Il y a 67 champignons qui correspondent ŕ votre recherche par ordre de popularité :
Sarcoscypha coccinea (Scopoli) Boudier (1885) | Noms francais : Pezize ecarlate Synonymes : Peziza cyathoides Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1181 Helvella coccinea Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 479 ('Elvela ') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza coccinea Jacquin (1774), Florae austriacae sive plantarum selectarum in Austriae archiducatu sponte crescentium, 2, p. 40, tab. 163 Octospora cyathoides (Linnaeus) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 260 Octospora coccinea (Jacquin) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 261 Octospora craterella Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 55, tab. 19, fig. c Peziza poculiformis Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 27, tab. 7, fig. 5 Peziza epidendra Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 467, fig. 3 Peziza craterella (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1452 Peziza pulcherrima Rafinesque-Schmaltz (1808), The medical repository, and rewiew of American publications on medecine and the auxillary branches of sciences, Hexade 2, 5, p. 362 Macroscyphus coccineus (Scopoli) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 672 Plectania coccinea (Scopoli) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 324 Lachnea coccinea (Scopoli) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 66 Sarcoscypha coccinea (Scopoli) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 103 (nom actuel) Helvella craterella (Hedwig) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 274 Macropodia craterella (Hedwig) Rehm (1894), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 986 Geopyxis coccinea (Scopoli) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 377 Calycina cyathoides (Withering) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 447 Leptopodia craterella (Hedwig) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 37 Molliardiomyces eucoccinea F.A. Harrington (1990), Mycotaxon, 38, p. 434 References : Bon p. 331 ; BK 1 120 ; CD 32 ; Marchand 391 ; Eyssartier et Roux p. 1060 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcoscyphaceae Chapeau/Fructification : En forme de coupe rouge ecarlate (parfois orange ou jaune). Stipe : Assez court, pale. Habitat : Normalement sur bois moussu. Comestibilite : Sans interet | |
Rutstroemia firma (Persoon) P. Karsten (1871) | Synonymes : Peziza ochroleuca Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 105, tab. 105, fig. 1 (nom. illegit.)
Peziza firma Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 658 (basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza stipitum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 431 Peziza alutacea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 431 (nom. illegit.) Calycina firma (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Helotium firmum (Persoon) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 206 Ciboria firma (Persoon) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 312 Rutstroemia firma (Persoon) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 108 (nom actuel) Phialea firma (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 101 Hymenoscyphus firmus (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 123 Ciboria ochroleuca Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 274 Helotium quercinum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 848 Poculum firmum (Persoon) Dumont (1976), Mycologia, 68(4), p. 870 References : Bon p. 333 ; BK 1 153 ; Medardi p. 249 ; Eyssartier et Roux p. 1064 Dennis p. 101 pl. XIIIk ; Ellis 1 p. 215 fig. 959 ; Gr. p. 378 n° 614 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Chapeau/Fructification : Apothecie stipitee, en entonnoir, ou cupuliforme a l'etat jeune, infundibuliforme dans la vieillesse, avec la marge plus foncee, parfois redressee, finement crenelee, large de 3 a 10 mm, lisse, fauve ou fauve brunatre a rouge-brun en dessus, olive brun a fauve olivatre en dessous et couvert de fibrilles appliquees, parfois ride a la fin. Stipe : Plus ou moins long, mesurant 2-5-(15) mm, brun, ordinairement droit, veloute et noiratre a la base. Habitat : Sur ecorce et branches de feuillus, tels que Quercus spp. (chenes) et Corylus spp. (noisetiers). Gregaire. Assez commun. Hiver-printemps (in litt. Avril-octobre). Spores : Oblongues ou oblongues fusiformes, droites ou souvent un peu courbees, lisses, hyalines, 1 a 3 cloisons ou + a la fin, guttulees, parfois divisees, accompagnees de nombreuses granulations et terminees par une sporule conidienne arrondie, mesurant 13-17(-20) × 3-4(-7) µm. Asques cylindriques, un peu attenues a la base, octospores, spores uniseriees, mesurant 120-130(-160) × 7-8(-12) µm. Paraphyses filiformes, hyalines, divisees, septees, legerement clavees aux extremites, fourchues a la base, epaisses de 2,5-3 µm. Comestibilite : Sans interet | |
Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958] | Synonymes : Peziza buccina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 659 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza merulina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 279 Helotium buccina (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Guepinia peziza Tulasne (1853), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 19, p. 224 Dacrymyces contortus Cesati (1855), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1984 Guepinia tubiformis Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 30 Guepinia buccina Saccardo (1873), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 2(1), p. 108 Peziza exarata Berkeley (1875), Grevillea, 3(28), p. 160 Guepinia cochlearis Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 547(119), tab. 20, fig. 6 Phialea buccina (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 100 Guepinia merulina (Persoon) Quelet (1884) [1883], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 12, p. 507 Guepinia contorta (Cesati) de Bary (1884), Vergleichende morphologie und biologie der pilze mycetozoen und bacterien, p. 62 Phialea exarata (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 268 Calycina buccina (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Hymenoscyphus exaratus (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Guepiniopsis merulinus (Persoon) Patouillard (1900), Essai taxonomique sur les familles et les genres des hymenomycetes, p. 30, fig. 22 Guepiniopsis merulinus var. peziza(Tulasne) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 510 Guepinia crenata Lloyd (1922), Mycological writings, 7, mycological notes n° 67, p. 1152 Ditiola merulina (Persoon) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 743 Guepiniopsis buccina (Persoon) L.L. Kennedy (1959) [1958], Mycologia, 50(6), p. 888 (nom actuel) References : BG 113 ; Julich p. 441 ; BSM 4/2018 pp. 4-7 Groupe : Tremelles Classification : Basidiomycota / Dacrymycetes / Dacrymycetales / Dacrymycetaceae Chapeau/Fructification : Gregaire ou cespiteuse, mesurant 6-15 mm, jaune a ambree, cyphelloide. Stipe cylindrique claviforme, obliquement dilate en cupule, gelatineux, ferme, finement plisse de nervures longitudinales a l'exterieur et descendant jusqu'a la base. Hymenium cupuliforme, concolore, lisse. Chair : Gelatineuse, ferme, jaune. Habitat : Sur feuillus tels Quercus, Fagus, Castanea Corylus, Betula, ainsi que d'autres essences. Peu lignivore. Automne-hiver. Assez frequent regionalement a rare. Spores : Obovales ou oblondes deprimees lateralement 9-13 x 5-6µm. Conidies formees a l'exterieur du receptacle, subspheriques, asperulees, mesurant 9-12 µm portees comme des basides par des hyphes a extremites renflees et a ramification opuntioide. Basides fourchues mesurant 40 x 4-5 µm. Comestibilite : Sans interet | |
Bisporella sulfurina (Quelet) S.E. Carpenter (1974) | Synonymes : Helotium sulfurinum Quelet (1880), Grevillea, 8(47), p. 116 (Basionyme)
Calycella sulfurina (Quelet) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 112 Calycina sulfurina (Quelet) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Bisporella sulfurina (Quelet) S.E. Carpenter (1974), Mycotaxon, 1(1), p. 59 (nom actuel) References : BK 1 178 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Ellis p. 4 fig. 5 ; Gr. p. 313 n° 502 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile ou substipite, d'abord turbine et urceole, puis etale, mais toujours cupule avec la marge souvent un peu ondulee, large de 0,5 a 2 mm, lisse, jaune sulfurin dore, parfois entierement blanc, pruineux-pulverulent a l'exterieur. Habitat : Sur branches mortes de feuillus, Acer, Cornus, Crataegus, Fagus, Fraxinus, Quercus, Tilia, Ulex et Ulmus. ( in litt. trouve sur branches mortes de Pinus ). Spores : Oblongues-subfusiformes, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant a l'interieur plusieurs petites gouttelettes ou des granulations jaunatres, parfois un peu etranglees vers le milieu et 1-septees, 9-12 x 3-4 µm.( Boudier ),(in litt. 8-10(12) x 2 µm.). Theques cylindriques-claviformes assez longuement attenuees a la base, octospores, 80-100-(150) x 5-8-(10) µm.( in litt. 60-90 X 4-4,5µm ). Paraphyses filiformes et remplies de guttules jaunatres. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole mais le plus souvent fascicules et soudes a la base. Rare. De Septembre a debut Mars. Remarques : Le plus souvent sur vieilles fructifications de Sphaeriales ; exemple : Diatrype stigma et Diatrypella favacea ). | |
Hymenoscyphus imberbis (Bulliard) Dennis (1964) | Synonymes : Peziza imberbis Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 467, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium imberbis (Bulliard) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 Pezizella bresadolae Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 657 Calycina imberbis (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Hymenoscyphus bresadolae (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Cenangella alnicola Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 89 Hyalinia alnicola (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104 Ombrophila imberbis (Bulliard) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92 Mollisiella bresadolae (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142 Helotium franciscae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 190 Helotium calamariumVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 207 Helotium acaciae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 186 Helotium decolorans Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 201 (nom. illegit.) Helotium roburneum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 184 Helotium obliquum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 407 Hymenoscyphus imberbis (Bulliard) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 75 Phaeohelotium imberbe (Bulliard) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 152 Hymenoscyphus calamarius (Velenovský) M.P. Sharma (1997), Achievements and prospects in mycology and plants pathology (Dehra Dun), p. 36 Pezoloma iodopedis Korf, Lizon & Iturriaga (1998), Mycotaxon, 67, p. 75 References : Ellis p. 8 fig. 23 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle cupuliforme a orbiculaire, stipite, 1 a 2 mm de diametre, blanchatre, puis incarnat pale, et enfin brun rougeatre au sechage. Stipe : Mince, concolore, avec des poils courts legerement recourbes. Habitat : Sur branches mortes et rameaux tombes dans des endroits humides tels que, Alnus, Corylus, Crataegus, Salix, Sambucus, etc... Spores : Ascospores hyalines, 8-11 x 3-4 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Aout-Decembre. | |
Cudoniella clavus (Albertini & Schweinitz) Dennis (1964) | Synonymes : Peziza clavus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 306, tab. 11, fig. 5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza uliginosa Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 138 Bulgaria clavus (Albertini & Schweinitz) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 516 Helotium uliginosum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Ombrophila clavus (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 357 Helotium pileatum Peck (1876) [1875], Annual report of the New York state Museum of natural history, 28, p. 67 (nom. illegit.) Helotium clavus (Albertini & Schweinitz) Quelet (1878) [1877], Bulletin de la Societe botanique de France, 24, p. 329 Helotium palustre Peck (1880) [1879], Annual report of the New York state Museum of natural history, 32, p. 48 Leotia aquatica Libert (1880), in Spegazzini & Roumeguere, Revue mycologique (Toulouse), 2(5), p. 18 Mollisia uliginosa (Fries) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 125 Cudonia aquatica (Libert) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 267 Hymenoscyphus uliginosus (Fries) W. Phillips (1888), Grevillea, 17(82), p. 45 Cudoniella aquatica (Libert) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 42 Cudoniella fructigena Rostrup (1891), Meddelelser om Gronland, 3(3), p. 605 Ciboria uliginosa (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 761 Leotia fructigena (Rostrup) Massee (1897), Annals of botany (London), serie 1, 11, p. 294 Calycina uliginosa (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Cudoniella mildbraedii Hennings (1904), Hedwigia, 43(6), p. 431 Calycella uliginosa (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 Ombrophila aquatica (Libert) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92 Cudoniella clavus (Albertini & Schweinitz) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 73 (nom actuel) References : BK 1 180 ; Dennis P. 120 pl. XIIIr ; Ellis 1 p. 89 fig. 347 ; Gr. p. 300 n° 474 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, charnu, orbiculaire, convexe puis aplani et deprime au centre avec la marge mince legerement crenelee, large de 5 a 12 mm, blanchatre ou pale puis roussatre. Hymenium lisse comme le pied qui est parfois brun noir vers la base. Chair : Molle puis dure sur le sec, sans odeur ni saveur. Stipe : Ferme, egal, long de 5 a 12, jusqu'a 20 mm, blanchatre ou pale, puis roussatre, parfois a reflet violace. Habitat : Sur branches mortes d'arbres et d'arbustes ainsi que sur debris lignifies de plantes herbacees, toujours dans des endroits tres humides, ornieres et fosses. Spores : Elliptiques ou ovales-oblongues, droites, hyalines, lisses, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur, 7-8-9,5-(15) x (3,5)-4-5 µm, ( 7-9 X 2 µm d'apres Boudier). Asques claviformes attenues a la base, octospores, 60-80 x 6-8 µm, (in litt. (90)100 x 9-10 µm, ). Paraphyses nombreuses, filiformes ou simples, greles, legerement epaissies dans la parties superieure, remplies de gOuttelettes uniseriees, septees et, parfois fourchues. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Printemps-Ete. | |
