunkiem najbardziej odpornym na mróz (uprawianym także w Polsce[7]) jest tulbagia fioletowa T. violacea[5]. Nazwa rodzaju upamiętnia gubernatora Kolonii PrzylądkowejRyka Tulbagha (zmarłego w 1771)[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Tulbaghia simmleri
Pokrój
Byliny, których pęd kwiatonośny osiąga do 1,8 m wysokości. Mają mięsiste, białe korzenie[5].
Liście
Zimozielone lub zasychające na zimę, długie, wąskie i zwykle nieco mięsiste[5].
Kwiaty
Zwykle niewielkie, zebrane w baldachy, czasem składające się nawet z 40 kwiatów. Okwiat lejkowaty lub rurkowaty, różowy, fioletowy, pomarańczowy lub zielony. Jego listki równej długości, w dole są zrośnięte, ale w górze rozpostarte. Pręcików jest 6 wyrastających w dwóch okółkach. Zalążnia górna powstaje z trzech owocolistków, zwieńczona jest pojedynczą szyjką słupka i prostym znamieniem[5].
Owoce
Torebki z licznymi, czarnymi, trójkanciastymi nasionami[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja systematyczna

Rodzaj z plemienia Tulbaghieae z podrodziny czosnkowych Allioideae z rodziny amarylkowatych Amaryllidaceae. W przeszłości w różnych systemach klasyfikowany w rodzinach czosnkowatych i liliowatych[8].

Wykaz gatunków[6][7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2019-04-04] (ang.).
  3. a b Tulbaghia Linnaeus. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2019-04-04].
  4. a b David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 545, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  5. a b c d e f g h i Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 480. ISBN 0-333-74890-5.
  6. a b Tulbaghia. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2019-04-04].
  7. a b Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 189. ISBN 978-83-925110-5-2.
  8. Genus: Tulbaghia L.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2019-04-04].