Plectania melastoma (Sowerby) Fuckel (1870) [1869-70] | Synonymes : Peziza melastoma Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 149 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Sphaeria monocarpa Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 173 Peziza rhizopus Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 317, tab. 1, fig. 4 Calycina melastoma (Sowerby) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Peziza atrorufa Greville (1828) [1827], Scottish cryptogamic flora, 6, tab. 315 Peziza crenulata Fuckel (1861), Botanische zeitung, 19(35), p. 250, tab. 10, fig. 6 Plectania melastoma (Sowerby) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 324 (nom actuel) Peziza hirtipes Cooke (1875), Hedwigia, 14(6), p. 81 Lachnea melastoma (Sowerby) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 66 Rhizopodella melastoma (Sowerby) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 103 Peziza rhizomorpha Ellis & Everhart (1888), The journal of mycology, 4(10), p. 98 Plectania rhizomorpha (Ellis & Everhart) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 164 Plectania hirtipes (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 163 Sarcoscypha melastoma (Sowerby) Cleland (1892), in Cooke, Handbook of the Australian fungi, p. 259 Lachnea hirtipes (Cooke) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 181 Scutellinia melastoma (Sowerby) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 520 Scutellinia hirtipes (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 520 Scutellinia rhizomorphae (Ellis & Everhart) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 520 Bulgaria sydowii Hennings (1898), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 40, p. xxix Urnula melastoma (Sowerby) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 55 Bulgaria melastoma (Sowerby) Seaver (1928), The North American cup-fungi (operculates), p. 197 References : Gr. p. 130 n° 203 ; Ellis p. 234 ; FMDS 109 p. 2 ; Dennis p. 78 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcosomataceae Chapeau/Fructification : Receptacle subsessile ou brievement stipite, cupule, large de 10-15 (20) mm, parfois le double, noir interieurement, brun-noiratre, brievement veloute-tomenteux, parfois sillonne a l'exterieur a marge cannelee, herisse a la base, longues fibrilles noires qui se confondent avec le mycelium concolore ; marge couverte de poils courts, bruns, septes, obtus, epais de 5-6 µm, couverts au debut de granulations rouge-brique, caduques. Habitat : Cette interessante espece croit a terre, dans les bois et les haies, sur les tissus vegetaux morts : racines ou radicelles d'arbres, d' arbustes, de plantes, sur les brindilles et meme les tiges mortes des mousses, enfoncees dans le sol. Spores : Spores elliptiques-oblongues, legerement fusiformes, incolores, lisses,finement granuleuses a l'interieur, 20-27 x 10-12 µm. Theques cylindriques, longuement attenuees et flexueuses a la base, octospores, 375-435 µm x 10-14µm, ne bleuissant pas par l'iode. Paraphyses greles, septees, rameuses, legerement fuligineuses, 3-4µm d'epaisseur. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou par petits groupes. Assez rare ou peu frequent. De Janvier a Juin ( souvent en Avril-Mai ). | |
Bisporella citrina (Batsch) Korf & S.E. Carpenter (1974) | Synonymes : Peziza citrina Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 95, tab. 39, fig. 218 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Octospora citrina (Batsch) Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 28, tab. 8, fig. b Peziza cyathoides Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 439 Peziza flava Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 418 Peziza citrina var. ß filicina Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 306 Calycina citrina (Batsch) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Helotium citrinum (Batsch) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Phialea citrina (Batsch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 109 Calycella citrina (Batsch) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 112 Helotium flavum Klotzsch (1887), in W. Phillips, A manual of the British Discomycetes, p. 156 Helotium alaskae Saccardo (1904), Harriman Alaska expedition, cryptogamic botany, 5, the fungi of Alaska, p. 25, tab. 2, fig. 3 Hyalinia subaurantia (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 107 Calycella flava (Klotzsch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 Helotiella bubakii Rehm (1907), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 5(1), p. 78 Bisporella citrina (Batsch) Korf & S.E. Carpenter (1974), Mycotaxon, 1(1), p. 58 (nom actuel) References : Bon p. 333 ; BK 1 175 ; Eyssartier et Roux p. 1062 ; Dennis p. 119 pl. XVI a ; Ellis 1 p. 4 fig. 23 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile ou brievement stipite, charnu, ferme, un peu cupule au debut, puis presque plan avec la marge proeminente et entiere, large de 1 a 2 - 3 mm, (pas +), citrin, jaune dore ou orange en dessus, a peine plus pale et glabre en dessous. Chair : Charnue, elastique, jaunatre. Stipe : Indistinct. Concolore. Habitat : Ordinairement groupee sur les branches mortes et le bois pourri, (Fagus), in litt. egalement sur d'autres bois pourri de feuillus ). Spores : Oblongues, obtuses ou oblongues-elliptiques, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant a l'interieur 2 gouttelettes assez grosses, souvent accompagnees d'autres plus petites et de quelques granulations, 12-17 x 4,5 µm( in litt. 8-12-(14) x -3,5-5 µm. Asques claviformes octospores, spores irregulierement uniseriees, 100-125-(160) x 7-10-(12) µm. Paraphyses filiformes, simples ou divisees a la base, tres greles, lineaires, non epaissies au sommet, larges de 1,5- a 2 µm environ. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire et cespiteux. Frequent. Ete-Automne. | |
Lachnellula subtilissima (Cooke) Dennis (1962) | Synonymes : Peziza calycina Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 24 (nom. illegit.)
Helotium calycinum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 242 Peziza subtilissima Cooke (1875), Grevillea, 3(27), p. 121 (Basionyme) Peziza comitessae Cooke (1876), Grevillea, 4(31), p. 111 Peziza bruyeriensis Roumeguere (1880), Fungi gallici exsiccati, n° 646 Dasyscyphus bruyeriensis (Roumeguere) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 330 Lachnella subtilissima (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 244 Lachnella comitessae (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 243 Dasyscyphus subtilissimus (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 438 Dasyscyphus comitessae (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 440 Atractobolus subtilissimus (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Atractobolus comitessae (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Trichoscypha subtilissima (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125 Lachnellula subtilissima (Cooke) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 184 (nom actuel) References : BK 1 235 ; Dennis p. 155 ; Gr. p. 463 n° 784 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite,1-5-(8) mm d'abord globuleux, puis hemispherique, a la fin etale. Hymenium bossele-ondule, jaune a jaune -orange. Surface externe plus claire Marge entiere, ondulee, fimbriee, garnie de poils blancs, large de 4 a 6 dixiemes de mm. Chair : Tendre et cassante, odeur et saveur insignifiantes. Stipe : Court. Habitat : Surtout sur branches mortes et cortiquees d'Abies, mais egalement sur d'autres coniferes tels que Picea, Pinus, Larix ou Pseudotsuga, parfois sur aiguilles de Pinus. Spores : Cylindriques a fusiformes-courbees, typiquement avec une extremite plus etroite que l'autre, hyalines, obtuses, 6-11 x 2-3 µm. Asques subclaviformes, octospores, spores irregulierement biseriees, 45-50 x 4-5-6 µm. Paraphyses simples, filiformes, septees, parfois ramifiees a la bases rt depassant nettement les asques. Poils hyalins a parois relativement epaisses, multiseptes, finement incrustes, plus epais au sommet et parfois clave. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Tres frequent. Tout au long de l'annee. Remarque : Espece precoce, frequente, sur branches a terre de divers resineux. | |
Hymenoscyphus repandus (W. Phillips) Dennis (1964) | Synonymes : Helotium repandum W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 161 (Basionyme)
Hymenoscyphus symphoricarpi W. Phillips (1891), The Scottish naturalist, 11, p. 89 Calycina repanda (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Phialea symphoricarpi (W. Phillips) Saccardo (1928), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 24, p. 1184 Helotium vaginale Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 200 Hymenoscyphus repandus (W. Phillips) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 75 (nom actuel) References : BK 1 188 ; Dennis p. 123 pl. XIVg ; Ellis p. 347 fig. 1455 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, un peu concave au debut, cupuliforme, 0,5-1,5, parfois 2 mm de diametre, lisse, jaune pale a l'etat frais, puis ocre-blanchatre, enfin ochrace. Surface externe concolore. Marge blanchatre parfois finement duveteuse. Stipe : Court, jusqu'a 2,5 mm de haut et epais de 0,5 mm environ, Habitat : Sur les tiges mortes de Cirsium, Rubus idaeus, Epilodium, Eupatorium, Iris, Mentha, Halimione, Ulex, Mercurialis, Juncus, Filipendula ulmaria, sur bogues d'Aesculus, rarement sur bois. Spores : Irregulierement cylindriques, lisses, hyalines, 8-10,5(-12) x 2,5µm, parfois guttulees, sans appendices. Asques octospores, spores biseriees, 60-70 x 5-6 µm. Paraphyses cylindriques et large de 2,5 a 3 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Commun. Mai-Novembre. | |
Vibrissea flavovirens (Persoon) Korf & J.R. Dixon (1974) | Synonymes : Peziza flavovirens Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 323 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium flavovirens (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Vibrissea pezizoides Libert (1880), in Cooke, Grevillea, 8(47), p. 84 Coryne flavovirens (Persoon) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 488 Calycina flavovirens (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Pachydisca flavovirens (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 93 Apostemidium torrenticola Graddon (1965), Transactions of the British mycological Society, 48(4), p. 643 Vibrissea flavovirens (Persoon) Korf & J.R. Dixon (1974), Mycotaxon, 1(2), p. 134 (nom actuel) References : Ellis p. 215 ; Gr. p. 306 n° 486 Groupe : Non classe Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Vibrisseaceae Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite, un peu concave au debut, plan, puis convexe, large de 2-2,5, jusqu'a 3 mm de diametre. Hymenium variable du gris au jaunatre ou jaunatre verdoyant, roussatre a brun noiratre par le sec. Chair : Molle, ceracee. Stipe : Tres court et epais, gris a noiratre. Habitat : Sur bois pourri dans les endroits humides,( voir remarques et recoltes). Spores : Ascospores hyalines, filiformes, 160-190 µm, de long. Asques partiellement remplis, 245-260-(300) x 6µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Rare. Ete ( Mai-Juin ). Remarques : Espece des ruisseaux frais et rapides, sur bois mort decortique tres dur, trempant dans l'eau en permanence. Les spores, tres longs fils, sont plus facilement liberees dans l'eau que dans l'air. Hors de l'eau, elles restent collees sur l'hymenium comme un feutrage blanc. | |
Hymenoscyphus conscriptus (P. Karsten) Korf (1967) | Synonymes : Peziza salicella Lasch (1863), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 520
Peziza conscripta P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 638 (Basionyme) Helotium sublenticulare subsp.* conscriptum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 119 Helotium conscriptum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 236 Helotium sublenticulare var. conscriptum(P. Karsten) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 785 Phialea ampla Ellis & Everhart (1897), Bulletin of the Torrey botanical Club, 24(3), p. 135 Calycina conscripta (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Calycella conscripta (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 Helotium mali Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 186 Helotium amplum (Ellis & Everhart) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 133 Hymenoscyphus conscriptus (P. Karsten) Korf (1967), in Kobayasi & al., Annual report Institute for fermentation, Osaka, 1965-66(3), p. 55 (nom actuel) References : Medardi p. 91 ; BK 1 183 ; Dennis p. 123 ; Ellis p. 248 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Recepatacle 3-5-( 7 mm ) de large, stipite, cupuliforme a l'etat jeune, puis discoide-etale a pulvine, lisse, ou un peu ride, blanc ou jaunatre en dessus, lisse et blanchatre en dessous, puis brunatre a ferrugineux a l'etat sec. Stipe : 2-4 et jusqu'a 7 mm de long, cylindrique, epais de 2-3 mm, avec la base faiblement feutree, pale a blanchatre. Habitat : Sur branches mortes et dans les fentes d'ecorce des troncs secs ou en mauvais etat, en particulier sur Salix, mais egalement sur Corylus. Spores : Irregulierement cylindriques, lisses, hyalines, parfois 1 cloison, 2 grosses guttules ou plusieurs autres gouttelettes, et des extremites pointues, 12-14(-16) x 3-4 µm. Asques octospores,, spores irregulierement biseriees,120-130 x 9 µm. J+ faible. Paraphyses filiformes et large de 2 µm environ. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire ou fascicule. Rare. Automne-Hiver,( D'Octobre a Janvier ). Remarques : Spores septees a maturite. Amyloidie tres legere, difficile a mettre en evidence. | |
Cistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1959) | Synonymes : Peziza acuum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 330 (c) (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza tenerrima Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 128 Peziza perpusilla Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 317 Helotium acuum (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Helotium tenerrimum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Helotium acuum var. tenerrimum(Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 310 Lachnella acuum (Albertini & Schweinitz) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 246 Dasyscyphus acuum (Albertini & Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 443 Phialea acuum (Albertini & Schweinitz) Rehm (1892), Hedwigia, 31(6), p. 301 Hymenoscyphus acuum (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 75 Atractobolus acuum (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Calycina tenerrima (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Phialea pertenera Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 50 Helotium pertenerum (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 111 Pachydisca tenerrima (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 Hyaloscypha acuum (Albertini & Schweinitz) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 278 Clavidisculum kriegerianum Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 379 Clavidisculum acuum (Albertini & Schweinitz) Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 380 Cistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1959), Ceska mykologie, 13(4), p. 211 (nom actuel) Discocistella acuum (Albertini & Schweinitz) Svrček (1962), Ceska mykologie, 16(1), p. 12 References : BK 1 211 ; Ellis p. 166 & 170 fig 743 ; Dennis p. 150 pl. XXIh ; Gr. p. 431 n° 725 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle brievement, mais nettement stipite, d'abord subglobuleux, puis ouvert a disque presque plan, cupuliforme a orbiculaire, large de 0,1 et jusqu'a 0,3 mm, lisse, blanc ou pale. Surface externe et marge finement feutrees et blanches. Poils courts et obtus. Stipe : Tres court mais distinct. Habitat : Generalement sur aiguilles et cones de Picea, de Pinus tels que P. nigra var. maritima, P.radiata, P. sylvestris, egalement mais plus rarement sur Abies, Thuya et autres gymnospermes. Spores : Oblongues fusiformes ou clavees, lisses, hyalines, 4-5-6 x 1,5-2 µm, sans gouttelettes ni granulations a l'interieur. Asques claviformes, octospores, 30-35 x 4,5-5 µm, spores biseriees. Paraphyses greles, lineaires ou fusiformes, ne depassant pas ou de tres peu les asques, parfois rares ou difficiles a bien distinguer. Poils blancs, hyalins, septes ou non, a parois minces, longs de 25 a 30 µm, epais de 4-5 µm environ, finement granuleux a l'interieur. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou en croissance serree. Frequent. Automne-Printemps ( Septembre a Mars). | |
Vibrissea truncorum (Albertini & Schweinitz) Fries (1822) | Noms francais : Leotie des troncs Synonymes : Helvella fibuliformis Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 176, tab. 176 Peziza fibula Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 660 Leotia truncorum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 297, tab. 3, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Hymenoscyphus fibulaeforme (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 673 Vibrissea truncorum (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 31 (nom actuel) Peziza fibuliformis (Bolton) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 155 Helotium fibuliforme (Bolton) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 345 Leotia clavus Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 200, tab. 11, fig. 11-12 Vibrissea margarita F.B. White (1874), The Scottish naturalist, 2, p. 218 Vibrissea truncorum var. albipes Peck (1891) [1890], Annual report of the New York state Museum of natural history, 44, p. 37 Calycina fibuliformis (Bolton) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Pachydisca fibuliformis (Bolton) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 Vibrissea foliorum Thaxter (1908), in E.J. Durand, Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(5), p. 454 References : BK 1 299 ; Ellis p. 17 pl. 69 ; Gr. 292 Groupe : Non classe Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Vibrisseaceae Chapeau/Fructification : Receptacle en tete arrondie, a marge enroulee et souvent sinuee separee du pied par une vallecule profonde, large de 3 a 6 mm, d'un beau jaune orange en dessus, blanchatre en dessous, glabre mais paraissant parfois veloute sur l'hymenium par la presence des spores. Stipe : Rigide, farci puis creux, haut de 4 a 12 mm et epais de 1 a 3 mm, noir olivatre, attenue a la base, plus clair, glauque-verdoyant au sommet, lisse avec des petits poils noiratres, obtus et serres, abondants, sur la partie inferieure. Habitat : Sur rameaux ou bois pourris (Alnus, Betula, Pinus, etc..) bords des ruisseaux ou immerges dans l'eau, surtout dans les marais, parmi les Sphagnum Spores : Spores filiformes, lisses, hyalines, multiseptees, 185-190 x 1,5 µm, (Gr. jusqu'a 250-265 x 1,5 µm). Theques longues, cylindriques, retrecies a la base, octospores, 300-350 x 5-7 µm. J+. Paraphyses greles, droites, septees, clavees au sommet et terminees par une petite clavule oblongue, jaune a brunatre, simple ou bifurquee. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece assez rare, eparse ou groupee. Du printemps a l'automne. La fructification pouvant atteindre 10-15(20) mm de hauteur. | |
Rutstroemia conformata (P. Karsten) Nannfeldt (1942) | Synonymes : Xyloma nervale Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 64, tab. 7, fig. 7
Xyloma trientalis Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 200 Sclerotium nervale (Albertini & Schweinitz) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 260 Sclerotium trientalis (Fries) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 260 Rhytisma nervale (Albertini & Schweinitz) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 371 Peziza conformata P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 149 (Basionyme) Helotium conformatum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 236 Sclerotinia nervisequa J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 65 Calycina conformata (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Phialea violascens Rehm (1899), in Saccardo & P. Sydow, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 14, p. 767 Helotium violascens (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 112 Ombrophila conformata (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92 Ciboria violascens (Rehm) Jaap (1910), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 52, p. 5 Hymenoscyphus violascens (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1166 Ombrophila umbonata f. violascens(Rehm) Rehm (1915), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 15, p. 248 Rutstroemia nervisequa (J. Schroter) W.L. White (1941), Lloydia, 4(3), p. 223 Rutstroemia conformata (P. Karsten) Nannfeldt (1942), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 23-24, n° 1174 (nom actuel) Stromatinia nervisequa (J. Schroter) Naumov (1964), Flora Gribov Leningradskoi oblasti, 2, Diskomitsety, p. 128 Ciboria conformata (P. Karsten) Svrček (1982), Ceska mykologie, 36(3), p. 152 References : Ellis p. 86 & 191 fig. 336 ; Dennis p. 102 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Chapeau/Fructification : Fructification 1-3 mm de diametre, cupuliforme, disque concave ou plat, fixe au substrat par un pied. Hymenium lisse, brun clair. Surface externe et marge concolores. Stipe : Court, environ 5 mm de long, parfois jusqu'a 1,5 cm ( si enfoui dans la litiere ), concolore ou legerement plus fonce vers la base. Habitat : Sur les nervures des feuilles tombees et pourries d'Alnus, quelquefois sur feuilles "squelettiques" de Populus canescens. Spores : Elliptiques, legerement pointues aux extremites, 10-12 x 5-5,5 µm. Asques cylindriques-claves, octospores, jusqu'a 110 x 6-7 µm, spores uniseriees. Paraphyses cylindriques, epaisses de 4µm a l'extremite. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Tres frequent. Avril-Juin. | |
Phaeohelotium epiphyllum (Persoon) Hengstmengel (2009) | Synonymes : Peziza epiphylla Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 30 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza umbonata var. ßß epiphylla (Persoon) Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 339 Helotium umbonatum var. epiphylla Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 184 Helotium epiphyllum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 Peziza stizenbergeri Rabenhorst (1862), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 427 Helotium aurantiacum Cooke (1891), in W. Phillips, Grevillea, 19(92), p. 106 (nom. illegit.) Calycina epiphylla (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Calycina aurantiaca Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Helotium lunatum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 851 Hymenoscyphus epiphyllus (Persoon) Rehm (1929), in Kauffman, Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 9, p. 177 Helotium rubicolum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 190 (nom. illegit.) Helotium dentatum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 187 Helotium culmigenum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 200 (nom. illegit.) Helotium agrostideum var. bipunctatum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 198 Phaeohelotium epiphyllum (Persoon) Hengstmengel (2009), Mycotaxon, 107, p. 272 (nom actuel) References : Medardi 93 ; Dennis p. 126 pl. XVIJ ; Ellis p. 205 fig. 900 ; Gr. p. 397 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle subsessile ou stipite, ferme, plan disciforme, a marge tres entiere, large de 1 a 3 mm,(occasionnellement jusqu'a 6 mm), jaune vif ou jaunatre ou ocrace en dessus ( parfois orange a roussatre dans le vieil age ), plus pale et glabre en dessous. Stipe : Ferme, egal, glabre, concolore comme le dessous du receptacle, 1 a 3 mm, epais de 2/3 de mm environ. Habitat : Sur feuilles tombees et pourries de differents feuillus, Quercus, Fagus, Castanea, Carpinus, betula etc...et sur autres detritus. Spores : Elliptiques-oblongues, ou oblongues-subfusiformes, droites ou un peu courbees, hyalines, lisses, presentant a l'interieur 2 ou 4 gouttelettes ( parfois divisees), (10)-15-16-(20) x 3,5-4-5 µm, parfois uniseptees a la fin. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 80-110 x 7-10 µm, spores souvent biseriees, a foramen bleuissant tres legerement par l'iode. Paraphyses simples ou divisees,souvent ramifiees, lineaires, septees, epaisses de 2,5 a 3 µm, finement granuleuses a l'interieur surtout dans la partie superieure. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Commun. Ete-automne. | |
Lachnum pygmaeum (Fries) Bresadola (1903) | Synonymes : Octospora fungoidaster Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 53, tab. 19, fig. a
Peziza fungoidaster (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1452 Peziza fructigena var. ß fungoidaster (Hedwig) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 661 Peziza pygmaea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 79 ('pygmea') (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Helotium luteolum Currey (1864) [1863], The transactions of the linnean Society of London, series 1, 24(2), p. 153, tab. 25, fig. 18 Helotium rhizophilum Fuckel (1865), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1598 Ciboria rhizophila (Fuckel) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 312 Helotium pygmaeum (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 214 Lachnea pygmaea (Fries) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249 Helotium tuba var. ochracea Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 38 Peziza nuda W. Phillips (1880), Grevillea, 8(47), p. 101 Helotium affinissimum Peck (1883) [1880], Annual report of the New York state Museum of natural history, 33, p. 32 Lachnella pygmaea (Fries) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 131 Erinella calycina var. pygmaea (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303 Ciboria carniolica Rehm (1887), in W. Voss, Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 37, p. 226 Hymenoscyphus hedwigii W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 130 Hymenoscyphus tuba var. ochracea (Berkeley & Broome) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 126 Hymenoscyphus rhizophilus (Fuckel) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 144 Lachnella nuda (W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 247 Lachnella luteola (Currey) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 247 Helotium rhizogenum Ellis & Everhart (1888), The journal of mycology, 4(10), p. 100 Dasyscyphus luteolus (Currey) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 440 Phialea affinissima (Peck) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 272 Helotium phillipsii Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 220 Dasyscyphus pygmaeus (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 436 Phialea hedwigii (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 260 Hymenoscyphus flexipes Cooke & W. Phillips (1891), Grevillea, 19(92), p. 106 Phialea flexipes (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 9 Ciboria pygmaea (Fries) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 760 Helotium hedwigii (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 243 Helotium nudum (W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 498 Ciboria ochracea (Berkeley & Broome) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 276 Phialea arenicola Ellis & Everhart (1897), The American naturalist, 31, p. 426 Hymenoscyphus fungoidaster (Hedwig) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Hymenoscyphus affinissimus (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Calycina rhizophila (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Calycina rhizogena (Ellis & Everhart) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Atractobolus pygmaeus (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Calycina nuda (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Atractobolus luteolus (Currey) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Lachnum pygmaeum (Fries) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 121 (nom actuel) Lachnum hedwigii (W. Phillips) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 121 Ciboria carbonaria Feltgen (1903), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(3), p. 44 Helotium flexipes (Cooke & W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Hyphoscypha nuda (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 122 Helotium carbonarium (Feltgen) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113 Helotium subrubescens Rehm (1909), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 7(6), p. 524 Helolachnum aurantiacum Torrend (1910), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 9(1), p. 53 Ciboria subrubescens (Rehm) B.O. Dodge (1914), Transactions of the Wisconsin Academy of sciences, arts and letters, 17(2), p. 1033 Lachnum rhizophilum (Fuckel) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 258 Sarcoscypha pusilla Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 317 Helotium smardae Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 186 Dasyscyphus rhizophilus (Fuckel) Grelet (1950), Revue de mycologie, Paris, 15(1), p. 56 Helotium arenicolum (Ellis & Everhart) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 148 References : Ellis 1 p. 263 fig. 1183 ; Dennis p. 148 pl. XIXa ; Gr. p. 437 n° 738 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Lachnaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule, puis etale, avec la marge parfois ondulee, large de 2 a 4 mm et haut de 2 a 6 mm, jaune ou orange en dessus, plus pale et pubescent en dessous, bord plus blanchatre. Chair : Tendre, molle sans odeur ni saveur particulieres. Stipe : Blanc, souvent flexueux, un peu epaissi dans la partie superieure, 1/2 mm environ, plus ou moins pubescent. Habitat : Sur les racines et les branches enfouies dans le sol, dans les herbes emmelees et dans les lieux brules. Spores : Oblongues subfusiformes, halines, droites, plus rarement un peu courbees, tres finement guttulees ou granuleuses a l'interieur. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 40-70 x 5-6 µm, a foramen bleuissant faiblement par l'iode, spores biseriees; Paraphyses lineaires-aigues ou lanceolees aigues, depassant les asques, 70-85 µm environ, d'epaisseur tres variable 2-6 µm dans la partie la plus large, septees, simples ou parfois divisees a la base. Poils blancs courts mais robustes, obtus ou arrondis et meme parfois un peu clavules au sommet, septes, toujours nettement granuleux exterieurement, 30-55 x 4-6 µm environ. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire( groupe-cespiteux). Peu frequent. Ete, ( in litt. de Mai a Octobre ). | |
Lachnellula calyciformis (Willdenow) Dharne (1965) | Synonymes : Peziza calyciformis Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 404 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza calycina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 653 (nom. illegit.) Helotium calyciforme (Willdenow) Wettstein (1887), Botanisches centralblatt, 31, p. 319 Dasyscyphus calyciformis (Willdenow) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 834 (nom. illegit.) Trichoscypha calyciformis (Willdenow) Grelet (1951), Revue de mycologie, Paris, 16, p. 87 Lachnellula calyciformis (Willdenow) Dharne (1965), Phytopathologische zeitschrift, 53(2), p. 124 (nom actuel) Lachnellula minuscula Raitviir (1977), Folia cryptogamica Estonica, 9, p. 3 References : BK 1 230 ; Cetto 5 2122 ; Ellis 1 p. 199 fig. 879 ; Gr. p. 462 n° 782 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, d'abord urceole, puis cupule et regulier, a la fin etale et plus ou moins ondule avec la marge parfois recourbee et lobulee, large de 2 a 5 mm, jaune orange en dessus, blanc et tomenteux-pubescent en dessous et sur le stipe ; la surface externe et la marge sont recouvertes de poils blancs. Chair : Molle a odeur et saveur insignifiantes. Stipe : Peu visible. Habitat : Sur branches mortes et cortiquees d'Abies et de Picea, encore attenantes ou tombees au sol. Spores : Oblongues, subfusiformes ou ovales oblongues, hyalines, lisses, continues, sans gouttelettes ni granulations,4,5-7 x 2,5-3,5 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, spores uniseriees, 45-55 x 4,5-5 µm ( Grelet : 50-75 x 5-7 µm ). Paraphyses greles, filiformes, simples ou divisees, peu ou point septees, parfois legerement lanceolees, epaisses de 1,5-2 µm, avec quelques fines granulations a l'interieur. Poils hyalins, cylindriques, obtus, finement granuleux a l'exterieur, 25-125 x 3-5 µm; ordinairement plus longs,100-300 vers la marge qu'ils depassent et font paraitre ciliee. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou gregaire a cespiteux. Repandu. Printemps et Automne. | |
Hymenoscyphus calyculus (Sowerby) W. Phillips (1887) | Synonymes : Peziza virgultorum F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 106
Peziza calyculus Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 116 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza fructigena var. b virgultorum (F.H. Wiggers) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 118 Peziza infundibulum Greville (1824), Flora edinensis, p. 423 Peziza citrina Hornemann (1829), Flora danica, 33, p. 12, tab. 1971, fig. 3 (nom. illegit.) Peziza virgultorum var. ß ramicola Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 494 Helotium calyculus (Sowerby) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Helotium sublenticulare Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Helotium virgultorum (F.H. Wiggers) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Peziza citrina subsp.* sublenticularis (Fries) Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 44 Phialea calyculus (Sowerby) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108 Helotium fructigenum subsp.* virgultorum(F.H. Wiggers) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 125 Erinella calyculus (Sowerby) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303 Hymenoscyphus virgultorum (F.H. Wiggers) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 134 Hymenoscyphus calyculus (Sowerby) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 136 (nom actuel) Phialea virgultorum (F.H. Wiggers) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 266 Calycina sublenticularis (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Calycella sublenticularis (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 References : BK 1 182 ; Cetto 3 1262 ; Ellis p. 8 fig. 128 ; Dennis p. 123 pl. XVIg ; Gr. p. 405 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : 0,5-2,jusqu'a 5 mm, cupuliforme a discoide, stipitee. Hymenium lisse, brillant a jaune d'or, jaune citron ou jaune ocre ; surface interne lisse a finement duveteuse, (comme d'ailleurs la marge,) plus pale, blanchatre a jaune pale. Stipe : 0,5-5,jusqu'a 10 mm de longueur, presque cylindrique, lisse a pubescent et aminci vers la base, blanchatre a jaune pale, brunissant avec l'age. Habitat : Sur bois mort decortique, branches tombees et enfouies, parmi les feuilles,sur brindilles, dans des endroits humides, en forets de feuillus, principalement sur Fagus. Spores : Fusiformes irregulieres, legerement arquees avec une extremite en pointe, lisses, hyalines, parfois septees,(une cloison), 15-22-(24) x 3-4,5 µm. Asques cylindriques en massue, octospores, spores irregulierement biseriees, 110-125-(140) x 10 µm, amyloides. Paraphyses cylindriques-lineaires, 2-3µm d'epaisseur, etroites, septees, et legerement epaissies au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a fascicule. Repandu mais rarement abondant, (in litt. peu frequent). Septembre a Janvier( parfois au printemps ). | |
Hymenoscyphus herbarum (Persoon) Dennis (1964) | Synonymes : Peziza herbarum Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 30 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Hymenella ebuli Fries (1821), Scleromyceti sueciae, n° 216 Calycina herbarum (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Hymenella vulgaris Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 234 Tremella elliptica Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 109 Hymenula vulgaris (Fries) Libert (1832), Plantae cryptogamicae, quas in Arduenna collegit, 2, exsiccati n° 136 Peziza pastinacae Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 176 Hymenula georginae Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 525 Helotium herbarum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 Peziza ebuli Cesati (1851), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1424 Peziza hymenula Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 308 Patellaria sanguinea var. herbarum (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 326 Helotium hymenula (Fuckel) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 310 ('hymenulum') Phialea hymenula (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 262 Pezizella pastinacae (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 290 Hymenoscyphus hymenula (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Hymenoscyphus pastinacae (Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Pezizella albotincta Rehm (1904), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 43(1), p. (31) Mollisiella albotincta (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 142 Hymenoscyphus albotinctus (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1156 Malotium herbarum (Persoon) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 210 Helotium ebuli Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 186 Hymenoscyphus herbarum (Persoon) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77 (nom actuel) References : BK 1 186 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece courante sur tiges mortes d'orties, d'octobre a janvier. | |
Lanzia luteovirescens (Roberge) Dumont & Korf (1978) | Synonymes : Peziza luteovirescens Roberge (1847), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 188 (Basionyme)
Helotium subolivaceum P. Karsten (1874), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 449 Peziza pallidovirescens W. Phillips (1877), Grevillea, 6(37), p. 24 Phialea luteovirescens (Roberge) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 108 Helotium luteovirescens (Roberge) P. Karsten (1883), Hedwigia, 22(11), p. 164 Calycella luteovirescens (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306 Ciboria tabacina Ellis & Holway (1887), Geological and natural history survey of Minnesota, bulletin n° 3, p. 35 Hymenoscyphus luteovirescens (Roberge) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 121 Helotium pallidovirescens (W. Phillips) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 311 Ciboria luteovirescens (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 206 Calycina subolivacea (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Phialea anomala Peck (1913) [1912], Bulletin of the New York state Museum, 167, p. 29 Rutstroemia luteovirescens (Roberge) W.L. White (1941), Lloydia, 4(3), p. 211 Lanzia luteovirescens (Roberge) Dumont & Korf (1978), Mycotaxon, 7(2), p. 185 (nom actuel) References : BK 1 154 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Chapeau/Fructification : Fructification 2-3 mm, cupuliforme a orbiculaire, pedicellee, erompant des zones noircies du substrat. Hymenium jaune-olive et lisse. Surface externe concolore et lisse. Marge un peu plus foncee. Stipe : Cylindrique et legerement contourne, atteignant 10 mm de longueur, concolore a la surface externe. Habitat : Sur petioles en putrefaction d'Acer,( in litt. egalement sur feuilles de Tillia ). Spores : Irregulierement elliptiques, lisses, hyalines, biguttulees, non septees, 12-13 x 6-7 µm. Asques octospores, spores uniseriees, 150 x 10-12 µm. Paraphyses filiformes, legerement elargies vers le sommet jusqu'a 3µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou en troupes. Automne, ( Septembre-Octobre ). Rare. | |
Lachnellula suecica (de Bary) Nannfeldt (1953) | Synonymes : Peziza pulchella var. ßß flavococcinea Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 323
Peziza chrysophthalma Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 259 Peziza calycina var. ß abietis Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 91 Peziza calycina var. ß chrysophtalma (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 458 Peziza calycina var. flavococcinea (Albertini & Schweinitz) Sauter (1846), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1021 Helotium chrysophthalmum (Persoon) P. Karsten (1869), Fungi Fenniae exsiccati, 9, n° 832 Pithya suecica de Bary (1874), in Fuckel, Fungi Rhenani exsiccati, n° 2686 (Basionyme) Dasyscyphus chrysophthalmus (Persoon) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 8 Lachnellula chrysophthalma (Persoon) P. Karsten (1884), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 11, p. 138 Pithya chrysophthalma (Persoon) Rehm (1885), Hedwigia, 24(2), p. 71 Lachnella chrysophthalma (Persoon) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 132 Trichoscypha chrysophthalma (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125 Pithya malochi Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 319 Lachnellula suecica (de Bary) Nannfeldt (1953), Fungi exsiccati suecici, praesertini upsalienses, 41-42, p. 48 (nom actuel) References : BK 1 236 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Fructification 1-4mm, cupuliforme a l'etat jeune, puis irregulierement ondulee, orbiculaire et brievement stipitee. Chair : Hymenium lisse jaune d'oeuf. Surface externe et marge couverte d'un feutrage de poils blancs. Marge souvent incisee ou crenelee et fortement enroulee a l'etat sec. Habitat : Sur branches mortes, cortiquees et tenant encore a l'arbre de Pinus, (Pinus mugo et Pinus cembra) ainsi que de Larix, de l'etage montagnard a l'etage subalpin. Spores : Spheriques, hyalines, lisses, parfois guttulees. Asques octopores. Spores uniseriees. Paraphyses filiformes, parfois fourchues aux extremites. Poils hyalins a parois minces, multiseptes, incrustes et arrondis au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Repandu. Ete, surtout de Juillet a Septembre. | |
Hymenoscyphus monticola (Berkeley) Baral (2005) | Synonymes : Helotium monticola Berkeley (1875), Grevillea, 4(29), p. 1 (Basionyme)
Calycina monticola (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Phaeohelotium flavum Kanouse (1935), Papers of the Michigan Academy of science, arts and letters, 20, p. 75 Phaeohelotium monticola (Berkeley) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 54 Hymenoscyphus monticola (Berkeley) Baral (2005), Flora mediterranea, Trento, 15, p. 67 (nom actuel) References : BK 1 172 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet | |
Pezizella alniella (Nylander) Dennis (1956) | Synonymes : Helotium grenseri Auerswald (1868), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 1122
Peziza alniella Nylander (1868), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 45 (Basionyme) Helotium alniellum (Nylander) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 239 Phialea alniella (Nylander) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 257 Hymenoscyphus alniellus (Nylander) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 73 Ombrophila alniella (Nylander) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92 Mollisia amenticola Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 123, tab. 13, fig. 25 (nom. illegit.) Pezizella alniella (Nylander) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 56 (nom actuel) Calycina alniella (Nylander) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 51 Calycellina alniella (Nylander) Baral (1993), Zeitschrift fur mykologie, 59(1), p. 4 References : BK 1 194 ; Ellis p. 88 fig. 345 ; Dennis p. 131 pl. XVIIh ; Gr. p. 301 n° 476 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite, d'abord turbine, puis etale, devenant meme convexe et large de 0,5-0,7-(1 mm ) . Hymenium blanc creme a jaune pale, ou legerement jaunatre en dessus, legerement puberulent et grisatre, puis glabre et blanchatre en dessous. Marge reflechie et un peu sinuee ou plus ou moins irregulierement crenelee. Stipe : Tres court, mince, blanchatre, noiratre a la base, ( parfois reduit a un point central ). Habitat : Sur chatons femelles pourris et au sol dans les endroits marecageux d' Alnus ( in litt. Alnus incana ). Spores : Oblongues-fusiformes, hyalines, lisses, parfois a 2 guttules, presentant ordinairement a l'interieur quelques petites granulations vers les extremites, 8-9-11 x 2,5-3-4 µm, d'apres Nylander,( 12-15 x 3,5-4 µm, d'apres Boudier ). Asques claviformes un peu attenues a la base, octospores, spores irregulierement biseriees, 56-61 x 5,5 µm, ( Boudier : 50-80 X 7-10 µm ). Paraphyses simples, lineaires-obtuses, septees et larges de 2 µm, sommet renfle jusqu'a 3 µm, non granuleuses interieurement, hyalines ou legerement jaunatres. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou groupes. Assez repandu. Precoce au printemps et a la fin de l'automne( in litt. surtout en Fevrier-Mars ). Remarque : Souvent en compagnie de Ciboria viridifusca. | |
Hymenoscyphus salicellus (Fries) Dennis (1964) | Synonymes : Peziza salicella Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 133 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium salicellum (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 Helotium lenticularis var. salicellum (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 310 Helotium badium W. Phillips (1887), Grevillea, 15(76), p. 113 Calycina salicella (Fries) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Calycina badia (W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Pachydisca badia (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 Helotium suzannae Boudier (1917), Bulletin de la Societe mycologique de France, 33(1-2), p. 18 Helotium rehbergense Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 188 Helotium rehbergense var. pulchellumVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 188 Helotium crassum Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 119 Hymenoscyphus salicellus (Fries) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 73 (nom actuel) References : Ellis p. 248 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur brindilles mortes de saule. Comestibilite : Sans interet | |
Capitotricha bicolor (Bulliard) Baral (1985) | Synonymes : Helvella minuta O.F. Muller (1778), Flora danica, 13, p. 8, tab. 779, fig. 2 (‘Elvela ')
Peziza bicolor Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 410, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Octospora calyciformis Hedwig (1789), Descriptio et adumbratio microscopico-analytica muscorum frondosorum, 2, p. 64, tab. 22, fig. b Peziza minuta (O.F. Muller) Dickson (1790), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 2, p. 25 Peziza oxyacanthae Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 41 Peziza transparens Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 84 Peziza pulchella Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 653 Peziza pulchella var. a vulgaris Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 323 Dasyscyphus pulchellus (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Peziza quercina Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 260 Cyathicula bicolor (Bulliard) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207 Dasyscyphus bicolor (Bulliard) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 305 Lachnum bicolor (Bulliard) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 172 Lachnea bicolor (Bulliard) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 249 Lachnea pulchella (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 70 Erinella calycina (Hedwig) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303 Erinella bicolor (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 303 Lachnella bicolor (Bulliard) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 249 Trichopeziza bicolor (Bulliard) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 294 Lachnella hispanica Cooke & W. Phillips (1891), Grevillea, 19(91), p. 73 Dasyscyphus hispanicus (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 21 Atractobolus bicolor (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Atractobolus hispanicus (Cooke & W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Capitotricha bicolor (Bulliard) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 60 (nom actuel) References : BK 1 214 ; Dennis p. 150 pl. XIXc ; Cetto 4 1640 ; Ellis p. 213 fig. 947 ; Gr. p. 426 n° 715 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle tres brievement stipite, urceole puis cupuliforme, a la fin aplani et souvent un peu ondule, large de 1 a 2 mm. Hymenium jaune d'śuf a jaune orange a l'interieur, couvert a l'exterieur de longs poils blancs granuleux qui depassent la marge et la font paraitre ciliee. Celle-ci s'enroule fortement a la dessiccation. Chair : Odeur et saveur indistinctes. Stipe : Tres petit, a peine visible. Habitat : Sur branches et rameaux tombes de Quercus, d'Alnus viridis, ainsi que quelques autres feuillus, mais plus rarement sur Fraxinus. Spores : Oblongues-fusiformes a fusiformes-clavees, hyalines, lisses, 7-9-10(-14) x 1,5-2,5-3 µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 50-60 x 4,5-5-7 µm, spores biseriees. Paraphyses fusiformes-aigues a lanceolees, plus longues que les asques, 2-3 septees, epaisses de 5-6 µm, dans la partie la plus large, presentant dans la moitie inferieure quelques gouttelettes et granulations jaunatres, qui disparaissent avec l'age. Poils hyalins,cylindriques, obtus ou subaigus, longs de 60 a 185 µm et epais de 4 a 5 µm, septes, finement granuleux-incrustes exterieurement, et portant parfois au sommet, une masse cristaline. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire a cespiteux. Repandu. Printemps. | |
Rutstroemia bolaris (Batsch) Rehm (1893) | Synonymes : Peziza bolaris Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 221, tab. 28, fig. 155 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Ciboria bolaris (Batsch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 311 Lachnea bolaris (Batsch) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 65 Phialea bolaris (Batsch) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 116 Hymenoscyphus bolaris (Batsch) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 124 Rutstroemia bolaris (Batsch) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 765 (nom actuel) Helotium bolare (Batsch) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 247 Calycina bolaris (Batsch) Seaver (1934), Mycologia, 26(4), p. 346 References : BK 1 149 ; Medardi 249 ; Gr. p. 379 n° 615 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, cupule, puis etale, avec la marge relevee et furfuracee-denticulee, large de 3 a 9-(10) mm, jaune fonce a jaune olive clair ou fauve-ferrugineux, fauve-brunatre, fauve-rougeatre en dessus, un peu plus pale, subfurfurace ou veine-ride en dessous. Stipe : Concolore ou plus fonce a la base, long de 1-3-5-(10) mm et epais de 1 mm environ. Habitat : Sur branches tombees de Carpinus betulus (charme commun), egalement sur brindilles mortes et enfouies, in litt. egalement sur feuilles tombees de Castanea sativa (chataigner commun). Isoles ou fascicules ou gregaires. Ete-fin de l'hiver. Frequent a rare. Spores : Elliptiques, oblongues-elliptiques ou oblongues-fusiformes, parfois inequilaterales, hyalines, lisses, remplies de fines granulations et presentant aussi ordinairement a l'interieur deux gouttelettes ou simplement une ou deux vacuoles arrondies, 16-20-25 x 6-9 µm. Dans le vieil age, les gouttelettes et les granulations disparaissent et les spores sont triseptees avec, a chaque extremite un court appendice hyalin termine par une sporule conidienne arrondie. Asques subcylindriques, a peine attenues a la base, octospores, 125-143-(195) x 10-11,5-(17) µm. Paraphyses filiformes, rameuses a la base, septees dans la partie inferieure, un peu epaissies au sommet, 3-4 µm, remplies dans la partie superieure d'une matiere brunatre. Comestibilite : Sans interet | |
Phaeohelotium fagineum (Persoon) Hengstmengel (2009) | Synonymes : Helvella fungiformis Scopoli (1770), Annus 4, historico-naturalis 4, p. 150, tab. 1, fig. 8 ('Elvela')
Peziza faginea Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 114 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Helotium fagineum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 Calycina fungiformis (Scopoli) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 447 Ombrophila faginea (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 92 Hymenoscyphus fagineus (Persoon) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 74 Phaeohelotium fagineum (Persoon) Hengstmengel (2009), Mycotaxon, 107, p. 273 (nom actuel) References : Medardi p. 93 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur feuille de Fagus. Comestibilite : Sans interet | |
Phaeohelotium geogenum (Cooke) Svrček & Matheis (1979 | Synonymes : Helotium geogenum Cooke (1877), Grevillea, 6(38), p. 65 (Basionyme)
Calycina geogena (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Pachydisca geogena (Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 93 Ombrophila albescens Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 107 Helotium longisporum Schweers (1939), Revue de mycologie, Paris, 4, p. 131 Helotium ulmariae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 121 (nom. illegit.) Phaeohelotium geogenum (Cooke) Svrcek & Matheis (1979), Ceska mykologie, 33(4), p. 225 (nom actuel) Hymenoscyphus geogenum (Cooke) Milekhin & Prokhorov (2008), Moscow University biological sciences bulletin, 63(4), p. 178 References : Gr. p. 305 n° 483 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle obconique, attenue en stipe tres court, blanc pur, plan, puis convexe, large de 2 a 3 mm. Habitat : A terre, sur debris de bois enfouis, egalement sur plantes et feuilles pourrissantes. Spores : Fusiformes, 25-35 x 5-7 µm. Paraphyses minces, lineaires. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Rare. Plutot automnal. | |
Lachnellula calycina (Schumacher) Saccardo (1889) | Synonymes : Peziza calycina Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 424 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Cyathicula calycina(Schumacher) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207 Dasyscyphus calycinus (Schumacher) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 305 Lachnea calycina (Schumacher) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 71 Trichoscypha calycina (Schumacher) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 117 Lachnella calycina (Schumacher) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 131 Lachnellula calycina (Schumacher) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 391 (nom actuel) Lachnellula schumannii Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 863 Atractobolus calycinus (Schumacher) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Trichoscypha vuilleminii Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125 Trichoscyphella calycina (Schumacher) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 299 Pithya microspora Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 319 Lachnellula rehmii Ferdinandsen & Joergensen (1938), Skovtraeernes Sygdomme, 1, p. 182, 191 Lachnellula resinaria var. calycina(Schumacher) Baral (2000), Zeitschrift fur mykologie, 66(1), p. 55 References : Gr. p. 465 n° 767 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle d'abord attenue en stipe court, puis sessile, cupule par l'humidite, ferme par le sec et dans le jeune age, large de1 a 2 mm, orange pale en dessus, blanc et tomenteux en dessous. Chair : Molle, odeur et saveur insignifiantes. Stipe : Tres court. Habitat : Sur la resine des troncs et branches de Pinus, rarement sur d'autres coniferes. Spores : Monostiques, rondes, lisses, environ 2 µm de diametre. Asques cylindriques-claviformes, octospores, 35-40 x 3µm. Paraphyses filiformes, septees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire et en croissances denses. Peu frequent. Toute l'annee. | |
Hymenoscyphus caudatus (P. Karsten) Dennis (1964) | Synonymes : Peziza caudata P. Karsten (1866), Fungi Fenniae exsiccati, 6, n° 547 (Basionyme)
Helotium scutula var. γ caudatum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 112 Helotium scutula subsp.* caudatum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 234 Helotium miserrimum P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 215 Helotium naviculasporum Ellis (1874), Bulletin of the Torrey botanical Club, 5(11), p. 46 Helotium saprophyllum Peck (1878) [1876], Annual report of the New York state Museum of natural history, 29, p. 55 Calycina saprophylla (Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Calycina naviculaspora (Ellis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Helotium scutula var. petiolicola Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 114 Helotium strangulatum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 205 Helotium caudatum (P. Karsten) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 206 Helotium linderi W.L. White (1943), Farlowia, 1, p. 154 Hymenoscyphus caudatus (P. Karsten) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 76 (nom actuel) Hymenoscyphus strangulatus (Velenovský) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 178 References : Ellis p. 69 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : 1 mm de diametre Stipe : court Habitat : Sur feuilles de feuillus. Spores : plus pointues a la base qu'a l'apex. Comestibilite : Sans interet | |
Bisporella pallescens (Persoon) S.E. Carpenter & Korf (1974) | Synonymes : Peziza citrina Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 151 (nom. illegit.)
Peziza pallescens Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 85 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza elongata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 429 Calycina pallescens (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 670 Helotium pallescens (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Niptera pallescens (Persoon) Fuckel (1871) [1871-72], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 25-26, p. 334 Helotium pallidulum Saccardo (1875), Atti della Societa veneto-trentina di scienze naturali residente in Padova, serie 1, 4(1), p. 136 Phialea pallescens (Persoon) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 109 Calycella pallescens (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 306 Helotium citrinum var. pallescens (Persoon) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 239 Calycina pallidula (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Bisporella pallescens (Persoon) S.E. Carpenter & Korf (1974), Mycotaxon, 1(1), p. 58 (nom actuel) References : BK 1 176 ; Ellis 1 p. 4 ; Page Image In Published List. Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Fructification 0,5-1 mm, globuleuse a l'etat jeune, puis cupuliforme a orbiculaire. Hymenium blanchatre a ochrace, lisse, surface externe lisse egalement. Stipe : Tres court, fixe sur une surface mate-feutree due au stade conidien de Bispora antennata ( Pers.) = B. monilioides ( Corda ). Habitat : Sur les coupes frontales de Fagus, sur taches noires du champignon imparfait. Spores : Fusiformes-elliptiques, lisses, hyalines, biguttulees (2 petites gouttes ), 10-13 x 2,5-4 µm. Asques octospores, spores irregulierement biseriees, 80-100 x 6-8 µm. J+ ( faible ). Paraphyses filiformes, septees, quelquefois legerement renflees-clavees au sommet. Conidies brunes, biguttulees, 10 x 4 µm, catenulees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cespiteux ou en croissance serree. Frequent. Tout au long de l'annee. | |
Rutstroemia petiolorum (Roberge) W.L. White (1941) | Synonymes : Peziza petiolorum Roberge (1842), in Desmazieres, Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 17, p. 96 (Basionyme)
Helotium petiolorum (Roberge) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 378 Peziza denigrans Fuckel (1868), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2193 Phialea petiolorum (Roberge) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 102 Calycella petiolorum (Roberge) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Hymenoscyphus petiolorum (Roberge) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 132 Cyathicula petiolorum (Roberge) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 305 Cyathicula denigrans (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 306 Ciboria petiolorum (Roberge) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 61 Rutstroemia petiolorum (Roberge) W.L. White (1941), Lloydia, 4(3), p. 197 (nom actuel) Calycina petiolorum (Roberge) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 110 Poculum petiolorum (Roberge) Dumont & Korf (1978), Mycotaxon, 7(2), p. 185 References : Lloydia Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Rutstroemiaceae Habitat : Sur petioles de hetre (Fagus sylvatica) Comestibilite : Sans interet Commentaires : Proche de Rutstromemia sydowiana qui se developpe sur petiole de chene (Quercus) et qui possede des spores moins larges et guttulees. | |
Mollisia conigena (Persoon) Boudier (1907) | Synonymes : Peziza conigena Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 634 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium conigenum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Calycina conigena (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Mollisia conigena (Persoon) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 138 (nom actuel) References : Gr. p. 512 n° 881 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, urceole, cupule, puis aplati, large de 1/2 a 1 mm, nettement margine, entierement d'un blanc jaunatre, legerement furfurace en dessous. Chair : Molle, blanchatre, odeur et saveur insignifiantes. Habitat : Sur les ecailles des cones pourris de Pinus et d'Abies,( voir liste des recoltes ). Spores : Fusiformes, incolores, a peine nebuleuses ou granuleuses a l'interieur, 6-8 x 2-2,5 µm. Asques claviformes, octospores, 40-45 x 5-6 µm. Paraphyses dressees, oleiferes, hyalines. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Automne-Hiver. | |
Hymenoscyphus lutescens (Hedwig) W. Phillips (1887) | Synonymes : Octospora lutescens Hedwig (1789), Descripto et adumbratio microscopico analytica muscorum frondorosum, 2, p. 31, tab. 9, fig. c (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza lutescens (Hedwig) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1454 Helotium lutescens (Hedwig) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Hymenoscyphus lutescens (Hedwig) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 131 (nom actuel) Phialea lutescens (Hedwig) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 713 Calycina lutescens (Hedwig) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Helotium conigenum ss. P. Sydow (1905), Mycotheca germanica, exs., n° 395 References : Ellis p. 178 fig. 781 ; Gr. p. 394 n° 649 ; Page Image In Published List. Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, turbine puis patelliforme, un peu convexe a la fin, 1-(3) mm, jaune ou jaune brunatre en dessus, glabre et blanc jaunatre en dessous, puis brun rougeatre au sechage. Stipe : Glabre, ordinairement court, 1 a 2 mm, subcylindrique, un peu flexueux, concolore. Habitat : Dans les bois humides, sur les brindilles tombees parmi les mousses, sur les cones et les aiguilles de coniferes. Spores : Oblongues-obtuses ou oblongues elliptiques, hyalines, droites, 10-15 x 3-4 µm. Asques claviformes, octospores, attenues a la base, spores unseriees. Paraphyses filiformes, greles, incolores. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Automne. | |
Gemmina gemmarum (Boudier) Raitviir (2004) | Synonymes : Helotium gemmarum Boudier (1889) [1888], Bulletin de la Societe mycologique de France, 4(3), p. 81 (Basionyme)
Phialea gemmarum (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 271 Hymenoscyphus gemmarum (Boudier) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Pezizella gemmarum (Boudier) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 55 Calycina gemmarum (Boudier) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 57 Hyphodiscus gemmarum (Boudier) Raitviir & R. Galan (1994), Systema Ascomycetum, 13(2), p. 160 Gemmina gemmarum (Boudier) Raitviir (2004), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 20, p. 44 (nom actuel) References : BK 1 197 ; Dennis p. 132 ; Cetto 7 2968 ; Ellis p. 191 fig. 847 ; Gr. p. 390 n° 638 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, d'abord cupule, puis pateriforme, margine, large de 0,3 a 0,7,( 1 mm ), blanc, finement puberulent a l'exterieur. Stipe : Concolore a legerement jaunatre a la base,, pouvant atteindre jusqu'a 1 mm de longueur, grele, finement pubescent . Habitat : Sur ecailles et bourgeons tombes, pourris et gorges d'eau de Populus nigra, enfouis sous les feuilles et provenant de l'annee precedente. Spores : Elliptiques a fusiformes-clavees, lisses, hyalines, garnies parfois de fines gouttelettes aux extremites, 5-7 X 2-2,2 µm.( d'apres Boudier, 6-9 x 2,5-3 µm). Asques cylindriques-claviformes, octospores, 35-40 x 4,5 µm, spores biseriees,( d'apres Boudier, 45-50 x5-7 µm). Paraphyses peu nombreuses, simples ou divisees, cylindriques et non septees, larges de 2 a 3 µm, non epaissies au sommet, presentant quelques granulations a l'interieur. J+ faible. Les terminaisons des hyphes saillantes de l'excipulum sont globuleuses-capitees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Rare. Fevrier a Avril. | |
Bisporella confluens (Saccardo) Korf & Bujakiewicz (1985) | Synonymes : Peziza confluens Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 176 (Basionyme)
Helotium confluens (Schweinitz) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 222 Calycina confluens (Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Bisporella confluens (Saccardo) Korf & Bujakiewicz (1985), Agarica, 6(12), p. 306 (nom actuel) References : Agarica 1985 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet | |
Phillipsia domingensis (Berkeley) Berkeley (1881) | Synonymes : Peziza domingensis Berkeley (1852), The annals and magazine of natural history, series 2, 9, p. 201 (Basionyme)
Peziza harmoge Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(74), p. 104 Peziza cordovensis Cooke (1875), Hedwigia, 14(6), p. 81 Helotium purpuratum Kalchbrenner (1880), in Thumen, Mycotheca universalis, centurie 17, n° 1614 Phillipsia kermesina Kalchbrenner & Cooke (1880), Grevillea, 9(49), p. 25 Phillipsia domingensis (Berkeley) Berkeley (1881), The journal of the linnean Society, botany, 18(111), p. 388 (nom actuel) Phillipsia polyporoides Berkeley (1881), The journal of the linnean Society, botany, 18(111), p. 388 Phillipsia subpurpurea Berkeley & Broome (1883), The transactions of the linnean Society of London, series 2, 2(3), botany, p. 69 Geopyxis harmoge (Berkeley & Broome) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 65 Otidea domingensis (Berkeley) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 97 Calycina purpurata (Kalchbrenner) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Phillipsia chardoniana Seaver (1925), Mycologia, 17(2), p. 48 Phillipsia gigantea Seaver (1926), The North American cup-fungi (operculates), p. 183 Molliardiomyces domingensis Paden (1984), Canadian journal of botany, 62(3), p. 214 References : Pezizales du Costa-Rica Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Sarcoscyphaceae Chapeau/Fructification : Fructification "pezizale" en forme de disque de 0,5 a 7,5 cm de diametre. Surface fertile lisse, rouge vif a rouge vineux ; face inferieure, lisse, blanc a blanc creme rose. Chair : Coriace, solide, blanche ; saveur et odeur indistinctes. Stipe : Dans certains cas, de 1,5 cm de long, et de 0,6 cm de large, blanc-creme. Habitat : Sur bois pourri. Spores : Asques octospores. Ascospores 24-28 x 11-14 a extremites pointues et remarquablement marquees par 3 a 5 stries longitudinales. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Pas rare. De Mai a Decembre. Espece des Iles Caraibes,de Guyane, Mexique, Afrique, Australie, Japon. | |
Phaeohelotium carneum (Fries) Hengstmengel (2009) | Synonymes : Peziza subcarnea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 427
Peziza carnea Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 135 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Helotium carneum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 Helotium subcarneum(Schumacher) Saccardo (1881), Michelia, 2(7), p. 260 Pezizella subcarnea (Schumacher) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 657 Hymenoscyphus subcarneus (Schumacher) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 69 Calycina subcarnea (Schumacher) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Hyalinia subcarnea (Schumacher) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104 Pezizella carnea (Fries) Lind (1913), Danish fungi as represented in the herbarium of E. Rostrup, p. 19 Orbiliopsis subcarnea (Schumacher) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(3), p. 103 Belonidium subcarneum (Schumacher) Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 177, pl. 4, fig. 10 (nom. illegit.) Discorehmia subsyringae Kirschstein (1938), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 36(5-6), p. 380 Phaeohelotium subcarneum (Schumacher) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 355 Phaeohelotium carneum (Fries) Hengstmengel (2009), Mycotaxon, 107, p. 272 (nom actuel) References : Medardi p. 215 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : discoIde a legerement cupulee Stipe : nul Habitat : Bois deteriore de feuillus Spores : de hyalines a brunatres. Comestibilite : Sans interet | |
Pezizella parilis (P. Karsten) Dennis (1956) | Synonymes : Peziza parilis P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 146 (Basionyme)
Helotium parile (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 115 Helotium citrinum var. subniveum P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 125 Hymenoscyphus emergens Cooke & W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 139 Phialea emergens (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 268 Lachnella brachytricha Cooke & W. Phillips (1891), Grevillea, 19(91), p. 73 Dasyscyphus brachytrichus (Cooke & W. Phillips) Saccardo (1892), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 10, p. 22 Helotium emergens (Cooke & W. Phillips) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 251 Calycina parilis (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Atractobolus brachytrichus (Cooke & W. Phillips) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 445 Helotium milliare Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185 Helotium glochidiatum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185 Helotium alnisedum Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 185 Pezizella parilis (P. Karsten) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 49 (nom actuel) Hymenoscyphus parilis (P. Karsten) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 74 References : Medardi CXLVII ; Ellis p. 14 & 96 fig. 51 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Chapeau/Fructification : Jusqu'a 2 mm ou plus de diametre, blanc creme, couleur miel au sechage. Habitat : Sur les rameaux morts d'Acer, Alnus, Quercus, Betula, Salix,etc... Spores : Ascospores hyalines, 1 cloison, 10-14 x 2 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Peu frequent. De Mai a Janvier, plus specialement Septembre-Novembre. | |
Pezizella vulgaris (Fries) Lambotte (1888) | Synonymes : Peziza albella Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 440 ('albida ')
Peziza vulgaris Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 146 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza avellanae Lasch (1859), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 28 Helotium vulgare (Fries) P. Karsten (1866), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 8, p. 207 Peziza sordida Fuckel (1867), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2078 Pezizella avellanae (Lasch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 299 Pezizella sordida (Fuckel) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 299 Helotium albellum (Withering) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 116 Peziza translucida Berkeley & M.A. Curtis (1875), Grevillea, 3(28), p. 155 Calloria vulgaris (Fries) Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 63 Helotium sordidum (Fuckel) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 101 Mollisia vulgaris (Fries) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 119 Niptera vulgaris (Fries) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 233 (nom. illegit.) Hymenoscyphus sordidus (Fuckel) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 144 Pezizella vulgaris (Fries) Lambotte (1888), Memoires de la Societe royale des sciences de Liege, serie 2, 14, p. 292 (nom actuel) Dasyscyphus translucidus (Berkeley & M.A. Curtis) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 439 Pezizella albella (Withering) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 280 Phialea sordida (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 269 Phialea subgalbula Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 711 Phialea vulgaris (Fries) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 709 Helotium fuckelii Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 239 Pseudopeziza albella (Withering) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 202 Hymenoscyphus vulgaris (Fries) Lindau (1896), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1), p. 204 Hymenoscyphus subgalbulus (Rehm) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 486 Atractobolus translucidus (Berkeley & M.A. Curtis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Hymenoscyphus albellus (Withering) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 Hyalinia vulgaris (Fries) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103 Helotium subgalbulum (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 113 Hyalinia albella (Withering) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 103 Allophylaria vulgaris (Fries) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 291 Helotium erumpens Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194 Helotium lachnoides Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 183 Helotium capreae Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 119 Hymenoscyphus capreae (Velenovský) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 136 Calycina vulgaris (Fries) Baral (1989), Beitrage zur kenntnis der pilze mitteleuropas, 5, p. 227 References : Ellis T.2 N°52 ; Dennis p. 145 . Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur Salix, Corylus, Rosa, ... | |
Pezicula sepium (Desmazieres) Dennis (1964) | Synonymes : Peziza sepium Desmazieres (1850), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 14, p. 111 (Basionyme)
Tympanis crataegi Lasch (1861), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 353 Pezicula crataegi (Auerswald) Fuckel (1874) [1873-74], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 56 Helotium sepium (Desmazieres) Gillet (1883), Champignons de France, les discomycetes, p. 152 Dermatea crataegi (Lasch) Jaap (1888), Fungi selecti exsiccati, n° 413 Ocellaria aurantiaca var. crataegi(Lasch) Rehm (1888), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 135 Calycina sepium (Desmazieres) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Dermatea crataegicola E.J. Durand (1904), The journal of mycology, 10(3), p. 100 Pachydisca sepium (Desmazieres) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 93 Dermatea olivascens Rehm (1907), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 5(1), p. 80 Pezicula crataegicola (E.J. Durand) J.W. Groves (1946), Mycologia, 38(4), p. 414 Pezicula olivascens (Rehm) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 339 Pezicula sepium (Desmazieres) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 65 (nom actuel) References : Ellis 1 p. 115 fig. 495 ; Gr. p. 306 n° 487 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : Receptacle 0,5 mm de diametre, erumpent, stipite-turbine, charnu-cerace, glabre, plan, puis convexe, ochrace brunatre ou brun-rouge, disque rouge-brun fonce, pruineux, avec la marge un peu sinuee, orangee ou briquetee, legerement tuberculeuse. Chair : Ferme, concolore, sans odeur ni saveur particulieres. Stipe : Tres court de couleur pale. Habitat : Rameaux morts de Crataegus( oxyacantha ). Spores : Grandes, elliptiques, hyalines, 20-25-(30) x 9-12 µm, triseptees a maturite. . Asques amples et claviformes, 125-150µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou cespiteux. Peu frequent. Novembre-Mars. | |
Moellerodiscus lentus (Berkeley & Broome) Dumont (1976) | Synonymes : Helotium lentum Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(74), p. 108 (Basionyme)
Calycina lenta (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Phialea uleana Rehm (1900), Hedwigia, 39(2), p. 93 Helotium phlebophorum Patouillard (1902), Bulletin de la Societe mycologique de France, 18(2), p. 179 Helotium cecropiae Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 25 Moellerodiscus brockesiae Hennings (1902), Hedwigia, 41(1), p. 33 Ciboria brockesiae (Hennings) Hohnel (1911), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 120, p. 387 Phialea cecropiae (Hennings) Seaver (1925), Mycologia, 17(2), p. 50 Helotium uleanum (Rehm) Dennis (1954), Kew bulletin, 9, p. 323 Ciboriopsis uleana (Rehm) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 319 Ciboriopsis phlebophora (Patouillard) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 319 Ciboriopsis lenta (Berkeley & Broome) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 319 Ciboriopsis cecropiae (Hennings) Dennis (1962), Kew bulletin, 16(2), p. 320 Moellerodiscus lentus (Berkeley & Broome) Dumont (1976), Mycologia, 68(2), p. 245 (nom actuel) References : Baral p. 21 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Sclerotiniaceae Comestibilite : Sans interet | |
Leptodontidium trabinellum (P. Karsten) Baral, Platas & R. Galan (2015) | Synonymes : Peziza trabinella P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 147 (Basionyme)
Helotium trabinellum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 235 Helotium immarginatum P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 127 Calycina trabinella (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Calycina immarginata (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Calloria austriaca Hohnel (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(5), p. 396 Pachydisca trabinella (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 Pachydisca immarginata (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 Orbiliopsis austriaca (Hohnel) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(3), p. 101 Cistella trabinella (P. Karsten) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 271 Phaeohelotium trabinellum (P. Karsten) Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 354 Hymenoscyphus immarginatus (P. Karsten) M.P. Sharma (1991), Himalayan botanical researches, p. 152 Leptodontidium trabinellum (P. Karsten) Baral, Platas & R. Galan (2015), Index fungorum, 271, p. 1 (nom actuel) References : Ellis p. 15 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Leptodontidiaceae Chapeau/Fructification : 0.3-0.9 mm Comestibilite : Sans interet | |
Lachnellula laricis (Chaillet) Dharne (1965) | Synonymes : Peziza calycina var. laricisChaillet (1828), in Fries, Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 8 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1828)
Peziza laricis (Chaillet) Rehm (1876), Grevillea, 4(32), p. 169 Dasyscyphus calycinus var. laricis (Chaillet) Hazslinszky (1886) [1885], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 244 Dasyscyphus oblongosporus G.G. Hahn & Ayers (1934), Mycologia, 26(1), p. 88 Lachnella oblongospora (G.G. Hahn & Ayers) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 245 Lachnellula laricis (Chaillet) Dharne (1965), Phytopathologische zeitschrift, 53(2), p. 132 (nom actuel) References : Lachnellula Key Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Habitat : Sur branches de Larix. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece rare en Europe autrefois connue que du Liechtenstein. Premiere recolte francaise. | |
Hymenoscyphus laetus (Boudier) Dennis (1964) | Synonymes : Pachydisca laeta Boudier (1889) [1888], Bulletin de la Societe mycologique de France, 4(3), p. 78 (Basionyme)
Helotium laetum (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 248 Calycina laeta (Boudier) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Hymenoscyphus laetus (Boudier) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 73 (nom actuel) References : Ellis p. 8 fig. 24 ; Gr. p. 310 n° 496 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Receptacle stipite, charnu, d'abord plan, puis convexe, lentiforme a marge unie ou un peu denticulee, tres finement furfuracee a l'exterieur, large de 1 a 2-3 mm, entierement jaune orange, brun jaunatre au sechage. Chair : Charnue, concolore au receptacle.. Odeur et saveur indistinctes. Stipe : Epais et court de 2 mm de hauteur environ, plus pale que le receptacle. Habitat : Sur branches mortes de feuillus, Alnus, Betula, Fraxinus, Quercus, etc..., dans les endroits humides, egalement trouve sur racines pourries pres d'un ruisseau. Spores : Fusiformes, hyalines, un peu flexueuses, parfois avec une cloison, presentant a l'interieur des granulations de diverses grosseurs vers les extremites, 18-24-(30) x 5-6-(7) µm. Asques cylindriques-claviformes, octospores, ayant a l'etat de vacuite un foramen margine et crenele, 17 -180 x 10 µm. Paraphyses simples, peu septees, hyalines ou jaunatres, remplies de granulations, larges de 3 a 4 µm, non ou a peine epaissies au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Rare. Septembre a Mars. | |
Hymenoscyphus phyllophilus (Desmazieres) Kuntze (1898) | Synonymes : Peziza phyllophila Desmazieres (1842), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 17, p. 98 (Basionyme)
Helotium phyllophilum (Desmazieres) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 Pezicula phyllophila (Desmazieres) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 167 Allophylaria phyllophila (Desmazieres) P. Karsten (1873), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 13, p. 234 Phialea phyllophila (Desmazieres) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 105 Helotium albopunctum Bucknall (1882), Proceedings of the Bristol naturalist's Society, series 2, n° 805 (nom. illegit.) Hymenoscyphus phyllophilus (Desmazieres) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 485 (nom actuel) Phialea phyllophila var. jaapiiRehm (1907), in Jaap, Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 49, p. 10 Hyaloscypha phyllophila (Desmazieres) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 127 Calycina phyllophila (Desmazieres) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 59 References : Ellis p. 121 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Calycina phyllophila Stipe : court Habitat : Sur feuilles de chenes ou hetres pres des nervures Comestibilite : Sans interet | |
Hymenoscyphus serotinus (Persoon) W. Phillips (1887) | Synonymes : Helvella aurea Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 98, tab. 98, fig. 2
Helotium aureum (Bolton) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1442 (nom. illegit.) Peziza aurea (Bolton) Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 150 Peziza serotina Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 661 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza serotina var. ßß verna Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 331 Helotium umbelliforme Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 346 Helotium serotinum (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 355 Hymenoscyphus serotinus (Persoon) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 125 (nom actuel) Calycina aurea (Bolton) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Helotium terrestre Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 63 (nom. illegit.) Pachydisca terrestris Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 93 Lanzia serotina (Persoon) Korf & W.Y. Zhuang (1985), Mycotaxon, 22(2), p. 506 References : Medardi p. 90 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Chapeau/Fructification : Surface externe lisse et finement pruineuse. Stipe : Court. Habitat : Sur brindilles de Fagus. Comestibilite : Sans interet | |
Hymenoscyphus vasaensis (P. Karsten) Dennis (1964) | Synonymes : Peziza vasaensis P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 150 (Basionyme)
Helotium vasaense (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 125 Calycina vasaensis (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Pachydisca vasaensis (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 Hymenoscyphus vasaensis (P. Karsten) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77 (nom actuel) Phaeohelotium vasaense (P. Karsten) Svrček (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 139 References : Dennis p. 141 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur Sphagnum Comestibilite : Sans interet | |
Hymenoscyphus robustior (P. Karsten) Dennis (1964) | Synonymes : Peziza rhodoleuca subsp.* robustior P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 139 (Basionyme)
Peziza aeruginella subsp.* robustior (P. Karsten) P. Karsten (1870), Hedwigia, 9(6), p. 82 Helotium robustior (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 238 Calycina robustior (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Helotium rhizicola Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 142 Hymenoscyphus robustior (P. Karsten) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 75 (nom actuel) References : Dennis p. 139 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet | |
Helotium herbicola (Rabenhorst) Saccardo (1889) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza rubi var. herbicola Rabenhorst (1860), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 218 (Basionyme)
Peziza herbarum subsp.* herbicola (Rabenhorst) P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 147 Peziza discreta subsp.* herbicola (Rabenhorst) P. Karsten (1870), Hedwigia, 9(6), p. 83 Helotium herbarum subsp.* herbicola (Rabenhorst) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 235 Helotium herbarum f. herbicola (Rabenhorst) Rehm (1882), Ascomycetes lojkani lecti in Hungaria, Transsylvania et Galicia, p. 6 Helotium herbicola (Rabenhorst) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 218 ('herbicolum') (nom actuel) Calycina herbicola (Rabenhorst) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 References : Gr. 631 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Comestibilite : Sans interet |
Claussenomyces prasinulus (P. Karsten) Korf & Abawi (1971) | Synonymes : Peziza prasinula P. Karsten (1869), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 10, p. 156 (Basionyme)
Agyriopsis prasinula (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 243 Ombrophila atrovirens var. ß prasinula (P. Karsten) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 93 Helotium albovirens Cooke (1875), Bulletin of the Buffalo Society of natural sciences, 2, p. 299 Ombrophila prasinula (P. Karsten) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 620 Helotium glabrovirens Boudier (1881), Bulletin de la Societe botanique de France, 28, p. 95, tab. 3, fig. 8 Coryne prasinula (P. Karsten) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 140 Corynella glabrovirens (Boudier) Boudier (1885), Bulletin de la Societe mycologique de France, 1(1), p. 114 Mollisia glabrovirens (Boudier) Gillet (1886), Champignons de France, les discomycetes, p. 212 Belonidium glabrovirens (Boudier) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 498 Chlorospleniella prasinula (P. Karsten) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 848 Calycina albovirens (Cooke) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Belonidium clarkii Massee & Crossland (1901), The naturalist, 1901, p. 181, fig. 1-6 Dendrostilbella prasinula Hohnel (1905), Osterreichische botanische zeitschrift, 55(1), p. 22 Corynella prasinula (P. Karsten) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 99 Claussenomyces prasinulus (P. Karsten) Korf & Abawi (1971), Canadian journal of botany, 49(11), p. 1882 (nom actuel) References : Ellis p. 5 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Phacidiales / Tympanidaceae Stipe : Nul Habitat : Sur bois mort de Betula, Fagus, Sambucus, etc. Comestibilite : Sans interet | |
Calycina subtilis (Fries) Baral (1985) | Synonymes : Helotium subtile Fries (1818), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 2, p. 310 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Peziza subtilis (Fries) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 157 Sarea subtilis (Fries) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 178 Hymenoscyphus subtilis (Fries) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 132 Phialea subtilis (Fries) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 255 Pezizella subtilis (Fries) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 58 Calycina subtilis (Fries) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 59 (nom actuel) References : Ellis p. 167 fig. 729 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Chapeau/Fructification : Fructification cupuliforme jusqu'a 1 mm de diametre, sessile a faiblement pedicellee. Surface hymeniale blanche, devenant cremeuse au sechage. Stipe : Tres court, concolore. Habitat : Sur aiguilles de Pinus, sur feuilles en aiguilles tetragones de Picea excelsa. Spores : Ascospores hyalines 5-8 x 1-1,5µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Rare. Octobre-Novembre. | |
Calycina scolochloae (De Notaris) Baral (2013) | Synonymes : Helotium scolochloae De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 379 (Basionyme)
Belonidium scolochloae (De Notaris) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 497 Calycella scolochloae (De Notaris) Dennis (1964), Kew bulletin, 19(1), p. 117 Bisporella scolochloae(De Notaris) Spooner (1984), Kew bulletin, 38(4), p. 557 Calycina scolochloae (De Notaris) Baral (2013), Mycosystema, 32(3), p. 423 (nom actuel) References : Ellis 2 p. 454 fig. 1737 ; Gr. p. 415 n°396 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Chapeau/Fructification : Receptacle sessile, d'abord concave puis patelliforme, large de 0,25-0,50, jusqu'a 0,80 mm, glabre, blanchatre par l'humidite, jaunissant par le sec, marge relevee. Chair : Un peu gelatineuse, concolore, sans odeur ni saveur particulieres. Stipe : Nul Habitat : Sur tiges mortes de plantes, en particulier d' Agropyron repens, Arrhenatium elatius, Arundo donax, etc... Spores : Oblongues, fusiformes ou lanceolees, droites ou un peu courbees, hyalines, presentant quelquefois a l'interieur plusieurs petites gouttelettes et des granulations, 10-12-16-(25) x 2,5-4 µm, (le plus souvent 15 x 3 µm ), triseptees a la fin et un peu etranglees aux cloisons. Asques claviformes, octospores, 75-100 x 5-7 µm. Paraphyses filiformes, hyalines, simples ou divisees, non epaissies au sommet, larges de 1,5-2 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire et cespiteux. Assez frequent. Ete-Automne ( Mai-Aout ). | |
Calycina heterospora Baral Taxon invalide (non publie) | Synonymes : Calycina heterospora Baral (?), (nom. inval.) Taxon non publie Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Comestibilite : Sans interet | |
Calycina ellisii (Dennis) Raitviir (2004) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Microscypha ellisii Dennis (1971), Kew bulletin, 25(2), p. 358 (Basionyme)
Psilachnum ellisii (Dennis) Baral & E. Weber (1992), Bibliotheca mycologica, 140, p. 106 Calycina ellisii (Dennis) Raitviir (2004), Scripta mycologica : Mikologiceskie issledovanija, Tartu, 20, p. 17 (nom actuel) References : Kew Bulletin 25 (2): 358 (1971) Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Habitat : Sur Carex Comestibilite : Sans interet |
Calycina discreta (P. Karsten) Kuntze (1898) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza rubi Lasch (1863), in Rabenhorst, Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 518
Peziza discreta P. Karsten (1867), Fungi Fenniae exsiccati, 7, n° 637 (Basionyme) Helotium discretum (P. Karsten) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 235 Phialea discreta (P. Karsten) Rehm (1893), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 729 Calycina discreta (P. Karsten) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 (nom actuel) Hymenoscyphus discretus (P. Karsten) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1171 Helotium knautiae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 194 Helotium tehovense Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 201 Helotium lounense Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 407 Helotium loti var. roseipesVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191 Helotium loti var. coronillaeVelenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191 Helotium loti Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191 Helotium euphorbiae Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 191 Helotium confertum Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 184 Helotium octobrinum Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 122 Pezizella discreta (P. Karsten) Dennis (1956), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 62, p. 57 Cystopezizella knautiae (Velenovský) Svrcek (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 154 Hymenoscyphus tehovensis (Velenovský) Svrcek (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 180 Hymenoscyphus euphorbiae (Velenovský) Svrcek (1985) [1984], Sbornik Narodniho muzea v Praze, rada B, Prirodni vedy, 40(3-4), p. 147 References : Dennis p. 146 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Stipe : court Comestibilite : Sans interet |
Calycellina punctata (Fries) Lowen & Dumont (1984) | Synonymes : Peziza punctata Greville (1824), Flora edinensis, p. 424 (nom. illegit.)
Peziza punctiformis Greville (1824) [1823], Scottish cryptogamic flora, 2, tab. 63 (nom. illegit.) Peziza xanthosticta Schrader (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 513 Helotium punctatum Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 (Basionyme) Peziza puberula Lasch (1851), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 1529 Helotium puberulum (Lasch) Fuckel (1864), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1150 Pseudohelotium puberulum (Lasch) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 298 Helotium querceti Saccardo (1877), Michelia, 1(1), p. 68 Urceola punctata (Fries) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321 Helotium punctiforme W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 168 Pseudohelotium punctiforme (W. Phillips) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 295 Lachnella puberula (Lasch) W. Phillips (1890), Grevillea, 18(88), p. 85 Pezizella puberula (Lasch) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 665 Pezizella punctiformis (W. Phillips) Rehm (1892), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 664 Dasyscyphus pulchellus J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 88 (nom. illegit.) Hymenoscyphus punctiformis (W. Phillips) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 71 Dasyscyphus puberulus (Lasch) Massee (1895), British fungus flora, 4, p. 355 Belonium sulphureotinctum Rehm (1896), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 35(6), p. (146) ('sulfureotinctum') Atractobolus pulchellus Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 446 Calycina querceti (Saccardo) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Niptera sulfureotincta (Rehm) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 141 Urceolella puberula (Lasch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 129 Hyaloscypha punctiformis (W. Phillips) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 126 Hyalinia querceti (Saccardo) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 104 Hymenoscyphus puberulus (Lasch) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1151 Calycellina punctiformis (W. Phillips) Hohnel (1918), Sitzungsberichte der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, Abt. 1, 127, p. 601 Phialina puberula (Lasch) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(2), p. 106 Hyaloscypha puberula (Lasch) Nannfeldt (1949), in Dennis, Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 32, p. 73 Calycellina punctata (Fries) Lowen & Dumont (1984), Mycologia, 76(6), p. 1006 (nom actuel) References : BK 1 245 ; Ellis p. 203 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Sur feuilles de chenes pourries. | |
Belonopsis iridis (P. Crouan & H. Crouan) Graddon (1961) | Synonymes : Helotium iridis P. Crouan & H. Crouan (1867), Florule du Finistere, p. 48 (Basionyme)
Calycina iridis (P. Crouan & H. Crouan) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Pachydisca iridis (P. Crouan & H. Crouan) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 Mollisia iridis (P. Crouan & H. Crouan) Le Gal (1953), Revue de mycologie, Paris, 18, p. 122 (nom. illegit.) Belonopsis iridis (P. Crouan & H. Crouan) Graddon (1961), Transactions of the British mycological Society, 44(4), p. 612 (nom actuel) References : Dennis p. 202 ; Ellis p. 373 & 545 fig. 1536 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Dermateaceae Chapeau/Fructification : Apohecie mollisioId, 1-3 (5) mm de diametre. Habitat : Sur tiges mortes de Iris pseudacorus, mais egalement sur Juncus. Spores : ( Ellis). Ascospores, 45-65 x 2,5-3 µm, hyalines, avec 3 ou parfois 4 cloisons. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Rare. Periode propice en Juin. | |
Calycina conorum (Rehm) Baral (1985) | Synonymes : Niptera vulgaris Fuckel (1874) [1873-74], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 59
Pezizella conorum Rehm (1878), Ascomyceten, 9, n° 415 (Basionyme) Helotium conigenum Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 101 (nom. illegit.) Helotium libertianum Saccardo & Roumeguere (1884), Revue mycologique (Toulouse), 6(21), p. 28 Pezizella vulgaris (Fuckel) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 279 (nom. illegit.) Mollisia vulgaris (Fuckel) Rehm (1891), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(3), p. 541 (nom. illegit.) Calycina libertiana (Saccardo & Roumeguere) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Calycella libertiana (Saccardo & Roumeguere) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 95 Pezizella libertiana (Saccardo & Roumeguere) Keissler (1912), Beihefte zum botanischen centralblatt, zweite abteilung, 29, p. 409 Hymenoscyphus conorum (Rehm) Migula (1913), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 3(2), p. 1150 Helotium vulgare (Fuckel) Hohnel (1926), Mitteilungen aus dem botanischen Institut der technischen hochschule in Wien, 3(3), p. 105 Pezizella caudata Velenovský (1934), Monographia discomycetum bohemiae, p. 163 Cystopezizella conorum(Rehm) Svrček (1983), Ceska mykologie, 37(2), p. 69 Calycina conorum (Rehm) Baral (1985), Beihefte zur zeitschrift fur mykologie, 6, p. 56 (nom actuel) References : Mycocharentes Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Pezizellaceae Chapeau/Fructification : Rougissante a la manipulation Stipe : Nul Habitat : Sur cones de pin sylvestre Spores : Spores elliptiques souvent avec une extremite deprimee leur donnant une forme de massue, non septees. Paraphyses cylindriques, larges de 2 µm Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece hivernale et printaniere, peu frequente | |
Lachnellula willkommii (R. Hartig) Dennis (1962) | Synonymes : Peziza willkommii R. Hartig (1874), Wichtige krankheiten der waldbaume: Beitrage zur mykologie und phytopathologie fur botaniker und forstmanner, 11, p. 118, tab. 11, fig. 10-19 (Basionyme)
Peziza calycina var. trevelyani Cooke (1875), Grevillea, 3(27), p. 121 Dasyscyphus willkommii (R. Hartig) Rehm (1881), Bericht des naturhistorischen vereins in Augsburg, 26, p. 19 Helotium willkommii (R. Hartig) Wettstein (1887), Botanisches centralblatt, 31, p. 285, 319 Lachnella calycina var. trevelyani (Cooke) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 242 Dasyscyphus calycinus var. trevelyani (Cooke) Saccardo (1889), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 438 Trichoscypha willkommii (R. Hartig) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125 Trichoscypha calycina var. trevelyani(Cooke) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 125 Trichoscyphella willkommii (R. Hartig) Nannfeldt (1932), Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis, series 4, 8(2), p. 300 Lachnella willkommii (R. Hartig) Seaver (1951), The North American cup-fungi (inoperculates), p. 243 Lachnellula willkommii (R. Hartig) Dennis (1962), Persoonia, 2(2), p. 184 (nom actuel) References : Medardi p. 104 ; BK 1 237 ; Dennis p. 155 ; Cetto 4 1642 ; Ellis 1 p. 155 fig. 675 ; Gr. p. 463 n° 783 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Chapeau/Fructification : Receptacle brievement stipite, d'abord globuleux ou cupuliforme a l'etat jeune, puis hemispherique, ensuite etale, a marge entiere, large de 1 a 3 -5 mm. Hymenium lisse, jaune orange au dessus, blanc et villeux en dessous. Surface externe blanche recouverte de poils blancs. La marge s'enroule fortement a l'etat sec. Chair : Tendre et cassante, sans odeur ni saveur particulieres. Stipe : Court. Habitat : Sur branches pendantes et sur ou au voisinage des chancres et tumeurs de Larix, de la plaine a l'etage subalpin. Spores : Oblongues-elliptiques ou ellipsoides-fusiformes, hyalines, lisses, continues, sans gouttelettes a l'interieur ou avec parfois une minuscule gouttelette vers chaque extremite, 18-20-25 x 6-7-8 µm. Asques Cylindriques, subclaviformes, octospores, spores uniseriees,100-120 x 10-11 µm, ( Boudier jusqu'a 180 x 12µm ). Paraphyses filiformes, hyalines, a peine ou legerement epaissies au sommet, septees et depassant les asques. Poils cylindriques, obtus, hyalins a parois minces, multiseptes, finement incrustes ou granuleux a l'exterieur, arrondis au sommet, 100-120 x 4-5 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Gregaire. Frequent. Espece parasite. | |
Hymenoscyphus sublateritius (Berkeley & Broome) Dennis (1964) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Helotium sublateritium Berkeley & Broome (1875), The annals and magazine of natural history, series 4, 15, p. 38 (Basionyme)
Calycina sublateritia (Berkeley & Broome) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 449 Hymenoscyphus sublateritius (Berkeley & Broome) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 75 (nom actuel) References : Medardi p. 93 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur cupules deteriorees de Fagus et sur bois pourri de feuillus Comestibilite : Sans interet |
Hymenoscyphus limonium (Cooke & Peck) Dennis (1964) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Helotium limonium Cooke & Peck (1874) [1873], Annual report of the New York state Museum of natural history, 26, p. 83 (Basionyme)
Calycina limonium (Cooke & Peck) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Hymenoscyphus limonium (Cooke & Peck) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 51 (nom actuel) References : Medardi p. 94 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur tiges pourries de Centaurea, Senecio et Rumex Comestibilite : Sans interet |
Bryoscyphus marchantiae (Berkeley) Spooner (1984) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza marchantiae Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 204 (Basionyme)
Helotium marchantiae (Berkeley) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 356 Helotium epiphyllum var. γ marchantiae (Berkeley) P. Karsten (1871), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 19, p. 123 Helotium epiphyllum subsp.* marchantiae (Berkeley) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 235 Calycina marchantiae (Berkeley) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Pachydisca marchantiae (Berkeley) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 94 Hymenoscyphus marchantiae (Berkeley) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77 Bryoscyphus marchantiae (Berkeley) Spooner (1984), Kew bulletin, 38(4), p. 560 (nom actuel) References : Ellis p. 2 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Stipe : court Habitat : Sur Reboulia hemispherica Comestibilite : Sans interet |
Hymenoscyphus humuli (Lasch) Dennis (1964) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Peziza humuli Lasch (1845), in Rabenhorst, Klotzschii herbarum vivum mycologicum, Edn 1, n° 630 (Basionyme)
Peziza humilis Desmazieres (1847), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 188 Helotium humuli (Lasch) De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 379 Helotium scutula subsp.* humuli(Lasch) P. Karsten (1871), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 11, p. 234 Mollisia humilis (Desmazieres) Gillet (1881), Champignons de France, les discomycetes, p. 131 Urceola humilis (Desmazieres) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 321 Helotium fructigenum var. humuli(Lasch) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 308 Calycina humuli (Lasch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Calycella humuli (Lasch) Boudier (1907), Histoire et classification des discomycetes d'Europe, p. 96 Hymenoscyphus humuli (Lasch) Dennis (1964), Persoonia, 3(1), p. 77 (nom actuel) References : Gr. 317 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur Humulus, mais aussi sur tiges de Sirpaea ulmaria Comestibilite : Sans interet Commentaires : Ancienne recolte cite par Aime de Soland, en 1858, au bord de la Lys a Aubigne. |
Stilbella fimetaria (Persoon) Lindau (1905) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Leotia fimetaria Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 21, tab. 5, fig. 4-5 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Helotium fimetarium (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 678 Stilbum erythrocephalum Ditmar (1816) [1817], in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 91, tab. 45 Peziza fimetaria (Persoon) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 157 (nom. illegit.) Sarea fimetaria (Persoon) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 178 Stilbum fimetarium (Persoon) Berkeley & Broome (1850), The annals and magazine of natural history, series 2, 5, p. 465 (nom. illegit.) Botryonipha erythrocephala (Ditmar) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 845 Calycina fimetaria (Persoon) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 448 Stilbella erythrocephala (Ditmar) Lindau (1900), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 489 Stilbella fimetaria (Persoon) Lindau (1905), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 47, p. 75 (nom actuel) Dendrostilbella fimetaria (Persoon) Hohnel (1916), Osterreichische botanische zeitschrift, 66, p. 110 References : Ferraris p. 135 Groupe : Clavaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Incertae sedis Habitat : Excrements. Comestibilite : Sans interet |
Gemmina juniperi (Velen.) Baral & S. Helleman 2022 |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Calycina junipericola References : Baral Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Hyaloscyphaceae Stipe : oui Habitat : Sur aiguilles de Cupressus Comestibilite : Sans interet |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :