Il y a 107 champignons qui correspondent ŕ votre recherche par ordre de popularité :
Lycoperdon perlatum Persoon (1795) | Noms francais : Vesse de loup perlee Synonymes : Lycoperdon gemmatum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 147 (nom. illegit.) Lycoperdon bovista Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 117, tab. 117 (nom. illegit.) Lycoperdon proteus var. lacunosum Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 149, tab. 52 Lycoperdon proteus var. hirtum Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 148, tab. 340 & tab. 475, fig. B-E Lycoperdon perlatum Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) (nom actuel) Lycoperdon perlatum var. ? lacunosum (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 146 Lycoperdon lacunosum (Bulliard) Thore (1803), Essai d'une chloris du departement des Landes, p. 497 Lycoperdon hirtum (Bulliard) Thore (1803), Essai d'une chloris du departement des Landes, p. 498 (nom. illegit.) Lycoperdon truncatulum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 446, tab. 201, fig. 2 Lycoperdon hirtum Persoon (1809), Journal de botanique, redige par une Societe de botanistes, 2(1), p. 20 (nom. illegit.) Lycoperdon perlatum var. a hirtum (Bulliard) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 354 Lycoperdon gemmatum var. perlatum (Persoon) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 37 Lycoperdon verrucosumWallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 397 (nom. illegit.) Lycoperdon excipuliforme var. ß lacunosum (Bulliard) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 14 Lycoperdon excipuliforme var. d perlatum (Persoon) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 14 Utraria gemmata Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 367(358) Lycoperdon colensoi Cooke & Massee (1887), Journal of the royal microscopical Society, 1887, p. 711, tab. 12, fig. 1-3 Lycoperdon bonordenii Massee (1887), Journal of the royal microscopical Society, 1887, p. 713 Lycoperdon tasmanicum Massee (1901), Bulletin of miscellaneous information - Royal botanic Gardens, Kew, 1901(175-177), p. 158 Lycoperdon excoriatum Lloyd (1905), Mycological writings, 2, mycological notes n° 20, p. 229, tab. 60, fig. 1-4 Lycoperdon macrogemmatum Lloyd (1906), Mycological writings, 2, mycological notes n° 22, p. 265, fig. 102-104 Lycoperdon turbinatum Lloyd (1906), Mycological writings, 2, mycological notes n° 22, p. 265, fig. 100-101 (nom. illegit.) Lycoperdon globosepiriforme Lloyd (1921), Mycological writings, 6, mycological notes n° 65, p. 1058 Lycoperdon scrobiculatum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 829 (nom. illegit.) Lycoperdon albidum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 827 (nom. illegit.) Lycoperdon perlatum var. bonordeni(Massee) Perdeck (1950), Blumea, 6, p. 505 Lycoperdon perlatum var. albidum F. Šmarda (1951), Studia botanica Cechica, 12, p. 233 Lycoperdon perlatum var. excoriatum (Lloyd) F. Šmarda (1958), in Pilat, Flora CSR : Gasteromycetes, p. 329 References : Bon p. 305 ; BK 2 518 ; CD 1735 ; Marchand 369 ; Eyssartier et Roux p. 1044 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Chapeau/Fructification : Champignon de 1 a 6cm de hauteur, et de 1 a 4 cm de largeur. Tete globuleuse a petits aiguillons et a verrues coniques, sur pied de 0.3 a 3 cm retreci a la base et comportant aussi quelques aiguillons, parfois aucun. Apres la perte des aiguillons, presence d'areoles caracteristiques. Centre a petit mamelon devenant rapidement brun. Chair : Subgleba devenant ochracee avec le temps. Habitat : Dans l'humus des bois. Comestibilite : Comestible Commentaires : Saveur douce, odeur faible. | |
Scleroderma citrinum Persoon (1801) | Noms francais : Scleroderme commun ; Scleroderme citron Synonymes : Lycoperdon aurantium Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1184 Lycoperdon aurantiacum F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 108 Lycoperdon cervinum Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 116, tab. 116 (nom. illegit.) Tuber solidum Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 459 Scleroderma citrinum Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 153 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) (nom actuel) Scleroderma aurantium (Linnaeus) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 153 Lycoperdon tesselatum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 191 Lycoperdon pratense Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 446, tab. 201, fig. 3 (nom. illegit.) Lycoperdon citrinum (Persoon) Pollini (1824), Flora veronensis quam in prodomum florae italiae septentrionalis, 3, p. 714 Scleroderma squamosum Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 357 Scleroderma vulgare Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 46 Pompholyx sapidum Corda (1841), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(19-20), p. 47, tab. 15 Scleroderma vulgare var. aurantiacum (F.H. Wiggers) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 480 Scleroderma aurantium var. aurantiacum (F.H. Wiggers) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 49 References : Bon p. 303 ; Phillips p. 251 ; CD 1726-482, 68 ; Marchand 351 ; Eyssartier et Roux p. 1048, 1080 4eme edition ; Cetto 1 p. 595 ; BK 2 506 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Sclerodermaceae Chapeau/Fructification : Fructification tuberculeuse, globuleuse, presque sessile, retrecie a la base, legerement enfouie dans le sol, 30-100-(150) mm. Peridie simple, epaisse d'environ 5 mm, grossierement et fortement squameuse, squames brunes sur fond jaune citron ou brun-jaune pale, coriace, tenace, se dechirant a maturite. Chair : Blanchatre au debut avec un reflet violet, ferme, puis brune a noire marbree de blanc, pulverulente a maturite et parcourue d'hyphes. Absence de capillitium. Odeur forte de caoutchouc, saveur douce. Sporee brun olivatre sombre. Stipe : Rudimentaire prolonge par des cordons myceliens. Habitat : Sur sol acide, pauvre et sablonneux ou sur sol tourbeux dans les foret mixtes de feuillus et de coniferes, ainsi qu'en lisieres parmi les mousses, les fougeres, les bruyeres, meme dans les pres, sous les arbres et les arbustes. Tres commun, ete-automne. Spores : Globuleuses, irregulierement cretees-echinulees, ornementation souvent incomplete et irreguliere, 9-11 µm de diametre (sans ornementation), cretes jusqu'a 1,5 µm de hauteur. Basides clavees non bouclees. Hyphes de la gleba brunes, a parois minces ou epaissies, larges, cloisonneees, bouclees. Comestibilite : Toxique Commentaires : Parfois parasite par Pseudoboletus parasiticus. | |
Fuligo septica (Linnaeus) F.H. Wiggers (1780) | Synonymes : Mucor septicus Linnaeus (1763), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 2, 2, p. 1656 (Basionyme)
Mucor mucilago Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 492 Mucor ovatus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 132, tab. 192 Fuligo septica (Linnaeus) F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 112 (nom actuel) Reticularia lutea Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 380, fig. 1 Reticularia hortensis Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 424, fig. 2 Reticularia carnosa Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 424, fig. 1 Lycoperdon luteum Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 663 Reticularia septica (Linnaeus) Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 470 Reticularia ovata (Schaeffer) Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 471 Lycoperdon nitidulum J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1466 Mucor carnosus (Bulliard) Dickson (1793), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 3, p. 26 Fuligo vaporaria Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 92 Fuligo pallida Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 36 Fuligo flava var. ß pallida (Persoon) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 161 Reticularia cerea Sowerby (1803), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. tab. 399, fig. 4 Fuligo flavescens Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 194 Fuligo carnea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 194 Fuligo populnea Schultz (1806), Prodomus florae stargardiensis, p. 442 Aethalium flavum (Persoon) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 111 Aethalium violaceum (Persoon) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 111 Aethalium vaporarium (Persoon) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 111 Fuligo carnosa (Bulliard) Steudel (1824), Nomenclator botanicus enumerans ordine alphabetico nomina atque synonyma, 2, p. 180 Fuligo cerebrina Brondeau (1824), Memoires de la Societe linneenne de Paris, 3, p. 74, tab. 3, fig. 1-4 Aethalium candidum Schlechtendal (1824), Flora berolinensis, 2, p. 157 Reticularia vaporaria (Persoon) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 342 Fuligo varians Sommerfelt (1826), Supplementum florae lapponica, p. 239 Reticularia carnea (Schumacher) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 91 Aethalium septicum (Linnaeus) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 93 Fuligo hortensis (Bulliard) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 863 Aethalium ferrincola Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 261 Aethalium septicum var. β album Schwabe (1839), Flora anhaltina, 2, p. 323 Aethalium septicum var. γ cinnamomeum Schwabe (1839), Flora anhaltina, 2, p. 323 Aethalium septicum var. ε violaceum(Persoon) Schwabe (1839), Flora anhaltina, 2, p. 323 Aethalium septicum var. b vaporarium (Persoon) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 253 Licea lindheimerii Berkeley (1873), Grevillea, 2(17), p. 68 Fuligo tatrica Raciborski (1885), Hedwigia, 24(4), p. 169 Tubulina lindheimerii (Berkeley) Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 42 Fuligo ovata (Schaeffer) T. Macbride (1899), The North American slime-molds, Edn 1, p. 23 References : Cetto 377 ; Eyssartier et Roux p. 1076 ; Poulain Meyer p. 168 tome 1 et p. 128 tome 2 Groupe : Myxos Classification : Myxomycota / Myxomycetes / Physarales / Physaraceae Chapeau/Fructification : Cortex monocouche, friable, spongieux, spumeux, rugueux, alveole. Habitat : Bois mort, troncs, ecorce, sciure, sol nu. Spores : Spores claires de 6 a 9 micrometres, finement verruqueuses. Comestibilite : Sans interet Commentaires : A noter que pour les aethaliums violets, c'est Fuligo septica parasite par Nectriopsis violacea. | |
Tulostoma brumale Persoon (1794) | Noms francais : Tulostome des brumes ; Tulostome mamelonne Synonymes : Lycoperdon pedunculatum Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1184 Lycoperdon pedunculatum var. axiferumBulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 471, fig. 2 Tulostoma brumale Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 86 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) (nom actuel) Lycoperdon minimum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 447, tab. 201, fig. 7 Tulostoma lacerum Persoon (1809), Journal de botanique, redige par une Societe de botanistes, 2(1), p. 28 Tulostoma squarrosum Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 137 Tulostoma pedunculatum (Linnaeus) Merat (1821), Nouvelle flore des environs de Paris, Edn 2, 1, p. 127 Tulostoma axifera (Bulliard) Merat (1821), Nouvelle flore des environs de Paris, Edn 2, 1, p. 127 Tulostoma mammosum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 42 Tulasnodea mammosa (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 440 Tulasnodea leprosa Kalchbrenner (1875), in Thumen, Grevillea, 4(30), p. 74 Tulostoma leprosum (Kalchbrenner) Cooke (1882), Grevillea, 11(58), p. 59 Tulostoma floridanum Lloyd (1906), Mycological writings, 2, the Tylostomeae, p. 18, tab. 80, fig. 1-2 References : Bon p. 301 ; BK 2 522 ; CD 1725-482, 68 ; Mornand J. Les Tulostomales Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chapeau/Fructification : Tetes fertiles (endoperidium) subglobuleuses ou un peu deprimees, mesurant 6-10(-15) mm de diametre, de couleur creme, paille a cafe au lait, papyracees a parcheminees, lisses, attenuees en haut en une portion conique (peristome) de 0,5 mm de haut, s'ouvrant au sommet par une perforation tubulaire, nettement delimitee et non frangee, cerclee de brun ocre, par ou s'echappent les spores a maturite. Exoperidium blanc-creme est fragile et fugace. Chair : Gleba se reduisant en une poussiere brun ochrace a la maturite. Stipe : Stipe elance, proportionnellement plus fin que celui des autres tulostomes, tenace, cylindrique, epais de 1,5-2 mm et long de (1,5)2,5 - 4,5(6) cm de long, en general presque lisse, parfois subfibrilleux ou finement ecailleux chez les jeunes, d'abord pale, puis se colorant de brun ochrace a brun roux ; base bulbeuse marginee, avec des filaments myceliens. Habitat : Dans les stations chaudes et ensoleillees, landes, dunes littorales, talus, vieux murs, parmi les mousses, etc. Manifestement calcicole. Gregaire. Toute l'annee mais surtout en automne-hiver. Moins commune dans le sud que dans le nord de l'Europe. Spores : Spores brun ochrace un peu roussatre, mesurant 3,5-5 µm, globuleuses, ornees de verrues larges, espacees et anguleuses. Capillitium mince, inferieur a 7 µm, nettement elargi au niveau des cloisons (jusqu'a 12 µm), parseme de plaquettes cristallines d'oxalate de calcium. Comestibilite : Sans interet | |
Lycogala epidendrum (Linnaeus) Fries (1829) | Synonymes : Lycoperdon epidendrum Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1184 (Basionyme)
Mucor lycogala Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 496 Mucor fragiformis Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 132, tab. 193 Lycoperdon pisiforme Jacquin (1778), Miscellanea austriaca, 1, p. 137, tab. 7 (nom. illegit.) Galeperdon epidendrum (Linnaeus) F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 109 Lycoperdon chalybaeum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 155 Reticularia lycogala (Scopoli) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1471 Lycogala miniatum Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 87 ('miniata') Reticularia rosea de Candolle (1798), Bulletin de la Societe philomatique de Paris, 14, floreal au vi, p. 105, fig. 8 A-C Lycogala ferruginea Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 192 Reticularia punctata Poiret (1804), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 6, p. 184 Reticularia miniata (Persoon) Poiret (1804), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 6, p. 184 Lycogala pisiforme (Jacquin) Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 452, tab. 204, fig. 2 Lycogala plumbeum Fries & Lindgren (1817), Symbolae Gasteromycetum, 2, p. 11 Fuligo rosea (de Candolle) Steudel (1824), Nomenclator botanicus enumerans ordine alphabetico nomina atque synonyma, 2, p. 180 Lycogala epidendrum (Linnaeus) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 80 (nom actuel) Lycogala affine Berkeley & Broome (1873) [1875], The journal of the linnean Society, botany, 14(74), p. 81 Lycogala nigricans Lloyd (1923), Mycological writings, 7, mycological notes n° 68, p. 1184 References : Bon p. 335 ; Cetto 2 p. 693 n° 838 ; Eyssartier et Roux p. 1076 ; Poulain Meyer p. 56 & 57 fig. 57 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Liceida / Tubiferaceae Chapeau/Fructification : Aethaliums sessiles, epars ou groupes, subglobuleux ou pulvines, 3-12 mm de diametre, deformes par pression, gris fonce ou beiges, rose carmin ou rose saumone quand immatures, recouverts de minuscules ecailles rondes ou lobees, brunes. Chair : Cortex persistant, fragile, dehiscence apicale par une courte fente irreguliere. Plasmode rouge carmin. Habitat : Sur souches et bois mort humide de feuillus et de coniferes, sur sciures. Spores : Pseuocapillitium a tubules ramifies et anastomoses, 6-12 µm de diametre, gris jaunatre presque incolores, transversalemnt rides, lisses ou spinuleux, extremites libres nombreuses, claviformes ou arrondies. Spores globuleuses, presque incolores, 6-7,5 µm, finement cretees-reticulees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Commun. Isoles. Gregaires ou densement groupes. Ete-automne. Remarques : Espece la plus commune du genre. | |
Bovista plumbea Persoon (1795) | Noms francais : Boviste couleur de plomb Synonymes : Lycoperdon ardosiaceum Bulliard (1783), Herbier de la France, 4, tab. 192 Lycoperdon arrhizon Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 239, tab. 29, fig. 166 Lycoperdon pruinatum J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1465 Bovista plumbea Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) (nom actuel) Bovista arrhiza (Batsch) P. Gaertner, B. Meyer & Scherbius (1802), Oekonomisch-technische flora der Wetterau, 3(2), p. 257 Lycogala plumbea (Persoon) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 193 Lycoperdon bovista var. 2 ardosiaceum (Bulliard) Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 273 Bovista tunicata Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 25 Bovista nuciformis Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 392 Sackea plumbea (Persoon) Rostkovius (1839), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(18), p. 35, tab. 16 Lycoperdon plumbeum (Persoon) Vittadini (1842), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 5, p. 174 Globaria plumbea (Persoon) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 371(363) Globaria tunicata (Fries) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 371(363) Bovista ovalispora Cooke & Massee (1887), Grevillea, 16(78), p. 33 Lycoperdon ovalisporum (Cooke & Massee) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 36 Bovista brevicauda Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 832 Bovista pallida Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 833 Bovista ardosiaca (Bulliard) Herter (1933), Florula uruguayensis: plantae avasculares, p. 43 Bovista nigra Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 92 Bovista sulphurea Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 92 Bovista macrospora Perdeck (1950), Blumea, 6, p. 512 Bovista plumbea f. brevicauda (Velenovský) F. Šmarda (1951), Studia botanica Cechica, 12, p. 239 Bovista plumbea var. brevicauda (Velenovský) F. Šmarda (1958), in Pilat, Flora CSR : Gasteromycetes, p. 367 References : Bon p. 305 ; CD 1738-484, 68 ; Phillips p. 249 ; Marchand 365 ; Eyssartier et Roux p. 1042, 1074 4eme edition ; BK 2 508 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Chapeau/Fructification : 2-4 cm de diametre, globuleux, mou, recouvert d'une membrane blanchatre se detachant par plaques cassantes avec l'age, laissant apparaitre l'enveloppe interne (endoperidium) gris bleute a brun. Chair : Brun olive, homogene. Stipe : Absent. Habitat : Dans l'herbe. Spores : 4,5-6 µm, plus ou moins globuleuses, a peine verruqueuses, a pedicelle allonge de 7-10 µm. Comestibilite : Sans interet | |
Scleroderma verrucosum (Bulliard) Persoon (1801) | Noms francais : Scleroderme verruqueux Synonymes : Lycoperdon spadiceum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 129, tab. 188 Lycoperdon verrucosum Bulliard (1781), Herbier de la France, 2, tab. 24 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Lycoperdon dispar Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 147 Scleroderma verrucosum (Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 154 (nom actuel) Scleroderma spadiceum (Schaeffer) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 155 Lycoperdon defossum Sowerby (1801), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 311 (nom. illegit.) Scleroderma verrucosum var. ß spadiceum (Schaeffer) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 10 Scleroderma pandanaceum F. Mueller ex Berkeley (1872) [1873], The journal of the linnean Society, botany, 13, p. 171 Scleroderma bresadolae Schulzer (1884), Revue mycologique (Toulouse), 6(24), p. 222 Scleroderma vulgare var. spadiceum(Schaeffer) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 135 Sclerangium bresadolae (Schulzer) E. Fischer (1900), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 338 Scleroderma torrendii Bresadola (1902), Atti dell'imperial regia Accademia di scienze, letter ed arti degli Agiati in Rovereto, serie 3, 8, p. 132 Scleroderma aurantium var. spadiceum(Schaeffer) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 49 References : Bon p. 303 ; CD 1728-484, 68 ; Marchand 4 354 ; Eyssartier et Roux p. 1048, 1080 4eme edition ; Cetto 1 343 ; Julich 2 p. 481 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Sclerodermaceae Chapeau/Fructification : Carpohore 3-5 cm de subglobuleux, comprime aux deux poles, contracte a la base en une structure radicante ou pseudostipe, + ou - lacuneux, long de 3-5 cm, constitue par la coalescence de piliers, mais parfois assez court et compact. Peridium simple, mince,( moins de 1 mm d'epaisseur), fragile, d'abord lisse et jaune ochrace, puis rompu en fines ecailles irregulieres, non areolees, brun-rouge, brun-jaune a la fin. La dehiscence s'opere a partir du sommet par destruction de la paroi qui, parfois, s'enroule en lanieres a l'exterieur de la coupe. Chair : Blanche ou creme, puis violacante, marbree de blanc, enfin pulverulente et gris brun pourpre. Odeur forte et desagreable. Sporee brun olivatre obscur. Habitat : Sur sol riches, parcs, lisieres de bois, bords de routes, souvent sous Quercus et Fagus. Isole ou par petits groupes. Pas toujours frequent, ete-automne. Spores : Rondes, 6-11 µm de diametre, ornementation exclue, pourvues d'epines de 0,8-1,5 µm de haut, non reticulees, jaune brunatre. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou par petits groupes. Pas toujours frequent. Ete-Automne. Remarques : Souvent confondu avec S. areolatum. | |
Daldinia concentrica (Bolton) Cesati & De Notaris (1863) | Noms francais : Daldinie concentrique Synonymes : Valsa tuberosa Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 399 Lycoperdon atrum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 131, tab. 329 Sphaeria tuberosa (Scopoli) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 279 Sphaeria tunicata Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 59, tab. 17, fig. 130 Sphaeria concentrica Bolton (1792) [1791], An history of fungusses growing about Halifax, appendix, p. 180, tab. 180 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Sphaeria fraxinea Sibthorp (1794), Flora oxoniensis, p. 401 Sphaeria concentrica var. a sessilis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 3 Hypoxylon fuliginosum Cumino (1805), Memoires de l'Academie imperiale des sciences, litterature et beaux-arts de Turin, 14, p. 252 Peripherostoma concentricum (Bolton) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 513 Gamosphaera concentrica (Bolton) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 90 Stromatosphaeria concentrica (Bolton) Greville (1824), Flora edinensis, p. 355 Hypoxylon concentricum (Bolton) Greville (1828) [1827], Scottish cryptogamic flora, 6, tab. 324, fig. 1 Sphaeria placenta Link (1830), in Fries, Linnaea, Ein journal fur die botanik, 5, p. 539 Hemisphaeria concentrica (Bolton) Klotzsch (1843), Novorum actorum Academiae Caesareae Leopoldino-Carolinae naturae curiosum, 19, p. 241 Daldinia concentrica (Bolton) Cesati & De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(4), p. 198 (nom actuel) Daldinia tuberosa (Scopoli) J. Schroter (1881), Jahresbericht der schlesischen Gesellschaft fur vaterlandische kultur, 59, p. 464 Hypoxylon placenta (Link) Saccardo (1882), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 1, p. 369 Hypoxylon tuberosum (Scopoli) Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 591 Hemisphaeria tuberosa (Scopoli) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 482 Hypoxylon simile Lloyd (1924), Mycological writings, 7, mycological notes n° 72, p. 1282 References : Bon p. 336 ; CD 5 ; Marchand 399 ; Eyssartier et Roux p. 1058 Groupe : Xylaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Hypoxylaceae Chapeau/Fructification : Fructification hemispherique jusqu'a 10cm de diametre, brun-roux puis noire, lisse, finement ponctuee, sessile. Chair : Presentant a la coupe des zones concentriques claires et noires. Habitat : Poussant sur bois, surtout sur frene (Fraxinus). Spores : Spores ellipsoidales lisses avec une guttule, 12-17µm. Comestibilite : Sans interet | |
Vascellum pratense (Persoon) Kreisel (1962) | Noms francais : Vesse-de-loup a diaphragme Synonymes : Lycoperdon pratense Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 87 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Lycoperdon umbrinum var. ß hirtumPersoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 148 Lycoperdon quercinum Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 148 Lycoperdon vitellinum Fries & Nordholm (1817), Symbolae Gasteromycetum, 1, p. 7 Lycoperdon hirtum (Persoon) Martius (1817), Flora cryptogamica erlangensis, p. 386 (nom. illegit.) Lycoperdon gemmatum var. hirtum (Persoon) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 38 Lycoperdon caelatum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 33 (note) (nom. illegit.) Lycoperdon hiemale Vittadini (1842), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 5, p. 190, tab. 2, fig. 5 (nom. illegit.) Lycoperdon turbinatum var. d hirtum (Persoon) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 15 Utraria pratensis (Persoon) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 368(359) Utraria hirta (Persoon) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 367(358) Globaria queletii Schulzer (1885), Hedwigia, 24(4), p. 149 Bovista nigrescens var. queletii (Schulzer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 240 Bovista queletii (Schulzer) De Toni (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 105 Lycoperdon gemmatum var. pratense (Persoon) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 697 Lycoperdon viaticum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 820 Lycoperdon exiguum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 817 Lycoperdon desertorum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 829 Lycoperdon moravicum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 824 Vascellum pratense (Persoon) Kreisel (1962), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 64, p. 159 (nom actuel) References : Bon p. 305 ; BK 2 521 ; CD 1737-484, 68 ; Eyssartier et Roux p. 1042, 1074 4eme edition Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Chapeau/Fructification : "Boule molle" de 2 a 6 cm de diametre, a pied trapu, recouverte de fins aiguillons caducs. En fin de maturite, le champignon s'aplatit au sommet et se fend facilement. Chair : Une membrane nommee diaphragme, separe la gleba de la subgleba. Habitat : Pelouses, prairies Comestibilite : Sans interet | |
Calvatia gigantea (Batsch) Lloyd (1904) | Noms francais : Vesse de loup geante ; Tete de mort Synonymes : Lycoperdon bovista Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1183 (nom. rej.) Lycoperdon polymorphum var. glabrum Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 487, var. 1 Lycoperdon maximum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 130, tab. 191 Lycoperdon bovista var. glabrum (Scopoli) Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1066 Lycoperdon giganteum Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 237, tab. 29, fig. 165 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Lycoperdon proteus var. bovista (Linnaeus) Sibthorp (1794), Flora oxoniensis, p. 400 Lycoperdon proteus Sowerby (1801), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 332 Lycoperdon craniolare Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 444, tab. 200, fig. 1 Bovista gigantea (Batsch) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, 2, p. 34, tab. 11, fig. 124-b Langermannia gigantea (Batsch) Rostkovius (1839), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(18), p. 23, tab. 10 Globaria gigantea (Batsch) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 370(362) Bovistaria gigantea (Batsch) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 10 Globaria bovista (Linnaeus) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 699 Calvatia maxima (Schaeffer) Morgan (1890), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 12(4), p. 166 Calvatia bovista (Linnaeus) T. Macbride (1896), Bulletin from the Laboratories of natural history of the state university of Iowa, 4(1), p. 41 Calvatia gigantea (Batsch) Lloyd (1904), Mycological writings, 1, mycological notes n° 16, p. 166 (nom actuel) Calvatia primitiva Lloyd (1905), Mycological writings, 1, the Lycopodaceae of Australia, New Zealand and neighboring islands, p. 36 Lasiosphaera gigantea (Batsch) F. Šmarda (1958), in Pilat, Flora CSR : Gasteromycetes, p. 308 Langermannia maxima (Schaeffer) Pazmany (1996) [1994-95], Notulae botanicae, Horti agrobotanici Cluj-Napoca, 24-25, p. 29 References : Bon p. 305 ; BK 2 511 ; Marchand 372 ; Eyssartier et Roux p. 1046, 1078 4eme edition Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Chapeau/Fructification : Separable, blanc puis un peu sali de jaunatre - brunatre pale, a peine floconneux par la presence d'une couche pseudoparenchymateuse pelliculaire, evanescente, doublee par contre d'une couche filamenteuse, tres developpee. Endoperidium blanc puis noisette, mince et tres fragile, se dechirant a maturite en fragments irreguliers. Chair : Blanche, compacte, dense, elastique, puis jaune verdatre, olive-vert ou olive-brun enfin brun-jaune et pulverulente. Subgleba absente ou tres reduite, non celluleuse. Saveur douce, fade. Habitat : Espece nitrophile, fidele a ses stations, dans les prairies, les jacheres, les jardins, les lieux incultes. Spores : Rondes, finement verruqueuses, parfois presque lisses, brunatres, 3,5-5µm, a parois un peu epaisses, parfois guttulees. Basides clavees, 4 sterigmates. Fibres du capillitium brunatres a parois epaisses, lisses, bosselees, larges, cloisonnees, non bouclees, ramifiees, legerement cassantes a petits pores isoles. Comestibilite : Comestible Commentaires : Repandue. Peu frequent. Fin aout debut octobre. Espece etrange, capable de pousser en une nuit, tout au plus en deux ou trois jours, et de produire environ 7 trillions de spores dans un carpophore de 40 cm de diametre. | |
Calvatia excipuliformis (Scopoli) Perdeck (1950) | Noms francais : Calvatie en coupe ; Lycoperdon en forme de vase ; Calvatie elevee (セイタカノウタケ) Synonymes : Lycoperdon polymorphum var. excipuliformeScopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 488, var. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Lycoperdon excipuliforme (Scopoli) Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 129, tab. 187, 292, 293, 295 Lycoperdon bovista var. excipuliforme (Scopoli) Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1067 Lycoperdon boletiforme Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 149 Lycoperdon proteus var. exipuliforme (Sowerby) Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 149, tab. 450, fig. 2 & tab. 475, fig. G-I Lycoperdon saccatum Vahl (1794), Flora danica, 19, p. 8, tab. 1139 Lycoperdon gemmatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 447, tab. 201, fig. 6 (nom. illegit.) Lycoperdon gemmatum var. expuliforme (Scopoli) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 37 Langermannia flavescens Rostkovius (1839), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(18), p. 31, fig. 14 Langermannia punctata Rostkovius (1839), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(18), p. 27, tab. 12 Langermannia aculeata Rostkovius (1839), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(18), p. 29, tab. 13 Lycoperdon caelatum var. b flavescens(Rostkovius) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 300 Lycoperdon punctatum (Rostkovius) Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(35), p. 596 Lycoperdon rusticum Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(35), p. 596 Lycoperdon flavescens (Rostkovius) Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(35), p. 596 (nom. illegit.) Lycoperdon aculeatum (Rostkovius) Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(35), p. 596 Utraria excipuliformis var. flavescensQuelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 368(360) Utraria excipuliformis (Scopoli) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 368(360) Utraria saccata (Vahl) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 369(361) Globaria macrorhiza Spegazzini (1880), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 10(4), p. 150 Lycoperdon gemmatum subsp.* excipuliformis(Scopoli) Spegazzini (1881), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 12(6), p. 253 Lycoperdon macrorhizum (Spegazzini) Spegazzini (1881), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 12(6), p. 251 (nom. illegit.) Lycoperdon excipuliforme f. flavescens (Quelet) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 108 Calvatia elata (Massee) Morgan (1890), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 12(4), p. 172 Calvatia saccata (Vahl) Morgan (1890), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 12(4), p. 171 Lycoperdon favosum Oudemans (1902), Beihefte zum botanischen centralblatt, 11(8), p. 526 (nom. illegit.) Calvatia saccata var. punctata (Rostkovius) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 77, tab. 16, fig. 9-10 Calvatia saccata var. elata (Massee) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 77, tab. 16, fig. 3-5 Calvatia saccata var. flavescens (Rostkovius) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 77 Calvatia saccata var. aculeata (Rostkovius) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 77 Lycoperdon excipuliforme var. flavescens (Quelet) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 31 Calvatia excipuliformis (Scopoli) Perdeck (1950), Blumea, 6, p. 490 (nom actuel) Handkea excipuliformis (Scopoli) Kreisel (1989), Nova Hedwigia, 48(3-4), p. 283 References : Romagn.PA 323 ; Bon p. 305 ; CD 1730-484, 68 ; Marchand 373 ; Eyssartier et Roux p. 1046, 1078 4eme edition ; BK 2 510 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Chapeau/Fructification : tres variable, 4-8 cm de diametre, 4-15 cm de haut, piriforme, a tete assez courte, presque globuleuse un peu mamelonnee, ou comprimee aux poles, d'un blanc crayeux ou un peu grisatre, puis brun jaunatre ou olivatre sale dans la vetuste, orne dans la jeunesse de petites granules et d'aiguillons convergents, assez mous et detersiles. Se fend circulairement au sommet a maturite, detachant ainsi une sorte de calotte (qui justifie le genre distinct Calvatia). Chair : blanche a la coupe, elle s'exfolie en une masse pulverulente jaune verdatre, puis olivatre. Stipe : Base sterile en forme de stipe tres allongee, cylindrique, en massue ou attenuee et souvent marquee de gros sillons ou fossettes au point de raccordement avec la tete. Habitat : ete-automne, dans les bois de feuillus et de coniferes, en Europe et en Asie. Spores : Brun olive, spheriques 4-6 µm, fortement verruqueuses, entremelees de filaments. Comestibilite : Comestible | |
Scleroderma bovista Fries (1829) | Synonymes : Lycoperdon defossum Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 125, tab. 42, fig. 229
Scleroderma bovista Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 48 (Basionyme) (nom actuel) Scleroderma vulgare var. macrorhizum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 47 Scleroderma macrorhizum (Fries) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 404 Tuber fuscum Corda (1837), Icones fungorum hucusque cognitorum, 1, p. 25, tab. 7, fig. 298 Phlyctospora fusca (Corda) Corda (1841), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(19-20), p. 51, tab. 16 Scleroderma fuscum (Corda) E. Fischer (1899), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 336 Scleroderma columnare Lloyd (1918), Mycological writings, 5, mycological notes n° 53, p. 759, fig. 1139 (nom. illegit.) Scleroderma lycoperdoides var. reticulatum Coker & Couch (1928), The Gasteromycetes of the Eastern United States and Canada, p. 170 Scleroderma verrucosum var. fascirhozum Šebek (1953), Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 7(1-4), p. 179 Scleroderma verrucosum subsp.* bovista (Fries) Šebek (1953), Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 7(1-4), p. 177 Scleroderma aurantium var. macrorhizum (Fries) Šebek (1953), Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 7(1-4), p. 170 Scleroderma verrucosum var. bovista (Fries) Šebek (1958), in Pilat, Flora CSR : Gasteromycetes, p. 570 Scleroderma citrinum var. reticulatum (Coker & Couch) Guzman (1967), Ciencia : Revista de la Academia mexicana de ciencias (Mexico), 25, p. 204 References : Bon p. 303 ; Cetto 2069 ; Eyssartier et Roux p. 1048 ; BK 2 505 ; Julich 2 p. 480 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Sclerodermaceae Chapeau/Fructification : Fructification tuberculeuse ou un peu piriforme, sessile ou a pied court sillonne longitudinalement, 20-60 mm de large. Peridium simple, epais de 1 mm environ, lisse, dur, legerement ecailleux avec l'age, squames de couleur rouge-brun sur fond jaunatre, la base parfois violet rougeatre, coriace, tenace, se dechirant irregulierement a maturite, liberant ainsi les spores. Chair : Ferme, blanche au debut, puis brune, marbree de jaune, enfin noire, pulverulente, sans capillitium. Stipe : Long de 10-20 mm, presque enfoui dans le sol, sans transition nette avec la tete et auquel sont fixes les restes de terre et les fragments de mycelium, creme a jaunatre, glabre. Habitat : Sur terre sablonneuse et calcaire des prairies, des forets, des parcs, et des dunes. Spores : Globuleuses, cretees echinulees, ornementations reticulees ( dans KOH), brunes, 8-10-12,5 µm de diametre, ( ornementations non comprises ), cretes hautes de 1,3-1,7-( 2,5 )µm. Hyphes de la gleba brunes, a parois minces ou epaissies, larges de 2,5-5 µm, cloisonnees, bouclees,, en partie moniliformes aux extremites ou enflees-vesiculeuses. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou gregaire. Peu frequent. Ete-automne. | |
Astraeus hygrometricus (Persoon) Morgan (1889) | Noms francais : Geastre hygrometrique ; Astree hygrometrique Synonymes : Lycoperdon stellatum Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 489 (nom. illegit.) Geastrum hygrometricum Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 135 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Glycydiderma collare Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 448, tab. 202, fig. 4 Glycydiderma stellatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 447, tab. 202, fig. 1 Geastrum castaneum Desvaux (1809), Journal de botanique, redige par une Societe de botanistes, 2(2), p. 101 Geastrum commune Desvaux (1809), Journal de botanique, redige par une Societe de botanistes, 2(2), p. 101 Geastrum diderma Desvaux (1809), Journal de botanique, redige par une Societe de botanistes, 2(2), p. 102 Geastrum argenteum Desvaux (1809), Journal de botanique, redige par une Societe de botanistes, 2(2), p. 102 Geastrum hygrometricum var. ß maximumSaint-Amans (1821), Flore agenaise, p. 612 Geastrum duplicatum Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 359 Geastrum vulgare Corda (1842), Icones fungorum hucusque cognitorum, 5, p. 64, tab. 4, fig. 42 Geastrum beccarianum Passerini (1875), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 7(2), p. 183 Geastrum stellatum (Paulet) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 701 (nom. illegit.) Astraeus hygrometricus (Persoon) Morgan (1889), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 12(1), p. 20 (nom actuel) Geastrum lilacinum Massee (1899), Bulletin of miscellaneous information - Royal Gardens, Kew, 1899(153-154), p. 166 Astraeus stellatus (Paulet) E. Fischer (1900), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 341 Astraeus stellatus var. duplicatus(Chevallier) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 70 References : Bon p. 303 ; CD 1717-482, 68 ; Marchand 355 ; Eyssartier et Roux p. 1050, 1082 4eme edition ; Guinberteau p. 45 Groupe : Geastres Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Diplocystidiaceae Stipe : Absence d'ostiole au sens strict et de columelle (presents chez les geastres) Habitat : Sous feuillus et coniferes, Lieux secs, landes, taillis surtout sur sol sablonneux Spores : Globuleuses, a verrues epineuses Comestibilite : Sans interet Commentaires : Les Astraeus font partie des boletales et s’y placent dans un sous-ordre aux cotes des sclerodermes. | |
Pisolithus arhizus (Scopoli) Rauschert (1959) | Noms francais : Pisolithe du teinturier ; Pisolithe sans racine (コツブタケ) Synonymes : Lycoperdon tuberosum P. Micheli (1729), Nova plantarum genera, p. 219, tab. 98, fig. 2 (nom. inval.) Lycoperdon conglomeratum P. Micheli (1729), Nova plantarum genera, p. 219, tab. 98, fig. 3 (nom. inval.) Lycoperdon capitatum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 147 Lycoperdon arrhizon Scopoli (1786), Deliciae florae et faunae insubricae, 1, p. 40, tab. 18 ('arrizon') (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Scleroderma arrhizum (Scopoli) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 152 Scleroderma tinctorium Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 152 Pisolithus arenarius Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 82, tab. 1, fig. 3 Polysaccum acaule de Candolle & F. Desportes (1807), Memoires de la Societe d'agriculture du departement de la Seine, 11, p. 8 Polysaccum crassipes de Candolle & F. Desportes (1807), Memoires de la Societe d'agriculture du departement de la Seine, 11, p. 8 Pisomyces arenarius (Albertini & Schweinitz) Fries & Nordholm (1817), Symbolae Gasteromycetum, 1, p. 4 Pisocarpium arenarium (Albertini & Schweinitz) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 139 Pisocarpium clavatum Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 138, tab. 13, fig. 131 Polypera arenaria (Albertini & Schweinitz) Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 116 Polypera clavata (Nees) Persoon (1818), Traite sur les champignons comestibles, p. 116 Polypera crassipes Ficinus (1823), Flora der Gegend um Dresden, Edn 2, 2, p. 306 Polysaccum arenarium (Albertini & Schweinitz) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 5, p. 81 Polysaccum turgidum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 53 Polysaccum subarhizum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 54 Polysaccum pisocarpium Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 54 Polysaccum tuberosum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 55 Polysaccum conglomeratum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 55 Polysaccum capsuliferum (Sowerby) Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 373 (nom. inval.) Polysaccum tinctorium (Persoon) Montagne (1840), n P. Barker-Webb & S. Berthelot, Histoire naturelle des Iles Canaries, 3(2), Phytographia canariensis, p. 87, tab. 5, fig. 1 Polysaccum crassipes var. b clavatum (Nees) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 294 Polysaccum arrhizum (Scopoli) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 294 Polysaccum australe Leveille (1848), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 9, p. 136, tab. 9, fig. 3 Polysaccum boreale P. Karsten (1866), Fungi Fenniae exsiccati, 6, n° 570 Polysaccum leptothecum Reichardt (1866), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 16, p. 373 Polysaccum marmoratum Berkeley (1872) [1873], The journal of the linnean Society, botany, 13, p. 171 Pisocarpium crassipes (de Candolle & F. Desportes) Hazslinszky (1877) [1875-76], Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 13, p. 8 Polysaccum arenarium var. crassipes (de Candolle & F. Desportes) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 243 Polysaccum pisocarpium var. rafinesquii De Toni (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 148 Pisolithus crassipes (de Candolle & F. Desportes) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 706 Scleroderma umbrinum Cooke & Massee (1890), Grevillea, 19(90), p. 45 ('umbrina') Lycoperdodes crassipes (de Candolle & F. Desportes) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes conglomeratum (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes australe (Leveille) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes arhizus (Scopoli) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes boreale (P. Karsten) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes tuberosum (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes leptothecum (Reichardt) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes marmatorum (Berkeley) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Lycoperdodes turgidum (Fries) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 859 Pisolithus australis (Leveille) E. Fischer (1900), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 338 Pisolithus marmoratus (Berkeley) E. Fischer (1900), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 338 Polysaccum pusillum Hariot & Patouillard (1903), Journal de botanique, Paris, 17(1), p. 13 Polysaccum umbrinum (Cooke & Massee) Lloyd (1905), Mycological writings, 1, the Lycopodaceae of Australia, New Zealand and neighboring islands, p. 13 Pisolithus kisslingii E. Fischer (1907) [1906], Mitteilungen der naturforschenden Gesellschaft in Bern, 1906, p. 118 Pisolithus turgidus (Fries) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 765 Pisolithus tuberosus (Fries) Migula (1912), Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Band III. Pilze, 2(2), p. 765 Polysaccum kisslingii (E. Fischer) Saccardo & Trotter (1912), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 21, p. 492 Polysaccum arenarium var. acaule (de Candolle & F. Desportes) Bigeard & H. Guillemin (1913), Flore des champignons superieurs de France, 2, p. 537 Polysaccum pygmaeum Lloyd (1924), Mycological writings, 7, mycological notes n° 73, p. 1306 Pisolithus tinctorius (Persoon) Coker & Couch (1928), The Gasteromycetes of the Eastern United States and Canada, p. 170, tab. 96-97 Melanogaster tuberosum (Fries) Zeller & C.W. Dodge (1936), Annals of the Missouri botanical Garden, 23(4), p. 654 Pisolithus tinctorius f. turgidus (Fries) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 581 Pisolithus tinctorius f. clavatus (Nees) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 581 Pisolithus tinctorius f. pisocarpium (Fries) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 581 Pisolithus tinctorius f. conglomeratus (Fries) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 582 Pisolithus tinctorius f. tuberosa (Fries) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 582 Pisolithus tinctorius f. olivaceus (Fries) Pilat (1958), Flora CSR : Gasteromycetes, p. 582 Pisolithus arhizus (Scopoli) Rauschert (1959), Zeitschrift fur pilzkunde, 25(2), p. 51 (nom actuel) References : CD 1724-482, 68 ; Cetto 357 ; Marchand 183 ; Bon p. 303 ; Phillips p. 251 ; IH2 865 ; Yoshimi 89 ; IOH p. 501 ; Mycotaxon 112 p. 306 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Pisolithaceae Chapeau/Fructification : 3-10 x 2-3 cm, subglobuleux a piriforme, souvent turbine a la base. Peridium simple, mince (1 mm), sec, bossele et plus ou moins rugueux, jaune ocrace souvent macule de fauve roussatre ou de brun verdatre sale, noircissant au froissement, dur mais devenant tres friable, bientot rompu a partir du sommet en plaquettes polygonales. Chair : Pateuse puis pulverulente, constituee d'une multitude de logettes en alveoles brun rougeatre a cloisons steriles, minces, molles, garnis de peridioles ellipsoides, revetues d'un duvet jaune. Une coupe verticale du carpophore montre trois zones concentriques differentes etagees: - petits peridioles jaunes immatures a la base, - plus grands (2 x 5 mm), brun noiratre et succulents dans la partie mediane, - secs, pulverulents, brun jaunatre au sommet. Saveur douce. Odeur fongique agreable. Stipe : Subsessile ou muni d'un pied court (1,5-3 cm) enfoui dans le sable, plein et dur, epais de 1-2,5 cm, plus ou moins ramifie pour contourner les obstacles, garni d'un mycelium basal en chevelu brunatre. Habitat : Cosmopolite (Europe, Afrique, Asie, Mexique, Japon...) quoi qu'assez rare, du printemps a l'automne dans les sols pauvres, secs et chauds, souvent sablonneux, les terrils, clairieres des pinedes ou chenaies, a tendance calcifuge. Spores : globuleuses, 7(9)-12-(13) µm, aculeolees, ornees d'epines de 1-1,5 µm de long, 0-1 grosse guttule, jaunatre sombre. Basides piriformes a 2-6 spores. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Peut-etre introduit en Europe depuis l'Australasie avec l'eucalyptus, son aire de repartition s'etend regulierement vers le nord (il a atteint l'Irlande en 1985). Consomme a l'etat jeune selon Marchand, notamment pele et seche en lanieres, pour colorer (l'epithete "tinctorius" = du teinturier" se refere a l'usage en ebenisterie du pigment brun olivace extrait du gelin de la paroi des pseudoperidioles) en brun, mais aussi pour aromatiser les sauces et potages. Pisolithus arhizus est le chef de file d'un complexe de plusieurs taxons tres semblables morphologiquement. | |
Apioperdon pyriforme (Schaeffer) Vizzini (2017) | Noms francais : Vesse de loup en forme de poire Synonymes : Lycoperdon pyriforme Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 128, tab. 285 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Lycoperdon proteus var. ovoideumBulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 148, tab. 435, fig. 3 Lycoperdon proteus var. pyriforme (Schaeffer) Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 148, tab. 475, fig B,D,M Lycoperdon proteus var. echinatumSibthorp (1794), Flora oxoniensis, p. 400 Lycoperdon pyriforme var. ß tesselatum Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 148 Lycoperdon fasciculatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 446, tab. 201, fig. 5 Lycoperdon constellatum Fries & Nordholm (1817), Symbolae Gasteromycetum, 1, p. 7 Lycoperdon ovoideum (Bulliard) Saint-Amans (1821), Flore agenaise, p. 610 Lycoperdon umbrinum Hornemann (1823), Flora danica, 30, p. 13, tab. 1800 (nom. illegit.) Lycoperdon cydonium Secretan (1833), Mycographie Suisse, 3, p. 357 (nom. inval.) Lycoperdon pyriforme var. excipuliforme Desmazieres (1842), Plantes cryptogames du Nord de la France, Edn 1, n° 1152 Lycoperdon emodense Berkeley (1854), in W.J. Hooker, Journal of botany and Kew Garden miscellany, 6, p. 172 Lycoperdon serotinum Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(35), p. 596 Utraria pyriformis (Schaeffer) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 369(360) Utraria pyriformis var. tesselata(Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 242 Lycoperdon oviforme Patouillard (1898), Bulletin de la Societe mycologique de France, 14(1), p. 56 Lycoperdon pyriforme var. serotinum(Bonorden) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 99, tab. 20, fig. 8-11 Lycoperdon faveolum Lloyd (1905), Mycological writings, 2, mycological notes n° 20, p. 230, tab. 61, fig. 4 Lycoperdon desmazierii Lloyd (1905), Mycological writings, 2, mycological notes n° 19, p. 213, tab. 49, fig. 1-4 Lycoperdon cupricolor Lloyd (1906), Mycological writings, 2, mycological notes n° 22, p. 265 Lycoperdon pyriforme var. flavum Lloyd (1915), Mycological writings, 4, letter n° 60, p. 11 Lycoperdon betulinum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 830 (nom. illegit.) Lycoperdon cupreum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 820 Lycoperdon adustum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 822 Lycoperdon truncicolum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 830 Lycoperdon gregarium Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 830 (nom. illegit.) Lycoperdon pyriforme var. desmazierii (Lloyd) Rick (1930), Egatea, 15, p. 25 Lycoperdon pyriforme var. betulinum (Velenovský) F. Šmarda (1951), Studia botanica Cechica, 12, p. 234 Morganella pyriformis (Schaeffer) Kreisel & D. Kruger (2003), Mycotaxon, 86, p. 175 Apioperdon pyriformis (Schaeffer) Vizzini (2017), Phytotaxa, A rapid international journal for accelerating the publication of botanical taxonomy, 299(1), p. 81 (nom actuel) References : Bon p. 305 ; BK 2 519 ; CD 1733 ; Marchand 370 ; Eyssartier et Roux p. 1042 ; Sarasini 216 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Chapeau/Fructification : Fructification en forme de poire, haute de 10-50-(70) mm et large de 10-35-(50) mm constituee d'une tete arrondie portee par un pied conique. Exoperidium couvert de fins granules bruns labiles qui laissent vite la surface lisse. Endoperidium papyrace, blanc puis brun, s'ouvrant par un pore apical a maturite. Chair : Gleba et subgleba blanches au depart. La subgleba reste blanche tandis que la gleba devient brun-olive, ouateuse et pulverulente Stipe : Pied net conique representant le tiers ou la moitie de la fructification termine par des cordons myceliens blancs tres nets. Habitat : En touffes sur bois mort de feuillus ou de coniferes, le plus souvent pourri. Spores : Spores rondes, lisses, brunatres, a paroi epaisse, guttulees, 3,5-5,5 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : La croissance en touffes, la surface vite lisse, la presence de rhizomorphes bien developpes et la subgleba restant blanche a maturite caracterisent cette espece. | |
Lycoperdon echinatum Persoon (1794) | Noms francais : Vesse-de-loup herisson Synonymes : Lycoperdon muricatum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 145 Lycoperdon echinatum Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 28 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) (nom actuel) Lycoperdon gemmatum var. echinatum(Persoon) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 37 Lycoperdon excipuliforme var. e echinatum (Persoon) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 15 Lycoperdon hoylei Berkeley & Broome (1871), The annals and magazine of natural history, series 4, 7, p. 430 Utraria echinata (Persoon) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 367(359) References : Bon p. 305 ; CD 1736 ; Marchand 366 ; Eyssartier et Roux p. 1044 ; BK 2 n° 512 p. 390 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Chapeau/Fructification : Fructification globuleuse a pied court conique de 2-6 cm de large et env. 6 cm de haut. Exoperidium densement echinule, brun clair a brun fonce, recouvert d'aiguillons de 3-5 mm de long groupes en pyramide. A maturite, spores liberees grace a un ostiole s'ouvrant au sommet. Surface reticulee apres la chute des aiguillons. Chair : Gleba blanche et ferme puis spongieuse passant a jaune olive puis brune. Stipe : Reduit, conique. Habitat : Forets de hetres sur sol calcaire. Repandu. Spores : Spores globuleuses, echinulees, brunes de 4-5 µm de diametre. Sporee brun chocolat. Basides clavees a 2-4 sterigmates, non bouclees. Capillitium brun olive a paroi epaisse, peu ramifie, pore large de 2,5-7 µm. Comestibilite : Sans interet | |
Reticularia lycoperdon Bulliard (1790) | Synonymes : Mucor lycogalus Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 133, tab. 133, fig. 2
Reticularia lycoperdon Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 446, fig. 4, & tab. 476, fig. 1-3 (Basionyme) (nom actuel) Fuligo lycoperdon (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1466 Lycogala argentea Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 87 Lycogala turbinata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 158 Lycogala punctata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 158 Reticularia argentea (Persoon) Poiret (1804), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 6, p. 183 Reticularia umbrina Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 87 Enteridium lycoperdon (Bulliard) M.L. Farr (1976), Taxon, 25(4), p. 514 References : Bon p. 335 ; Cetto 6 p. 659 ; Poulain Meyer p. 54 fig. 53 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Liceida / Reticulariaceae Chapeau/Fructification : Aethalium pulvine, 15-60 (-100)mm de long, 10-20 mm de large, d'abord argente, brillant, puis brun par les spores. Pseudocapillitium naissant a la base de l'aethalium par quelques plaques membraneuses papilleuses, se dechirant en nombreux filaments dendroides fins ( 1-4µm d'epaisseur), non ou faiblement connectes au cortex. Chair : Cortex epais, dur, lisse. Habitat : Sur souches moussues et bois mort de feuillus. ( Voir liste des recoltes). Spores : En masse brun fonce, par groupe de 10 a 50, facilement separables. Spores brun-jaune pale, 6-8µm,(+1 a 2 µm avec la bordure ), cretees-reticulees sur environ 2/3 de leur surface. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isoles. Assez frequent. Automnal ou printanier. Cosmopolite | |
Lycoperdon molle Persoon (1800) [1799] | Noms francais : Lycoperdon mou Synonymes : Lycoperdon molle Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 70 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Lycoperdon gemmatum var. furfuraceumFries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 38 Lycoperdon cupricum Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 252 Lycoperdon turbinatum var. γ furfuraceum(Fries) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 15 Lycoperdon glabellum Peck (1879) [1878], Annual report of the New York state Museum of natural history, 31, p. 39 Lycoperdon gemmatum var. molle (Persoon) Saccardo (1888), Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 107 Lycoperdon umbrinum var. glabellum (Peck) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 89, tab. 18, fig. 23-29, tab. 19, fig. 5 Lycoperdon umbrinum var. cupricum (Bonorden) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 88, tab. 18, fig. 5-11 Lycoperdon umbrinum f. glabellum (Peck) F. Šmarda (1951), Studia botanica Čechica, 12, p. 235 References : BK 2 516 ; CD 516 ; Marchand 368 ; Eyssartier et Roux p. 1044, 1076 4eme edition ; CD 1735-484, 68 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Chapeau/Fructification : Fructification globuleuse a piriforme, 2-4-(6) cm de large, 25-50-(70) cm de haut a base retrecie, ornee d'aiguillons courts, simples, mous, gris brun d'emblee. Entre les aiguillons, l'exoperidie est granuleuse, furfuracee, brune. Endoperidie creme brunatre. A maturite, pore apical permettant la liberation des spores. Chair : Subgleba blanche, celluleuse, logettes grossieres. Gleba brun olive, columelle peu distincte. Stipe : Pseudo pied creme constitue par le retrecissement de la fructification. Spores : Spores globuleuses, grossierement verruqueuses, brun clair, 4-4,5 µm de diametre accompagnees de restes de sterigmates. Sporee brun rouge Capillitium brun, sinueux. Hyphes a paroi epaisse, peu ramifiees, larges de 1,5-6 µm. Comestibilite : Sans interet | |
Battarrea phalloides (Dickson) Persoon (1801) | Noms francais : Battarree phalloide Synonymes : Lycoperdon phalloides Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 24 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Battarrea phalloides (Dickson) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 129, tab. 3, fig. 1 (nom actuel) Dendromyces stevenii Liboschitz (1814), Beschreibung eines neuentdeckten pilzes: in einer an den Herrn Joseph Freyherrn v. Jacquin, fig. 1-6 Geastrum fibrillosum Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 59 Battarrea stevenii (Liboschitz) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 7 Battarrea gaudichaudii Montagne (1834), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 2, p. 76, tab. 4, fig. 1 Sphaericeps lignipes Welwitsch & Currey (1870) [1868], The transactions of the linnean Society of London, series 1, 26(1), p. 290, tab. 18, fig. 2 Battarrea guicciardiniana Cesati (1878) [1875], Atti della Reale Accademia delle scienze fisiche e matematiche, Napoli, 7(3), p. 1, 6 Battarrea muelleri Kalchbrenner (1880), Grevillea, 9(49), p. 3 ('mulleri') Battarrea tepperiana F. Ludwig (1889), Bulletin de la Societe mycologique de France, 5(1), p. xxxiv Battarrea patagonica Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 191 Battarrea laciniata Underwood (1901), in V.S. White, Bulletin of the Torrey botanical Club, 28(8), p. 439, tab. 36, fig. 1-6 References : Bon p. 301 ; CD 1721-482 ; BSM 3/2011 p. 97 ; L. H., V. A. & J. B. p. 386 ; FuNo2012 p. 609 ; FND 56-57 P. 172 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chapeau/Fructification : Tete de 25-45 mm de diametre formee d’un disque blanc grisatre convexe, surplombe par un amas pulverulent de spores de couleur rouille. Lames/Pores : Absentes. Chair : Inodore, saveur de bois, coriace. Stipe : 10-40 x 1,5-2,5 cm, blanc, finement recouverte de mechules concolores. Habitat : Souvent sous Cupressus, sur terrains acides ou arides. Spores : Subglobuleuses a ovoides, 5-5,5 x 5,5-6,2 μm, finement verruqueuses. Comestibilite : Sans interet Commentaires : L'orthographe du Genre varie suivant les auteurs : Battaraea, Batarrea, Battarraea, dedie au mycologue Giovanni Antonio Battarra (1714-1789) | |
Scleroderma cepa Persoon (1801) | Noms francais : Scleroderme en forme d'oignon Synonymes : Scleroderma cepa Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 155 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) (nom actuel) Scleroderma cepioides Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 582 ('cepoides ') Lycoperdon cepa (Persoon) Pollini (1824), Flora veronensis quam in prodomum florae italiae septentrionalis, 3, p. 715 Scleroderma albidum Patouillard & Trabut (1899), Bulletin de la Societe mycologique de France, 15(1), p. 56 (Basionyme) Scleroderma hemisphaericum Lazaro Ibiza (1902), Boletin de la real Sociedad espanola de historia natural, seccion biologica, 2, p. 157 (nom. inval.) Scleroderma vulgare var. cepa(Persoon) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 480 Scleroderma verrucosum var. cepa(Persoon) Maire (1933), Treballs del Museu nacional de ciencies naturals de Barcelona, serie botanica, 15(2), p. 112 Scleroderma laeve Lloyd (1970), in Guzman, Darwiniana, 16, p. 301 References : Mornand Jean, 1980: Memoire n°4 Soc. Et. Sc. Anjou - Gasteromycetes rares en Maine-et-Loire p. 178 ; CD 1729-484, 68 ; Cetto 2871 ; Cryptogamic Flora of Pakistan 1992 p. 167-168 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Sclerodermaceae Chapeau/Fructification : Basidiocarpe globuleux (2)3-5 cm de diametre, a surface lisse, grossierement gercee, de consistance rigide, cassant sous la pression des doigts, teinte de creme brunatre ou de brun souvent nuance de jaune. Sur le sec, la teinte est nettement brun-jaune (exterieur) a jaune (interieur). La base est plus ou moins creusee de fossettes allongees; le sommet est legerement aplati. L'epaisseur du peridium dans la partie superieure ne depasse pas 2 mm sur le frais, 0,5-1 mm a sec. Hyphes septees, 3-4 µm de largeur, devenant rose pale dans KOH. Chair : la dehiscence s’effectue par des fentes irregulieres avec bords parfois reflechis. Gleba visqueuse, brun creme a brun violace. Stipe : absent ou avec un pseudo-stipe a peine forme, et rhizomorphes jusqu'a 2 cm. Habitat : Assez rare en Europe, mais souvent mal determinee (S. flavidum est synonymisee par Demoulin 1976), sur sols neutres ou acides. Spores : Peridium depourvu de boucles. Spores globuleuses, de taille variable, 8-15 µm, ornees d'epines robustes, pyramidales, hautes de 1,3-2 µm, parfois groupees, brun rougeatre. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Commentaires de Jean Mornand 1980, loc. cit. : "Espece fort variable par la taille et la dehiscence du peridium, les caracteres majeurs etant la tenacite du peridium et les fortes epines de la spore." | |
Geastrum fimbriatum Fries (1829) | Synonymes : Lycoperdon geaster Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 151
Lycoperdon sessile Sowerby (1809), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 401 Geastrum fimbriatum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 16 (Basionyme) Geastrum tunicatum Vittadini (1842), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 5, p. 162, tab. 3, fig. 3 Geastrum australis Berkeley (1860), in J.D. Hooker, The botany of the Antarctic voyage III, flora Tasmaniae, 2, p. 265, tab. 183, fig. 10 Geastrum lageniforme ss. Cooke (1871), Handbook of british fungi, Edn 1(1), p. 371 Geastrum djakovense Schulzer (1882), Knj. Rada jugoslavenske Akademije zuanosti i umjetnosti matematicko-priodoslovnoga razzeda, 64, p. 6 Geastrum infrequens Lloyd (1906), Mycological writings, 2, mycological notes n° 22, p. 263, fig. 99 Geastrum rufescens ss. Kits van Waveren (1926), Mededeelingen van de Nederlandsche mycologische vereeniging, 15, p. 118 (pp.) Geastrum sessile (Sowerby) Pouzar (1971), Folia geobotanica phytotaxonomica Bohemoslovaca, 6(1), p. 95 References : Bon p. 303 ; BK 2 501 ; CD 1719 ; Marchand 362 ; Bresadola 1134 ; Phillips p. 252 ; Cetto 1195 ; Eyssartier et Roux p. 1050 Groupe : Geastres Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Geastrales / Geastraceae Habitat : Forets, parcs. Spores : Globuleuses, finement verruqueuses. Comestibilite : Sans interet | |
Myriostoma coliforme (Dickson) Duby (1830) | Noms francais : Myriostome crible. Synonymes : Lycoperdon coliforme Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 24, tab. 3, fig. 4 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Geastrum coliforme (Dickson) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 131 Myriostoma anglicum Desvaux (1809), Journal de botanique, redige par une Societe de botanistes, 2(2), p. 104 Polystoma coliforme (Dickson) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 586 Myriostoma coliforme (Dickson) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 853 (nom actuel) Geastrum columnatum Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 161 Geastrum hygrometricum var. coliformis(Dickson) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 239 Bovistoides simplex Lloyd (1919), Mycological writings, 6, mycological notes n° 61, p. 883 References : CD 1720 ; Marchand 4 358 ; Page Image In Published List. Groupe : Geastres Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Geastrales / Geastraceae Chapeau/Fructification : Carpophore d'abord hypoge ou subhypoge, tuberiforme, comprime, 4-7 cm de diametre, ochrace roussatre, craquele en ecailles brun rougeatre obscur, jusqu'a 15 cm une fois etale apres l'ouverture. Incise jusqu'au milieu en 5-12 lanieres triangulaires, incurvees ou recurvees, la couche mycelienne adnee, radialement rimeuse a l'etat sec, la couche fibreuse blanchatre et la couche charnue gris blanchatre, enfin brun-jaune rougeatre, marquee d'eraillures transverses mais non rimeuse. Chair : Sporee brun chocolat clair. Stipe : Subglobuleux, comprime aux deux poles, jusqu'a 5 cm selon le plus grand diametre, finement vermicule, brillant, gris argente ou gris plombe, perfore comme un crible de multiples trous, chaque ostiole de 1-2 mm de diametre, un peu proeminent, non delimite, poudre de brun par les spores ; environ une douzaine de pedicelles supportent l'endoperidium comme autant de petit piliers dresses, concrescents ou separes, pleins, rigides, comprimes, hauts de 3 a 5 mm environ. Pseudocolumelles nombreuses. Habitat : Dans les taillis, les bois clairs et ensoleilles, sur sol areneux, souvent avec Robinia pseudo-acacia . Spores : Subglobuleuses, 3,5-4 µm, ornementation exclue, fortement verruqueuses, les verrues longues de 1,25-1,75 µm, irregulieres, parfois courbees, crochues, clavees du bout, au nombre d'une dizaine sur le pourtour; ectospore bien apparente. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ( ou en petits groupes ). Distribution large mais capricieuse. Ete ( Juin). | |
Hypoxylon fragiforme (Scopoli) J. Kickx f. (1835) | Noms francais : Hypoxylon en forme de fraise Synonymes : Lycoperdon variolosum Linnaeus (1768), Systema naturae, Edn 12, 3, append. veg., p. 235 Tremella carbonacea Retzius (1769), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 30, p. 250 Valsa fragiformis Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 399 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Sphaeria lycoperdoides Weigel (1772), Observationes botanicae, p. 47, tab. 3, fig. 2-a Sphaeria rubra F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 84 (nom. illegit.) Sphaeria rugosa Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 123, tab. 123, fig. 2 Hypoxylon coccineum Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 495, fig. 2 Sphaeria radians Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 29, tab. 12, fig. 101 Sphaeria fragiformis (Scopoli) Bellardi (1792), Appendix ad floram pedemontanam, p. 77 Sphaeria fragiformis var. a radians (Tode) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 10 Sphaeria tuberculosa Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 374, fig. 8 (nom. illegit.) Sphaeria radiata Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 169 Sphaeria bicolor de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 286 Tremella coccinea Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 402, tab. 186, fig. 6-7 Sphaeria lateritia de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 137 (nom. illegit.) Sphaeria argillacea Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 171, tab. 2, fig. 5 Peripherostoma fragiformis (Scopoli) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 513 Gamosphaera fragiforme (Scopoli) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 90 Discosphaera radians (Tode) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 91 Sphaeria enteromela Schweinitz (1825), Journal of the Academy of natural sciences of Philadelphia, serie 1, 5(1), p. 10 Stromatosphaeria fragiformis (Scopoli) Greville (1825) [1824], Scottish cryptogamic flora, 3, tab. 136 Anthina flavovirens Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), p. 284 Hypoxylon fragiforme (Scopoli) J. Kickx f. (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 116 (nom actuel) Hypoxylon argillaceum (Fries) J.J. Kickx (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 116 Hypoxylon cupreum Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 384 Hypoxylon coccineum var. fragiforme(Scopoli) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 491(63) Hypoxylon enteromelum (Schweinitz) Berkeley (1875), Grevillea, 4(30), p. 51 Hypoxylon majusculum Cooke (1879), Grevillea, 7(43), p. 80 Hypoxylon variolosum (Linnaeus) Keissler (1900), Annalen des K. K. naturhistorischen hofmuseums Wien, 15, p. 196 References : Bon p. 335 ; CD 4 Groupe : Xylaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Hypoxylaceae Chapeau/Fructification : Champignon spherique recouvert de petites verrues, rappelant l'allure d'une fraise, jusqu'a 15mm de diametre, de couleur rose orange a rougeatre puis noiratre. Habitat : Gregaire, poussant sur bois, surtout sur hetre (Fagus). Spores : Spores un peu fusiformes, de 11 a 13,5 micrometres de longueur et de 5 a 6,5 micrometres de largueur. Comestibilite : Sans interet | |
Calvatia utriformis (Bulliard) Jaap (1917) | Noms francais : Calvatie en outre ; Vesse de loup ciselee. Synonymes : Bovista officinarum Dillenius (1719), Catalogus plantarum, p. 196 (nom. inval.) Lycoperdon polymorphum Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 487 (nom. illegit.) Lycoperdon echinatum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 128, tab. 186 (nom. illegit.) Lycoperdon areolatum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 130, tab. 190 Lycoperdon gemmatum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 130, tab. 189 Lycoperdon papillatum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 127, tab. 184 Lycoperdon bovista var. echinatum (Schaeffer) Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1067 Lycoperdon bovista var. vulgare Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 642 Lycoperdon echinus Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 145 Lycoperdon caelatum Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 430 Lycoperdon infundibulum Willdenow (1788), in Romer & Usteri, Magazin fur die botanik, 2(4), p. 15, fig. 11 Lycoperdon utriforme Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 450, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Lycoperdon bovista Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 87 (nom. illegit.) Lycoperdon quadricorne Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 123 Lycoperdon gemmatum var. papillatum (Schaeffer) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 38 Bovista uteriformis Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 25 Bovista caelata (Bulliard) Link (1833), Handbuch zur Erkennung der natuzbarsten und am haufigsten vorkommenden Gewachse, 3, p. 398 Lycoperdon caelatum var. ß areolatum(Schaeffer) J. Kickx f. (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 147 Bovista favosa Rostkovius (1839), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(18), p. 9, tab. 3 Lycoperdon fontanesiiDurieu & Leveille (1846) [1846-49], Exploration scientifique de l'Algerie, Flore d'Algerie, 1, p. 381, tab. 22 Mycenastrum uteriformis (Fries) Leveille (1846), in Gaudichaud, Voyage autour du monde execute pendant les annees 1836 et 1837 sur la corvette La Bonite, Fungi, p. 195 Calvatia bovista (Persoon) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 442 Lycoperdon favosum (Rostkovius) Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(35), p. 595 Lycoperdon uteriforme (Fries) Fuckel (1864), Fungi Rhenani exsiccati, n° 1255 Utraria caelata (Bulliard) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 369(360) Utraria caelata var. utriformis (Bulliard) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 369(360) Bovistaria caelata (Bulliard) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 11 Calvatia caelata (Bulliard) Morgan (1890), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 12(4), p. 169 Calvatia fontanesii (Durieu & Montagne) Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 71 Calvatia utriformis (Bulliard) Jaap (1917), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 59, p. 37 ('uteriformis') (nom actuel) Calvatia tatrensis var. gruberi A.H. Smith (1944), Lloydia, 27, p. 169 Handkea utriformis (Bulliard) Kreisel (1989), Nova Hedwigia, 48(3-4), p. 288 Handkea utriformis var. gruberi (A.H. Smith) Kreisel (1989), Nova Hedwigia, 48(3-4), p. 289 References : Bon p. 304 ; CD 1731-484, 68 ; Marchand 4 374 ; Eyssartier et Roux p. 1046, 1078 4eme edition ; BK 2 509 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Chapeau/Fructification : Carpophore jusqu'a 10 cm de diametre et 11 cm de haut, + ou -piriforme, subglobuleux, pourvu d'une base sterile, large et courte. Exoperidium floconneux, fragile, disparaissant meme du sommet a la dehiscence, tessele, quadrille de verrues pyramidales, surbaissees a la fin, blanchatres, brunissant par la pointe. Endoperidium mince, papyrace, se fragmentant a maturite sur une large calotte apicale, lisse, parfois d'aspect martele, les facettes reproduisant alors les areoles polygonales de l'exoperidium, brillant, brun-jaune a brunatre. Chair : Blanche, puis jaunatre, enfin brun olivace, pulverulente a tres abondante. Subgleba persistante, delimitee par un pseudo-diaphragme, composee de petites logettes distinctes, vides, brun lilacin a la fin. Habitat : Dans les prairies seches et les paturages alpestres, plutot nitrophile. Spores : Globuleuses, lisses, brunes, a parois + ou - epaissies, guttulees, 4-5 µm de diametre. Basides clavees, 9-20 x 5-7 µm, 1 a 4 sterigmates, non bouclees. Capillitium brun clair, parois epaisses parfois incrustees, non cloisonne . ramifications enflees jusqu'a 15 µm, terminees en pointes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ( parfois reunis par petits groupes ). Peu frequent. Ete-automne. | |
Geastrum fornicatum (Hudson) Hooker (1821) | Noms francais : Geastre voute Synonymes : Lycoperdon fornicatum Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 644 (Basionyme) Lycoperdon fenestratum var. ß Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 151 Geastrum quadrifidum var. γ fenestratum (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 133 Glycydiderma fenestratum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 449, tab. 202, fig. 5-6 Plecostoma fornicatum (Hudson) Desvaux (1809), Journal de botanique, redige par une Societe de botanistes, 2(2), p. 101 Geastrum fornicatum (Hudson) Hooker (1821), in Curtis, Flora londinensis, 4, p. 575, tab. 49 (nom actuel) Geastrum marchicum Hennings (1893) [1892], Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 34, p. 4 Geastrum fenestratum (Batsch) Lloyd (1901), Mycological writings, 1, mycological notes n° 7, p. 70, fig. 33 References : Marchand 359 ; Sarasini 83 Groupe : Geastres Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Geastrales / Geastraceae Comestibilite : Sans interet | |
Diatrype bullata (Hoffmann) Fries (1849) | Noms francais : Diatrype en bulle Synonymes : Sphaeria tuberculosa Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1113 (nom. illegit.) Lycoperdon nigrum Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 644 Sphaeria bullata Hoffmann (1787), Vegetabilia cryptogama, 1, p. 5, tab. 2, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Sphaeria depressa Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 122, tab. 122, fig. 1 Sphaeria placenta Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 26, tab. 12, fig. 97 (nom. illegit.) Hypoxylon bullatum (Hoffmann) Westendorp (1839) [1838], Annales de la Societe des sciences medicales et naturelles de Bruxelles, 1838, p. 71 Diatrype bullata (Hoffmann) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 385 (nom actuel) Diatrype macounii Ellis & Everhart (1890), Proceedings of the Academy of natural sciences of Philadelphia, 42, p. 224 Valsa macounii (Ellis & Everhart) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 540 Valsa bullata(Hoffmann) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 539 References : BK 1 356 ; Cetto 5 2137 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Diatrypaceae Chapeau/Fructification : Peritheces 0,2-0,4 mm de diametre, noirs, disposes en une seule couche dans un stroma superficiel brun-noir et blanchatre a l'interieur. Le stroma pulvine dechire l'ecorce et apparait plus ou moins arrondi a polygonal. La surface est ridee, ruguleuse et irregulierement ponctuee par les ostioles a peine proeminents des peritheces. Habitat : Sur branches mortes et cortiquees de Salix et Alnus, egalement de Populus. Spores : Allantoides, presque hyalines a faiblement brunes, lisses, biguttulees, 5-7,5 x 1,5-2 µm. Asques octospores, spores irregulierement biseriees, 40-50 x 5-6 µm, avec un anneau apical peu net. J-. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole, serre ou reuni a d'autres. Peu frequent. De l'hiver jusqu'au printemps. | |
Leocarpus fragilis (Dickson) Rostafinski (1875) [1874] | Synonymes : Lycoperdon fragile Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 25, tab. 3, fig. 5 (Basionyme)
Lycoperdon parasiticum Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 464 Reticularia fragilis (Dickson) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1471 Diderma vernicosum Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 34, tab. 3, fig. 7ag Trichia lutea Trentepohl (1797), in Roth, Catalecta botanica, 1, p. 230 Diderma vernicosum var. ß parasiticum (Withering) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 166 Physarum nitidum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 205 Spumaria ramosa Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 195 Physarum vernicosum (Persoon) Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 206 Leocarpus spermoides Link (1809), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 3, p. 25 Leocarpus vernicosus (Persoon) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 112 Leocarpus atrovirens Fries & Lindgren (1817), Symbolae Gasteromycetum, 2, p. 13 Leocarpus parasiticus (Withering) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 574 Leangium vernicosum (Persoon) Fries (1826), Stirpium agri femsionensis, p. 83 Leangium atrovirens (Fries & Lindgren) Fries (1826), Stirpium agri femsionensis, p. 83 Diderma ramosum (Schumacher) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 105 (nom. illegit.) Diderma atrovirens (Fries & Lindgren) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 103 Tripotrichia elegans Corda (1837), Icones fungorum hucusque cognitorum, 1, p. 22, tab. 6, fig. 288-A Leocarpus ramosus (Schumacher) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 450 Leocarpus fragilis (Dickson) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 132, fig. 93 (nom actuel) Liceopsis jurensis Meylan (1921), Bulletin de la Societe Vaudoise des sciences naturelles, 53(199), p. 459 References : Cetto 2 841 ; Poulain Meyer p. 131 fig. 181 & 182 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Physaraceae Chapeau/Fructification : Courtement stipites ou sessiles, 0,2 a 0,4 cm de haut. Sporocystes ellipsoidaux, obovoides, moins frequemment subglobuleux, 0,6-1,6 mm de diametre, jaunes, jaune-brun, noisette, rouge-brun fonce, acajou, brillants. Peridium cassant, triple, couche externe cartilagineuse, brillante, coloree, couche mediane pale, calcaire, couche interne membreneuse ; dehiscence irreguliere ou par lobes. Chair : Capillitium duplex constitue de masses calcaires plus ou moins reticulees, blanches ou ochrace pale, connectees a un reseau de filaments lisses, incolores, presque sans calcaire. Stipe : Grele, plat, parfois ramifie et pouvant porter plusieurs sporocystes, ochrace pale, a orange pale. Habitat : Sur plantes herbacees, feuilles mortes, herbes vivantes ou pourrissantes, brindilles, bois en decomposition, mais egalement sur les aiguilles de coniferes. Spores : Grossierement verruqueuses, brunes, libres, parfois en groupes, ( 9,5 )-11-13,5-14,5 ( 18 ). Comestibilite : Sans interet Commentaires : En groupes. Assez frequent. Surtout automnal. | |
Tubifera ferruginosa (Batsch) J.F. Gmelin (1792) | Synonymes : Tubulifera cremor O.F. Muller (1775), Flora danica, 11, p. 8, tab. 659, fig. 1
Tubulifera arachnoidea Jacquin (1778), Miscellanea austriaca, 1, p. 144, tab. 15 Stemonitis ferruginosa Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 261, tab. 30, fig. 175 (Basionyme) Sphaerocarpus fragiformis Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 384 Lycoperdon ferruginosum (Batsch) Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 276 Lycoperdon favaceum Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 667 Sphaerocarpus cylindricus Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 470, fig. 3 Tubifera ferruginosa (Batsch) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1472 (nom actuel) Tubifera fragiformis (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1472 Tubifera cylindrica(Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1472 Tubulina fragiformis (Bulliard) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 91 Licea clavata Schrader (1797), Nova genera plantarum, 1, p. 18 Licea tubulina Schrader (1797), Nova genera plantarum, 1, p. 16 Tubulina coccinea Trentepohl (1797), in Roth, Catalecta botanica, 1, p. 243 Reticularia multicapsula Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 179 Tubulina fallax Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 28 Tubulina cylindrica (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 249 Tubulina fragifera Poiret (1808), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 8, p. 130 Trichia meteorica Sowerby (1815), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 435 Licea fallax (Persoon) Fries & Lindgren (1817), Symbolae Gasteromycetum, 2, p. 12 Dermodium fallax (Persoon) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 109, fig. 103 Licea fragiformis (Bulliard) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 107, tab. 8, fig. 102 Licea effusa Ehrenberg (1818), Sylvae mycologicae berolinenses, p. 14, 26 Licea cylindrica (Bulliard) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 195 Tubulina conglobata Preuss (1851), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 24, p. 140 Licea rubiformis Berkeley & M.A. Curtis (1860) [1858], Proceedings of the American Academy of arts and sciences, 4, p. 125 Tubulina speciosa Spegazzini (1881), in Saccardo, Michelia, 2(7), p. 262 Tubulina nitidissima Berkeley (1881), The journal of the linnean Society, botany, 18(111), p. 387 References : Cetto 378 ; Marchand 385 ; Poulain Meyer p. 50 pl. 47 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Liceida / Reticulariaceae Chapeau/Fructification : Plasmode d'abord blanc, devenant rose, puis rouge corail, et enfin rouge brique sombre et terne, ferrugineux, jusqu'a brun rougeatre obscur. Pseudoaethaliums pulvines, 5-50(-100) mm de long, brun rose a brun terne . Sporocarpes plus ou moin cylindriques, anguleux, brun clair a brun orange. Peridium simple, membraneux, translucide, a dehiscence irreguliere ou par un opercule. Chair : Pseudocapillitium le plus souvent absent ou consistant en tubes creux relies au peridium, presentant occasionnellement quelques filaments fins, faiblement attaches au peridium. Habitat : Sur bois mort, sur fragments de bois plus ou moins enfouis. Frequent dans les lieux humides, dans les aiguilles et mousses de sapinieres. Spores : En masse, terre d'ombre. Spores brun pale a jaune orange pale, rondes,5-7,5 x 6,75 ( avec ornementation), certaines un peu ovalisees, cyanophiles, finement cretees-reticulees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Assez commun. Periode propice : plutot Automne. PS : Les sporanges n'abritent pas de pseudo-columelle. | |
Scleroderma polyrhizum (J.F. Gmelin) Persoon (1801) | Noms francais : Scleroderme en forme d'etoile Synonymes : Lycoperdon polyrhizon J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1464 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Scleroderma polyrhizum (J.F. Gmelin) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 156 (nom actuel) Scleroderma geaster Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 46 Sclerangium polyrhizon (J.F. Gmelin) Leveille (1848), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 9, p. 132, tab. 7, fig. 1 Sclerangium geaster (Fries) Leveille (1848), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 9, p. 131 Stella americana Massee (1889), The journal of mycology, 5(4), p. 185, tab. 14, fig. 2 Sclerangium americanum (Massee) E. Fischer (1900), in Engler & Prantl, Die naturlichen pflanzenfamilien, 1(1**), p. 338 Scleroderma primigenium Bianchi (1986) [1985], Bollettino della Societa naturalisti 'Silvia Zenari', 12(58), p. 35 References : Jean Mornand 1980: Memoire n°4 Soc. Et. Sc. Anjou - Gasteromycetes rares en Maine-et-Loire p. 180 ; Sarasini 326 ; Cetto 1197 ; Marchand 353 ; Mtg 197 ; FAMM 15 : 46 ; Eyssartier et Roux p. 1048 ; Julich 2 p. 480 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Sclerodermaceae Chapeau/Fructification : Carpophore subglobuleux ou turbine, tronque, 5-15 cm de diametre, jusqu'a 20 cm apres l'ouverture, tuberiforme, deprime-bossele, attenue en un pseudostipe assez developpe. Peridium tres epais, de 6 a 8 mm, dur, rigide, argilace, gris jaunatre, puis gris brunatre et grossierement tessele . chair compacte, blanche, puis jaunatre. A maturite le sommet affleure le niveau du sol et s'ouvre plus ou moins en etoile formant 6 a 8 lobes, incurves ou recurves, asses irreguliers. Chair : Compacte, blanche, puis brun noiratre, marbree de blanc, enfin pulverulente. Sporee brun noiratre. Habitat : Enfoui dans le sol avant maturite a proximite des pins, dans des lieux degages ( en bordure des routes), dans le sable des sentiers, dans les prairies. Spores : Rondes, 7-9,4 µm, de diametre ( ornementation exclue), a verrues hautes de 0,5-0,8 µm, formant parfois un fin reticulum tres incomplet. Hyphes du peridium x 6-10 µm, a paroi assez mince, bouclees, hyalines, jaunatre pale en masse. Hyphes de la gleba x 2,5-11 µm, a paroi peu epaisse, ramifiees, bouclees, brun-jaune. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isoles. Periode plutot automnale. Assez rare, mais frequente dans le sud de l'Europe (Mediterranee). Commentaires de Jean Mornand 1980, loc. cit. : "Les carpophores sont habituellement de grande taille (8-12 cm de diametre avant l'ouverture) avec une base mycelienne bien developpee, compacte. Le peridium est tres epais sur les exemplaires jeunes et frais (8-10 mm), s'amincissant en sechant (5 mm environ), de couleur grise au debut, devenant gris-brun a brun-jaune, se fendillant fortement avec l'age. Il est caracterise par une dehiscence en etoile, 6 a 8 lobes plus ou moins reguliers. Dans les stations que nous connaissons sur les anciennes buttes des ardoisieres, ils soulevent des ardoises pesant plusieurs kg, mais l'ouverture en etoile est alors perturbee. La gleba sombre est brun-fauve. Hyphes bouclees. Spores globuleuses (8-11 µm) ornees d'un reticulum assez haut (1,5 µm) souvent incomplet. Il s'agit d'une espece meridionale aimant les stations chaudes, ensoleillees [Juigne-sur-Loire ou Trelaze 1970, 1975; pres de l'etang de Malague a Chaumont-d'Anjou 1972; au Boidayen a Feneu 1976; a Fontaine-Milon 1971; mentionne dans le catalogue de Gaillard aux sablieres d'Ecouflant en 1901].Son aire de repartition ne doit guere remonter au-dela de la Loire. Cette espece est parfois confondue avec Mycenastrum corium. Ce dernier ne s'ouvre pas en etoile, l'exoperidium est grisatre (sans jaune) et surtout, il possede un capillitium typique, tres epineux, d'ou son appartenance a l'ordre des Lycoperdales. Nous ne le connaissons pas en Maine-et-Loire mais tout pres, au Sud, a Argenton-l'Eglise, recolote sur fumier de mouton. " | |
Lycoperdon umbrinum Persoon (1794) | Synonymes : Lycoperdon umbrinum Persoon (1794), in Usteri, Annalen der botanik, 11, p. 28 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801)
Lycoperdon umbrinum var. fissispineumKreisel (1962), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 64, p. 141 References : Sarasini 221 ; Marchand 371 ; Eyssartier et Roux p. 1044 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Chapeau/Fructification : Carpophore jusqu'a 4 cm de diametre et de 5 cm de haut, piriforme, la base sterile a peine distincte, presque jamais stipiforme. Exoperidium couvert d'aiguillons denses, rigides, longs de 0,5-1 mm, fins, recourbes, connivents par groupes de 5 ou 6, separes a la fin, tenaces, pruineux, creme blanchatre a la base, bruns a la pointe, parfois noiratres dans la vetuste. Endoperidium epais de 1 mm, luisant et jaune argilace entre les aiguillons, a pore apical modeste. Pseudocolumelle relativement importante. Chair : Blanche, assez compacte, verdatre pale, puis jaune brunatre olivace, pulverulente et parfois brun d'ombre un peu vineux a maturite. Sporee brun-jaune peu fonce. Subgleba celluleuse, a logettes de calibre o,8 µm maximum, brun lilace. Habitat : Sous les coniferes des montagnes,( Abies ), dans les aiguilles et les debris ligneux, parfois dans les forets de feuillus ( Quercus ). Spores : Rondes, 4-5 µm de diametre, a paroi epaisse, ponctuees ou finement verruqueuses, guttulees, sans debris de sterigmates, jaune brun pale, pedicelle court. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou par petits groupes. Assez commun. Ete-Automne. | |
Kretzschmaria deusta (Hoffmann) P.M.D. Martin (1970) | Synonymes : Lycoperdon fraxineum Hudson (1778), Flora Anglica, Edn 2, p. 641
Sphaeria maxima Weber (1778), Spiciletium florae goettingensis, p. 286 Sphaeria fraxinea (Hudson) Relhan (1785), Flora cantabrigiensis, p. 471 Sphaeria deusta Hoffmann (1787), Vegetabilia cryptogama, 1, p. 3, tab. 1, fig. 2 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Hypoxylon ustulatum Bulliard (1791), Herbier de la France, 11, tab. 487, fig. 1 Sphaeria versipellis Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 55, tab. 17, fig. 129 Sphaeria deusta var. a sessilis Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 6 Nemania deusta (Hoffmann) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 516 Discosphaera deusta (Hoffmann) Dumortier (1822), Comment. Bot. (Tournay), p. 91 Stromatosphaeria deusta (Hoffmann) Greville (1824), Flora edinensis, p. 355 Sphaeria albodeusta Wahlenberg (1826), Flora suecica enumerans plantas sueciae indigenas, 1, p. 1001 Hypoxylon deustum (Hoffmann) Greville (1828) [1827], Scottish cryptogamic flora, 6, tab. 324, fig. 2 Ustulina vulgaris Tulasne & C. Tulasne (1863), Selecta fungorum carpologia, 2, p. 23, tab. 3, fig. 1-6 Ustulina maxima (Weber) Wettstein (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 592 Ustulina deusta (Hoffmann) Maire (1907) [1906], Bulletin de la Societe botanique de France, 53, p. clc Hypoxylon magnosporum Lloyd (1921), Mycological writings, 6, mycological notes n° 65, p. 1054 Nemania maxima (Weber) House (1925), Bulletin of the New York state Museum, 266, p. 48 Kretzschmaria deusta (Hoffmann) P.M.D. Martin (1970), South African journal of botany, 36(2), p. 80 (nom actuel) References : Bon p. 336 ; Cetto 3 1230 ; BK 1 345 ; Phillips 278 ; Mtg 1 50 Groupe : Xylaires Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Xylariales / Xylariaceae Chapeau/Fructification : Corps fructiferes en forme de coussins d'abord gris, puis devenant une croute brun/noiratre. La fructification est constituee a maturite, d'une croute noire et cassante de plusieurs cm˛. Dans cette croute sont inclus les peritheces globuleux, noirs, de 1 mm de diametre, et dont l'ostiole rend la surface de la fructification bosselee-onduleuse, et finement ponctuee. Habitat : Sur bois pourri a la base des troncs, des souches et de racines de Fagus . Spores : Elliptiques, un peu aplaties sur une face, lisses, brun fonce, avec fente germinative, 32-33 x 7-8 µm, dans la jeunesse parfois jusqu'a 12 µm de large, avec 2-4 guttules et de couleur brun clair. Asques octospores, spores uniseriees, 300-337 x 12 µm, avec anneau apical. J+. Paraphyses filiformes. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Perenne. Frequent. De l'ete jusqu'en automne. Remarques : Les zones de croissance apparaissent au printemps jusqu'en ete, et forment des surfaces blanchatres a grisatres, farineuses et constituent le stade imparfait (conidies). Par la suite seulement se forment les peritheces avec leurs asques. | |
Trichia botrytis (J.F. Gmelin) Persoon (1794) | Synonymes : Lycoperdon bombacinum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 153
Stemonitis botrytis J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1468 (Basionyme) Stemonitis bombacina (Batsch) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1470 Trichia botrytis (J.F. Gmelin) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 89 (nom actuel) Trichia serotina Schrader (1799), Journal fur die botanik, 2(2), p. 67, tab. 3, fig. 2 Sphaerocarpus fragilis Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 279 Trichia botrytis var. simplex Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 176 Trichia lorinseriana Corda (1837), Icones fungorum hucusque cognitorum, 1, p. 23, tab. 6, fig. 288-D Trichia purpurascens Nylander (1859), Notiser ur sallskapets pro fauna et flora Fennica forhandlingar, 4, p. 126 Trichia fragilis (Sowerby) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 246, fig. 203-204, 225-226 Trichia fragilis var. botrytis (J.F. Gmelin) Berlese (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 441 Trichia carlyleana Massee (1889), Journal of the royal microscopical Society, 1889, p. 329, fig. 15 Trichia botrytis var. serotina (Schrader) Raunkiaer (1890), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 17, p. 68 Trichia botrytis var. lorinseriana (Corda) Raunkiaer (1890), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 17, p. 68 References : Ing p. 140, Poulain Meyer Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Trichiida / Trichiaceae Chapeau/Fructification : Sporocarpes souvent groupes, de 1 a 4mm de hauteur et 0,6 a 0,8mm de diametre. Sporocystes globuleux ou piriformes, brun-rouge ou presque noirs, avec generalement un reseau de bandes jaunes. Elateres, de 4 a 5μm de largeur, a 3-5 bandes spiralees, lisses, a extremites libres en longue pointe effilee aigue. Stipe : Stipe cylindrique, rempli de particules amorphes opaques, de 0.5 a 1.2mm de hauteur, opaque, brun fonce a noir. Habitat : Bois mort Spores : Spores finement spinuleuses de 9 a 11μm de diametre. Spores en masse (+capillitium), jaune-orange, orange brunatre, brun-jaune. Comestibilite : Sans interet | |
Sphaerobolus stellatus Tode (1790) | Noms francais : Spherobole en etoile. Synonymes : Lycoperdon carpobolus Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1184 Carpobolus albicans Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 414 Sphaerobolus stellatus Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 43 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) (nom actuel) Nidularia dentata Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 357 Sphaerobolus solen Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 70 Sphaerobolus stercorarius Fries & Nordholm (1817), Symbolae Gasteromycetum, 1, p. 1 Sphaerobolus tubulosus Fries & Nordholm (1817), Symbolae Gasteromycetum, 1, p. 1 Sphaerobolus stellatus var. stercorarius (Fries) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 310 Carpobolus cyclophorus Desmazieres (1823), Catalogue des plantes omises dans la botanographie Belgique et dans les flores du Nord de la France, p. 28 Carpobolus stellatus (Tode) Desmazieres (1823), Catalogue des plantes omises dans la botanographie Belgique et dans les flores du Nord de la France, p. 28 Sphaerobolus cyclophorus (Desmazieres) Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 52 Sphaerobolus impatiens Boudier (1860), in Bischoff, Annales de la Societe linneenne de Paris, 1860, p. 555 Sphaerobolus carpobolus (Linnaeus) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 688 Granularia dentata (Withering) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 855 Sphaerobolus dentatus (Withering) W.G. Smith (1903), The journal of botany, british and foreign, 41, p. 280 Sphaerobolus stellatus var. muscosus Cejp (1958), in Pilat, Flora CSR : Gasteromycetes, p. 678, 826 Sphaerobolus stellatus var. solen(Albertini & Schweinitz) Cejp (1958), in Pilat, Flora CSR : Gasteromycetes, p. 678 References : BK 2 498 ; CD 1723-482, 68 ; Phillips p. 255 ; Cetto 3 p. 537 ; Julich 2 p. 447 ; Page Image In Publisched List Groupe : Nids d'oiseau Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Geastrales / Geastraceae Chapeau/Fructification : Corps fructifere de 1,5 a 2,5 mm de diametre, initialement globuleux et blanchatre devenant plus ochrace, couleur paille a orange-jaune et s'ouvrant en 5 a 9 minuscules lanieres triangulaires. Lames/Pores : La masse globuleuse qui contient les spores est constituee par une boule brunatre. Celle -ci est projetee sous l'effet de la pression osmotique a une distance de 4 metres environ pour disperser les spores par un subit renversement de receptacle, qui se presente alors sous forme d'une sphere blanche, translucide, posee sur l'enveloppe exterieure en etoile. Habitat : Sur bois et debris vegetaux pourrissants, en foret, egalement sur fumier, sciures, ramilles, excrements et autres debris organiques. Spores : Elliptiques, lisses, hyalines, a parois epaissies, 7,5-10 x 4,5-5 µm, I-. Basides clavees, 7-13 x 5-8 µm, pas de boucles. Pas de cystides. Hyphes de l'exoperidie vesiculeuses, arrondies ou cylindriques, parfois ramifiees et a contenu granuleux, 4-8 et 10-25 µm de diametre, bouclees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Rare, occasionnel, ou commun suivant in litt. Present toute l'annee. Isole,mais souvent gregaire. Remarques : La rarete du champignon provient certainement du fait que les fructifications sont petites ; elles passent donc souvent inapercues. | |
Perichaena corticalis (Batsch) Rostafinski (1875) [1874] | Synonymes : Lycoperdon corticale Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 155 (Basionyme)
Sphaerocarpus sessilis Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 417, fig. 5 Trichia fuscoatra Sibthorp (1794), Flora oxoniensis, p. 407 Trichia gymnosperma Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 63, tab. 6, fig. 1-2 Trichia circumscissa Schrader (1797), Nova genera plantarum, 1, p. 19 Licea circumscissa (Schrader) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 196 Physarum luteoalbum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 199 Licea circumscissa var. a populina Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 108 Licea circumscissa var. ßß abietina Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 108 Tubulina circumscissa (Schrader) Poiret (1808), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 8, p. 131 Perichaena abietina (Albertini & Schweinitz) Fries & Lindgren (1817), Symbolae Gasteromycetum, 2, p. 11 Perichaena populina (Albertini & Schweinitz) Fries & Lindgren (1817), Symbolae Gasteromycetum, 2, p. 12 Pyxidium sessile Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 580 Perichaena marginata Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 258 Perichaena circumscissa (Schrader) Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 258 Licea abietina (Albertini & Schweinitz) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 343 Perichaena corticalis (Batsch) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 293, fig. 188 (nom actuel) Perichaena fuscoatra (Sibthorp) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 294 Perichaena liceoides Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 295 Perichaena rostafinskii P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 31, p. 130 Oligonema broomei Massee (1889), Journal of the royal microscopical Society, 1889, p. 346, fig. 22 Perichaena nitens Raunkiaer (1890), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 17, p. 55 Perichaena canoflavescens Raunkiaer (1890), Botanisk tidsskrift, udgivet af den botaniske forening i Kioebenhavn, 17, p. 54 Ophiotheca nitens (Raunkiaer) Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 133 Ophiotheca canoflavescens (Raunkiaer) Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 134 Lachnobolus pygmaeus Zukal (1893), Osterreichische botanische zeitschrift, 43(4), p. 136, tab. 5, fig. 11-13 Perichaena ochrospora Peck (1902) [1901], Annual report of the New York state Museum of natural history, 54, p. 156 Perichaena corticalis var. ochrospora (Peck) Torrend (1908), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 7, p. 33 Perichaena corticalis var. marginata (Schweinitz) Torrend (1908), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 7, p. 33 References : Cetto 2142 ; Poulain Meyer Cles 92 pl. 93 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Trichiida / Trichiaceae Chapeau/Fructification : Gregaires ou groupes,globuleux ou pulvines,0,2-1 mm de diametre,avec quelques courts plasmodiocarpes,brun-rouge ou brun-jaunatre,avec une ligne de dehiscence ondulee jaune.Peridium double a couches adherentes,l'externe epaisse et opaque,parfois grisatre par depot cristallin,l'interne membraneuse et translucide. Capillitium (parfois absent ) a filaments simples ou ramifies,1,5-4 µm de diametre,lisses ou spinuleux,avec des etranglements irreguliers. Habitat : Sur souches. Sur bois mort ou ecorce surtout de Fraxinus. Spores : En masse,jaune d'or,12,5-14 ( 14,5 )x 11,5-13,5 µm . Comestibilite : Sans interet Commentaires : Commun. Periode propice de Novembre a Mars. | |
Lycoperdon mammiforme Persoon (1801) | Synonymes : Lycoperdon mammiforme Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 145 ('mammaeforme ') (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801)
Glycydiderma lanatum Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 448, tab. 202, fig. 3 Lycoperdon mammosum Merat (1821), Nouvelle flore des environs de Paris, Edn 2, 1, p. 123 (nom. illegit.) Lycoperdon velatum Vittadini (1842), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 5, p. 187, tab. 2, fig. 3 Lycoperdon laxum Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(35), p. 596 Utraria velata (Vittadini) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 366(358) Utraria mammiformis (Persoon) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 240 Lycoperdon umbrinum var. velatum(Vittadini) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 87, tab. 17, fig. 7-10 References : Bon p. 305 ; BK 2 515 ; CD 1734-484, 68 ; Cetto 788 ; Marchand 367 ; Eyssartier et Roux p. 1044, 1076 4eme edition Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Habitat : Sur sol calcaire. Comestibilite : Sans interet | |
Asterophora lycoperdoides (Bulliard) Ditmar (1809) | Noms francais : Nyctalis porteur d'etoiles ; Asterophore faux lycoperdon Synonymes : Helvella clavus Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 111, tab. 279 ('Elvela') Agaricus lycoperdoides Bulliard (1783), Herbier de la France, 4, tab. 166 & tab. 516, fig. 1 ('lycoperdonoides') (basionyme) Sanctionnement : Fries (1829) Merulius lycoperdoides (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 128 Sphaeropus fungorum Paulet (1808) [1793-1829], Traite des champignons, 2, tab. 190, fig. 4 Asterophora lycoperdoides (Bulliard) Ditmar (1809), Neues journal fur die botanik, 3(3), p. 56 (nom actuel) Asterophora agaricoides Fries (1815), Observationes mycologicae praecipue ad illustrandam floram suecicam, 1, p. 79 Asterophora trichioides Fries & Nordholm (1817), Symbolae Gasteromycetum, 1, p. 8 Asterophora physaroides Fries & Nordholm (1817), Symbolae Gasteromycetum, 1, p. 8 Merulius parasiticus Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 178 Onygena agaricina Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 65 Nyctalis asterophora Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 371 Asterophora agaricicola Corda (1840), Icones fungorum hucusque cognitorum, 4, p. 8, tab. 3, fig. 24 Asterotrichum ditmarii Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 82 ('dittmarii ') Nyctalis lycoperdoides(Bulliard) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 525 Hypolyssus lycoperdoides (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 488 Artotrogus lycoperdoides (Bulliard) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 443 Asterophora clavus (Schaeffer) Murrill (1910), North American flora, 9(3), p. 166 Nyctalis agaricoides (Fries) Bon (1989), Documents mycologiques, 19(76), p. 74 Ugola physaroides (Fries) Redhead & Seifert (2001) [2000], Taxon, 50(1), p. 248 References : CD 489-252, 117 ; Bon p. 169 ; Eyssartier et Roux p. 346, 360 4eme edition Groupe : Asterophores Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lyophyllaceae Chapeau/Fructification : 10-30 mm, hemispherique, surface blanchatre au debut, farineuse, bientot brunissante et poudree de cannelle, finalement constituee de chlamydospores brune. Marge longtemps enroulee. Lames/Pores : Adnees, espacees, en partie rudimentaires ou totalement absentes, blanchatre pale a beiges. Chair : Blanche dans le chapeau, ochrace et brillante dans le stipe. Stipe : 10-30 x 3-5 mm, cylindrique, arque, bientot creux. Surface blanchatre, ouateuse, brunissante avec l'age, le plus souvent en groupes ou fascicules. Habitat : Sur Russulaceae en putrefaction, en particulier les especes du groupe de Russula nigricans. Spores : 3,2-5,8 x 2,0-4,2 µm, elliptiques, lisses, hyalines. Chlamydospores 13-20 x 10-20 µm, fortement verruqueuses ou a epines obtuses, ovales a arrondies, brunatre clair. Comestibilite : Sans interet | |
Lycoperdon nigrescens Persoon (1794) | Synonymes : Lycoperdon nigrescens Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 87 (Basionyme)
Lycoperdon perlatum var. ß nigrescens (Persoon) Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 4 Lycoperdon foetidum Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 253 Lycoperdon montanum Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 444(16), tab. 2, fig. 6 Utraria montana (Quelet) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 242 Lycoperdon laevisporum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 823 References : Sarasini p. 210 ; Eyssartier et Roux p. 1044, 1076 4eme edition ; CD 1735-484, 68 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Comestibilite : Sans interet | |
Ruzenia spermoides (Hoffmann) O. Hilber (2002) | Synonymes : Lycoperdon nigrum Lightfoot (1777), Flora scotica, 2, p. 1069, tab. 31
Sphaeria globularis Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 271, tab. 30, fig. 180 Sphaeria aggregata Relhan (1786), Flora cantabrigiensis, suppl. 1, p. 35 Sphaeria bombardica Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 122, tab. 122, fig. 2 Sphaeria spermoides Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 12, tab. 3, fig. 3 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Hypoxylon miliaceumBulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 444, fig. 3 Sphaeria miliacea (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1480 Sphaeria coriacea Sowerby (1802), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 371, fig. 1 Sphaeria granum Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 158 Stigmatisphaera spermoides (Hoffmann) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 89 Lasiosphaeria spermoides (Hoffmann) Cesati & De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(4), p. 229 Leptospora spermoides (Hoffmann) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 143 Psilosphaeria spermoides (Hoffmann) Stevenson (1879), Mycologia Scotica, The fungi of Scotland and their geographical distribution, p. 386 Lasiosphaeria globularis (Batsch) Seaver (1912), Mycologia, 4(3), p. 121 Thaxteria spermoides (Hoffmann) Hohnel (1918), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 16(1-2), p. 75 Ruzenia spermoides (Hoffmann) O. Hilber (2002), The Genus Lasiosphaeria and allied taxa (Kelheim), p. 7 (nom actuel) References : BK 1 336 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Sordariales / Lasiosphaeriaceae Chapeau/Fructification : Globuleuse, 0,6-1 mm, a surface noire et rugueuse. Ostiole faiblement papilliforme et, parfois, coiffee d'une masse sporique blanche. Les fructifications sont le plus souvent en croissance serrees et recouvrent des surfaces plus ou moins etendues. Habitat : Sur bois mort ou non, de diverses essences, Abies, Fagus, et souvent sur souches. Spores : Cylindriques, arquees, lisses, hyalines, a nombreuses quttules et a contenu granuleux simulant parfois une cloison, 20-23 x 4 µm. Asques octospores, spores irregulierement biseriees, et a anneau apical distinct. J-. Paraphyses filiformes non septees. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Tout au long de l'annee. Frequent. | |
Lycoperdon lividum Persoon (1809) | Synonymes : Lycoperdon lividum Persoon (1809), Journal de botanique, redige par une Societe de botanistes, 2(1), p. 18, tab. 1, fig. 4 (Basionyme)
Lycoperdon turbinatum Persoon (1809), Journal de botanique, redige par une Societe de botanistes, 2(1), p. 18, tab. 1, fig. 3 Lycoperdon spadiceum Persoon (1809), Journal de botanique, redige par une Societe de botanistes, 2(1), p. 20, tab. 1, fig. 5 (nom. illegit.) Lycoperdon turbinatum var. ß lividum(Persoon) J. Kickx f. (1835), Flore cryptogamique des environs de Louvain, p. 147 Lycoperdon fuscum Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 252 (nom. illegit.) Lycoperdon cookei Massee (1887), Journal of the royal microscopical Society, 1887, p. 714 Lycoperdon submontanum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 824 Lycoperdon calcareum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 826 References : BK 2 514 ; Guinberteau p. 76 ; Bon p. 304 ; CD ( Cle ) p. 162 ; Phillips p. 249 ; Marchand p. 144 ; Julich 2 p. 474 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Chapeau/Fructification : Fructification elliptique a piriforme, 15-25 mm de haut, 15-30 mm de large, retrecie en un pied conique a la base. Exoperidie finement granuleuse, sablee, ocracee brunatre au debut ; a maturite, l'endoperidie est brune, lisse, un peu veinee puis elle se dechire au sommet. Chair : Finalemnent brun olive ; base sterile spongieuse, a cellules assez amples, d'abord blanchatre puis jaunissant, finalement brunatre, occupant un tiers du volume du carpophore. Odeur et gout nuls. Stipe : La base comporte un petit bulbe forme de mycelium et de debris du substrat. Habitat : Dans les pres, sur landes, paturages, dunes, friches, en dehors des forets, pelouses seches, endroits chauds et sur sol sablonneux. Spores : Arrondies, finement verruqueuses, a parois epaisses, brunatres, parfois guttulees, apicule peu distinct, 3,5-4,5 x 3,5-4µm,I-. Basides etroitement clavees, non bouclees, 1-3 sterigmates longs jusqu'a 20 µm. Capillitium brunatre, cassant, large, a pores bien visibles, ramifie, non cloisonne. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou gregaire. Rare. Ete-Automne. | |
Geastrum saccatum Fries (1829) | Synonymes : Lycoperdon coronatum Plumier (1705), Traite des fougeres de l'Amerique, tab. 167, fig. 9 (nom. inval.)
Geastrum saccatum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 16 (Basionyme) References : Sarasini 104 Groupe : Geastres Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Geastrales / Geastraceae Chapeau/Fructification : Exoperidium feutre Comestibilite : Sans interet | |
Elaphomyces granulatus Fries (1829) | Noms francais : Truffe des cerfs Synonymes : Lycoperdon solidum Linnaeus (1737), Flora lapponica, n° 526 (nom. inval.) Lycoperdon cervinum Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1183 Sphaeria cervina (Linnaeus) F.H. Wiggers (1770), Primitiae flora holsaticae, p. 85 Lycoperdon aprugnum Timm (1788), Florae megapolitanae prodomus, p. 277 Lycoperdon muscorum Villars (1789), Histoire des plantes de Dauphine, 3(2), p. 1055 Tuber cervinum (Linnaeus) Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 633 Hypogaeum cervinum (Linnaeus) Persoon (1797), Tentamen dispositionis methodicae fungorum, p. 7 Scleroderma cervinum (Linnaeus) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 156, tab. 4, fig. 2 Elaphomyces officinalis Nees (1817), Plantae officinales, tab. 1, fig. inf. Elaphomyces cervinus (Linnaeus) Schlechtendal (1824), Flora berolinensis, 2, p. 166 Phymatium fulvum Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 361, tab. 10, fig. 6 Elaphomyces granulatus Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 58 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829) (nom actuel) Elaphomyces leucocarpus Vittadini (1831), Monographia tuberacearum, p. 72 Ceraunium granulatum (Fries) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 406 Elaphomyces vulgaris var. ß granulatus (Fries) Corda (1841), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(19-20), p. 25, tab. 8 Lycoperdastrum cervinum (Linnaeus) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 858 Elaphomyces cervinus var. leucocarpus (Vittadini) Bresadola (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(2), p. 118 Scleroderma vulgare var. cervinum (Linnaeus) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 480 Scleroderma aurantium var. cervinum (Linnaeus) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 49 References : Cetto 368 ; Montecchi & Sarasini p. 67 ; Bon p. 336 Groupe : Truffes Classification : Ascomycota / Eurotiomycetes / Eurotiales / Elaphomycetaceae Comestibilite : Sans interet | |
Hydropisphaera peziza (Tode) Dumortier (1822) | Synonymes : Peziza hydrophora Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 410, fig. 2
Sphaeria peziza Tode (1791), Fungi mecklenburgenses selecti, 2, p. 46, tab. 15, fig. 122 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1823) Sphaeria miniata Hoffmann (1795), Flore de l'Allemagne, 2, tab. 12, fig. 1 Lycoperdon hydrophorum (Bulliard) Sowerby (1796), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 23 Sphaeria pezizaeformis Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 526 Hydropisphaera peziza (Tode) Dumortier (1822), Commentationes botanicae, p. 89 (nom actuel) Nectria peziza (Tode) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 388 Nectria miniata (Hoffmann) Fuckel (1860), Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 15, p. 78 Nectria rimicola Cooke (1883), Grevillea, 11(59), p. 108 Nectria lasioderma Ellis (1883), The American naturalist, 17, p. 194 Lasionectria lasioderma (Ellis) Cooke (1884), Grevillea, 12(64), p. 112 Dialonectria peziza (Tode) Cooke (1884), Grevillea, 12(64), p. 110 Nectria umbellulariae Plowright & Harkness (1884), Bulletin of the California Academy of sciences, 1(1), p. 26 Dialonectria umbellulariae (Plowright & Harkness) Cooke (1884), Grevillea, 12(64), p. 110 Cucurbitaria lasioderma (Ellis) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 461 Cucurbitaria umbellulariae (Plowright & Harkness) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 462 Cucurbitaria peziza (Tode) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 461 Nectria betulina Rehm (1906) [1905], Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 3(6), p. 519 Neuronectria peziza (Tode) Munk (1957), Dansk botanisk arkiv, 17(1), p. 58 References : Ellis p. 36 Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Sordariomycetes / Hypocreales / Bionectriaceae Comestibilite : Sans interet | |
Gymnosporangium sabinae (Dickson) G. Winter (1881) [1884] | Noms francais : Rouille grillagee du poirier Synonymes : Lycoperdon cancellatum Jacquin (1773), Florae austriacae sive plantarum selectarum in Austriae archiducatu sponte crescentium, 1, p. 13, tab. 17 Tremella sabinae Dickson (1785), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 1, p. 14 (basionyme) Aecidium cancellatum (Jacquin) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1472 Clavaria resinorosum J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1443 Puccinia juniperi Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 118 Puccinia cristata Schmidel (1797), Manipulus, 3, p. 254, tab. 66 Roestelia cancellata (Jacquin) Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 350, tab. 2, fig. 9 ad Gymnosporangium conicum de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 216 Gymnosporangium fuscum de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 217 Tremella fusca (de Candolle) Poiret (1808), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 8, p. 39 Podisoma juniperi (Persoon) Link (1809), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 3, p. 9 Cancellaria pyri Sowerby (1810), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 409-410 Caeoma cancellatum (Jacquin) Schlechtendal (1824), Flora berolinensis, 2, p. 111 Caeoma roestelites Link (1825), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(2), p. 64 Uredo cancellata (Jacquin) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 570 Podisoma fuscum (de Candolle) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 881 Podisoma juniperi-sabinae Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), p. 508 Podisoma sabinae (Dickson) Cooke (1865), Rust, Smut, Mildew & Mould. An introduction to the study of microscopic fungi, Edn 1, p. 201 Gymnosporangium sabinae (Dickson) G. Winter (1881) [1884], Rabenhorst's Kryptogamen-flora von Deutschland, Osterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 232 (nom actuel) References : Ellis p. 151 & 200 ; Gaumann (1959) ; Viennot-Bourgin (1956) ; Vanderweyen (2002) in Revue du Cercle de Mycologie de Bruxelles, n° 2, p. 65-80. Groupe : Rouilles Classification : Basidiomycota / Pucciniomycetes / Pucciniales / Pucciniaceae Chapeau/Fructification : Spermogonies (0) epiphylles, immergees dans le substrat, brun noir, sur des taches decolorees. Ecidies (I) hypophylles jusqu'a 2,5 mm de hauteur et 1,5 mm de largeur, brun pale, sur des taches decolorees, formant une galle sur la face infere. Telia (III) devenant brun jaunatre, gelatineux. Habitat : Stade 0 (spermogonies) : Sur les feuilles de Pyrus spp. (poiriers). Epiphylles, gregaires. Printemps. Stade I (ecidies) : Sur les feuilles de Pyrus spp. (poiriers). Hypophylles. Printemps-ete. Stade III (telia) : Sur les rameaux de Juniperus spp. (genevriers), deformant ceux-ci en cas d'infection consequente. Ete-automne. Spores : Ecidiospores (I) brun rougeatre, finement verruqueuses, jusqu'a 28 × 24 µm. Teleutospores (III) brun pale, mesurant 38-48 × 20-30 µm. Cellule superieure conique. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Parfois parasite par Tuberculina persicina. | |
Hemitrichia serpula (Scopoli) Rostafinski (1873) | Synonymes : Mucor serpula Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 493, tab. 65 (Basionyme)
Lycoperdon lumbricale Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 259, tab. 30, fig. 174 Trichia spongioides Villars (1789), Histoire des plantes de Dauphine, 3(2), p. 1061 Stemonitis lumbricalis (Batsch) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1470 Trichia serpula (Scopoli) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 90 Trichia reticulata Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 90 Trichia serpula var. ß spongioides (Villars) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 182 Trichia venosa Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 207 Trichia serpula var. ß reticulata (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 378 Trichia retiformis Payer (1850), Botanique cryptogamique, ou histoire des familles naturelles des plantes inferieures, fig. 574 Hyporhamma reticulatum (Persoon) Corda (1854), Icones fungorum hucusque cognitorum, 6, p. 13, tab. 2, fig. 34 Hemitrichia serpula (Scopoli) Rostafinski (1873), Versuch eines systems der Mycetozoen, p. 14 (nom actuel) Hemiarcyria serpula (Scopoli) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 266, fig. 200, 227-228 Arcyria serpula (Scopoli) Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 164 (nom. illegit.) References : Cetto 3 1248 ; FMDS 125 p. 9 ; Poulain Meyer p. 108 fig. 129 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Trichiida / Trichiaceae Chapeau/Fructification : Plasmodiocarpes longs, ramifies, reticules, couvrant des surfaces pouvant atteindre plusieurs centimetres carres, jaune rouille, jaune d'or, jaune vif, jaune orange, ou jaune brunatre. Peridium mince, simple, transparent, luisant, membraneux, surface interne finement papilleuse. Chair : Capillitium elastique, representant un enchevetrement de filaments de 6 a 10 µm de large, ornes de 3-4-5 bandes spiralees peu ramifiees ou libres et connectees par de fines cretes longitudinales. Habitat : Sur bois mort, plus rare sur feuilles mortes et paillis vegetaux, souvent sous ecorces. Spores : Globuleuses, grossierement reticulees,9-11 x 8,5-10,5 µm ( in litt. 11-16 µm ). En masse, jaune d'or a jaune orange. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Assez commun. Plutot automnal. | |
Stictis radiata (Linnaeus) Persoon (1800) [1799] | Synonymes : Lichen radiatus Linnaeus (1763), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 2, 2, p. 1645 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822)
Lichen excavatus Hoffmann (1784), Enumeratio Lichenum, p. 47, tab. 7, fig. 4 Peziza marginata Relhan (1788), Flora cantabrigiensis, suppl. 2, p. 29 Lycoperdon oxyacanthae Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 667 Sphaerobolus rosaceus Tode (1790), Fungi mecklenburgenses selecti, 1, p. 44, tab. 7, fig. 58 Stictis radiata (Linnaeus) Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 73 (nom actuel) Peziza radiata (Linnaeus) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 674, n° 146 (nom. illegit.) Peziza aecidioides Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 256, tab. 37, fig. 263 Stictis aecidioides (Nees) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 663 Stictis radiata var. ß aecidioides (Nees) Persoon (1822), Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 336 Melanostroma fusarioides Corda (1829), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 2, p. 129, tab. 61 Sphaerobolus corii Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 254 Stictis umbellatarum Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 179 Stictis hyssopi Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 180 Schmitzomia radiata (Linnaeus) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 364 Schmitzomia carestiae De Notaris (1863), Commentario della Societa crittogamologica Italiana, 1(5), p. 362 Stictis thelotremoides W. Phillips (1880), in Kalchbrenner & Cooke, Grevillea, 9(49), p. 25 Stictis annulata Cooke & W. Phillips (1880), Grevillea, 9(49), p. 8 Stictis carestiae (De Notaris) Hazslinszky (1886), Mathematikai es termeszettudomanyi kozlemenyek, vonatkozolag a hazai vizsonyokra, 21, p. 180 Schmitzomia annulata (Cooke & W. Phillips) W. Phillips (1887), A manual of the British Discomycetes, p. 379 Stictis corii (Schweinitz) Berkeley (1889), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 695 Stictis bromeliaeStarback (1899), Bihang till konglica svenska vetenskaps-akademiens handlingar, 25, 3(1), p. 14 Stictis bambusella Hohnel (1907), Denkschriften der kaiserlichen Akademie der Wissenschaften, mathematisch-naturwissenschaftliche klasse, 83, p. 30 Stictis excavata (Hoffmann) Rehm (1912), Berichte der bayerischen botanischen gesellschaft zur erforschung der heimischen flora, 13, p. 156 Stictis musae Seaver & Waterston (1941), Mycologia, 33(3), p. 313 Stictis filicicola Seaver & Waterston (1941), Mycologia, 33(3), p. 315 Stictis bengalensis U.P. Singh & Pavgi (1966) [1965], Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 19(1-6), p. 244 References : BK 1 304 ; Ellis p. 16 ; Dennis p. 224 ; Gr. 623 n° 1083 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Lecanoromycetes / Ostropales / Stictidaceae Chapeau/Fructification : Receptacles profondement immerges, orbiculaires, d'abord clos, puis ouverts, a marge elevee, epaisses, blanche, farineuse, decoupee en 3-6 dents rejetees en arriere. Hymenium plan, carne ou jaunatre ( brunissant en vieillissant ), large de 0,5 a 0,75(-0,8o) mm ; la largeur totale avec la marge est de 1 a 1,50 mm. Habitat : Sur blessures des arbres a feuilles, souvent sur ecorce de Fraxinus. Spores : Filiformes, lisses, hyalines, multiguttulees, multiseptees a la fin,(150)-180-200 x 1,5-2 µm. Asques cylindrisues, attenues a la base, octospores, spore disposees parallelement (150)-200-220-(250) x 7-10 µm. Paraphyses tres nombreuses et tres greles, filiformes et parfois ramifiees au sommet. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Peu frequent. Automne-Hiver. Remarque : La base de l'hymenium bleuit sous l'effet de l'iode. | |
Puccinia graminis Persoon (1794) | Synonymes : Lycoperdon poculiforme Jacquin (1786), Collectaneorum ad botanicam, 1, p. 122, tab. 4, fig. 1
Lycoperdon lineare Schrank (1789), Baiersche flora, 2, p. 669 Aecidium lineare (Schrank) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1473 Aecidium berberidis J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1473 Lycoperdon berberidis C.-J. Duval (1793), in Hoppe, Botanisches taschenbuch fur die anfanger dieser wissenschaft und der apothekerkunst, 1793, p. 257 Puccinia graminis Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 119, tab. 3, fig. 3 (Basionyme) (nom actuel) Uredo frumenti Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 140 Uredo linearis (Schrank) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 216 Puccinia culmorum Schumacher (1801), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 233 Aecidium berberidis var. a cyathiforme Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 352 Aecidium berberidis var. ß cylindricum Rebentisch (1804), Prodomus florae neomarchicae, p. 352, tab. 3, fig. 11 ab Puccinia cerealis H. Martius (1812), Prodromus florae mosquensis, p. 183 Roestelia berberidis (J.F. Gmelin) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 534 Dicaeoma graminis (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 542 Caeoma berberidis (J.F. Gmelin) Schlechtendal (1824), Flora berolinensis, 2, p. 112 Caeoma lineare (Schrank) Link (1825), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(2), p. 4 Caeoma berberidatum Link (1825), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(2), p. 57 Uredo berberis Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 571 Erysibe linearis (Schrank) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 194 Aecidium poculiforme var. berberidis (J.F. Gmelin) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 257 Trichobasis linearis (Schrank) Leveille (1849), in Orbigny, Dictionnaire universel d'histoire naturelle, 12, p. 785 Aecidium poculiforme (Jacquin) Bonorden (1860), Abhandlungen der naturforschenden Gesellschaft zu Halle, 5, p. 211 (nom. illegit.) Puccinia anthoxanthi Fuckel (1872), Fungi Rhenani exsiccati, n° 2427 Puccinia poculiformis (Jacquin) Wettstein (1886), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 544 Puccinia phlei-pratensis Eriksson & Hennings (1894), Zeitschrift fur pflanzenkrankheiten, organ fur die gesamtinteressen des pflanzenschutzes, 4, p. 140 Puccinia jubata Ellis & Bartholomew (1896), Erythea, a journal of botany, West American and general, 4(1), p. 2 Dicaeoma anthoxanthi (Fuckel) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 467 Dicaeoma poculiforme (Jacquin) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 466 Puccinia megalopotamica Spegazzini (1899) [1898], Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 2, 3, p. 224 Puccinia vilis Arthur (1901), Bulletin of the Torrey botanical Club, 28(12), p. 663 Puccinia sesleriae-caeruleae E. Fischer (1904), Beitrage zur kryptogamenflora der Schweiz, 2(2), p. 259 Dicaeoma vile (Arthur) Arthur (1906), Resultats scientifiques du Congres international de botanique, Vienne 1905, p. 344 Uredo quinqueporula Arthur & Fromme (1915), Torreya, 15, p. 265 References : Ellis p. 452 pl. 1732 Groupe : Rouilles Classification : Basidiomycota / Pucciniomycetes / Pucciniales / Pucciniaceae Chapeau/Fructification : Uredies sur la surface des feuilles, souvent sur graines et tiges, dispersees ou en rangees, 2-3 mm de longueur. Habitat : Tres commun sur Agropyron et Agrostis, mais aussi sur d'autres graminees ainsi que sur beaucoup de plantes sauvages. Tres commun. Spores : Spores brun-jaunatre, parois echinulees 26-40 x 16-22 µm, principalement sur les cereales. Sur graminees sauvages 20-30 x 14-20 µm. Teleutospores : principalement sur les graines et les tiges formant des lignes noires etroites 0,5-1 cm de long avec des spores brun chataigne 35-60 x 12-22 µm, cloisonnees jusqu'a 60 µm de long. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Teleutospores principalement sur les graines et les tiges formant des lignes noires etroites 0,5-1cm de long avec spores brun chataigne 35-60 x 12-22 µm,cloisonnees jusqu'a 60µ de long.Tres frequent. | |
Nidularia deformis (Willdenow) Swartz (1815) | Noms francais : Nidulaire Synonymes : Cyathus deformis Willdenow (1788), in Romer & Usteri, Magazin fur die botanik, 2(4), p. 14, tab. 5, fig. 8 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Lycoperdon gossypinum Bulliard (1790), Herbier de la France, 10, tab. 435, fig. 1 Cyathus farctus Roth (1797), Catalecta botanica, 1, p. 237, tab. 7, fig. 2 Nidularia deformis (Willdenow) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 128 (nom actuel) Nidularia confluens Fries & Nordholm (1817), Symbolae Gasteromycetum, 1, p. 3 Nidularia radicata Fries & Nordholm (1817), Symbolae Gasteromycetum, 1, p. 2 Cyathus globosus Ehrenberg (1818), Sylvae mycologicae berolinenses, p. 16, 28 Cyathus pulvinatus Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 77 Nidularia globosa (Ehrenberg) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 302 Nidularia pulvinata (Schweinitz) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 301 Nidularia farcta (Roth) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 301 Nidularia farcta var. radicata (Fries & Nordholm) Fries (1823), Systema Mycologicum, 2(2), p. 301 Globaria pusilla var. gossypina (Bulliard) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 240 Nidularia berkeleyi Massee (1889), Annals of botany (London), serie 1, 4, p. 59 Nidularia farcta var. confluens (Fries & Nordholm) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 25 Granularia globosa (Ehrenberg) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 855 Granularia pulvinata (Schweinitz) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 855 Granularia farcta (Roth) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 855 Cyathodes deforme (Willdenow) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 851 Granularia confluens (Fries & Nordholm) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 855 Nidularia microspora Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 169 References : CD 1744-486, 68 ; Sarasini 251 ; BSMF 1902 et 1918 ; Phillips p. 254 ; BK 2 497 Groupe : Nids d'oiseau Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Incertae sedis Chapeau/Fructification : Basidiome subglobuleux, cupiliforme ou irregulier, sessile, 0,5-1,5 cm, a peridium mince, fragile, hirsute ou + ou - feutre en dehors, creme, chamois, jaune brun a brun pale, lisse avec l'age, et se rompant irregulierement, laissant apparaitre de nombreux "śufs biconvexes" ( Peridioles ). Lames/Pores : Peridioles 0,5-1 mm de diametre, lenticulaires, chatain brunatre ou brun rougeatre, brillant, agglomeres dans un humus gelatineux hyalin, sechant rapidement, plisses au sec, puis se liberant par les eclaboussures des gouttes de pluie tombant dans le basidiome. Habitat : Sur debris ligneux ou vegetaux, egalement sur bois pourri dans les milieux humides, ainsi que sur bois flottant des bords des cours d'eau et des lacs, parfois sur sciure et chaumes. Spores : Largement elliptiques, lisses, hyalines, 6-10,5 x 4-6 µm. Basides etroitement clavees,30-40 x 5-7 µm, a 2-4 sterigmates, non bouclees a la base. Dimitique : ( 1)- Hyphes generatrices rarement ramifiees, a paroi mince, hyalines, etroites. (2)-Hyphes squelettiques irregulieres, rigides, a paroi epaissie, epineuses setiformes, jaunatres. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole ou par petits groupes. Occasionnel et tres rare. Plutot automnal. | |
Mycenastrum corium (Guersent) Desvaux (1842) | Synonymes : Lycoperdon corium Guersent (1805), in de Candolle, Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 598 (Basionyme)
Bovista suberosa Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 26 Scleroderma corium (Guersent) Graves ex Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 852 Mycenastrum corium (Guersent) Desvaux (1842), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 17, p. 147 (nom actuel) Mycenastrum phaeotrichum Berkeley (1843), in W.J. Hooker, The London journal of botany, 2, p. 518 Mycenastrum chilense Montagne (1843), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 20, p. 375 Endonevrum suberosum (Fries) Czernajew (1845), Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 1, 18(3), p. 152 Scleroderma verrucosum subsp.* corium(Guersent) Laterrade (1846), Flore bordelaise et de la Gironde, Edn 4, p. 547 Mycenastrum leptodermeum Durieu (1848) [1846-49], Exploration scientifique de l'Algerie, Flore d'Algerie, 1, p. 386, tab. 22, fig. 6 Sterrebekia chilensis (Montagne) Fries (1849), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1848, p. 150 Sterrebekia corium (Guersent) Fries (1849), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1848, p. 150 Lycoperdon suberosum (Fries) Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(35), p. 595 Globaria plumbea var. suberosa (Fries) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 371(363) Bovista spinulosa Peck (1879), The botanical gazette (Crawfordsville), 4(6), p. 170 Mycenastrum spinulosum Peck (1881), The botanical gazette (Crawfordsville), 6(7), p. 240 Mycenastrum olivaceum Cooke & Massee (1887), Grevillea, 16(78), p. 33 Scleroderma leptodermeum (Durieu) De Toni (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 141 Scleroderma phaeotrichum (Berkeley) De Toni (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 139 Scleroderma spinulosum (Peck) De Toni (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 141 Scleroderma chilense (Montagne) De Toni (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 139 Scleroderma olivaceum (Cooke & Massee) De Toni (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 489 References : Cetto 5 2072 ; Eyssartier et Roux p. 1048 ; Julich 2 p. 477 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chapeau/Fructification : Carpophore, 3-13 -(17)cm de large, 5-8 cm de haut, comprime, globuleux, abruptement conique, applani ou elargi de facon inegale, attache par une touffe de mycelium au substrat. Exoperidium mince, papyrace, tendant a se briser en morceaux irreguliers. Endoperidium epais, coriace, dur, subereux, souvent jusqu'a 3 mm d'epaisseur, brun noiratre. Chair : Blanche a jaune olivatre, brun fonce a noiratre a maturite. Odeur de terre un peu piquante. Saveur legerement astringente. Stipe : Absent ou tres reduit. Habitat : Habitats divers : Habituellement sous Robinia ( Cetto ), en lisiere de forets de Pinus, sur sol sablonneux. ( in litt. en paturages ou autour de tas de compost apres les pluies. ( Voir liste des recoltes ). Spores : Globuleuses-verruqueuses, a parois epaisses, brunes, avec une goutte centrale, 8-10-12 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a gregaire. Occasionnel ou peu frequent. Present en region mediterraneenne. Remarque : M. corium est tres similaire a Calvatia pachyderma. | |
Metatrichia vesparium (Batsch) Nannenga-Bremekamp (1966) | Synonymes : Mucor pyriformis Leers (1775), Flora herbornensis, Edn 1, p. 284 (nom. illegit.)
Lycoperdon vesparium Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 253, tab. 30, fig. 172 (Basionyme) Lycoperdon cinnabarina Roth (1788), Tentamen florae germanianica, 1, p. 547 Trichia pyriformis Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 1, tab. 1, fig. 1 Stemonitis vesparia (Batsch) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1470 Trichia fragiformis Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 480 Trichia rubiformis Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 89, tab. 4, fig. 3-6 Lycoperdon ferrugineum R. Hedwig (1802), Observationum botanicarum, 1, p. 14, tab. 10, fig. 1-4 Trichia botrytis Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 210 (nom. illegit.) Trichia chalybaea Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 323, tab. 9, fig. 24 Craterium porphyrium Schweinitz (1832), Transactions of the American philosophical Society, series 2, 4(2), p. 258 Trichia ayresii Berkeley & Broome (1850), The annals and magazine of natural history, series 2, 5, p. 367 Hemiarcyria rubiformis (Persoon) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 262, fig. 201, 230-231 Trichia botrytis var. rubiformis (Persoon) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 468(40) Arcyria rubiformis (Persoon) Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 158 Hemitrichia rubiformis (Persoon) Lister (1894), A monograph of the Mycetozoa, Edn 1, p. 175 Hemitrichia vesparium (Batsch) T. Macbride (1899), The North American slime-molds, Edn 1, p. 203 Metatrichia vesparium (Batsch) Nannenga-Bremekamp (1966), Proceedings of the koninklijke nederlandse Akademie Van Wetenschappen, section C, biological and medical sciences, 69, p. 146 (nom actuel) References : Ing p. 135, Poulain Meyer Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Trichiida / Trichiaceae Chapeau/Fructification : Sporocarpes en groupes souvent importants, de 1 a 4,5mm de hauteur. Sporocystes de 1-1,5mm sur 0.4-0.7mm, rouge fonce, brun-rouge, presque noirs, iridescents. Opercule bombe. Peridium double. Capillitium a filaments epineux, elateres non condenses en helice dans le sporocyste ferme, ornes de 3 a 5 bandes spiralees a epines de 1-3(-4μ)μm. Stipe : Stipe translucide, dresse de 0,2 a 3,5mm de long, strie, brun-rouge, brun fonce, jaunatre fonce. Parfois plusieurs stipes sont coalescents. Parfois specimens sessiles. Habitat : Bois pourri. Spores : Spores verruqueuses de 8 a 12μm de diametre. Comestibilite : Sans interet | |
Geastrum quadrifidum Persoon (1794) | Synonymes : Lycoperdon coronatum Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 490
Geastrum quadrifidum Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 86 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Geastrum umbilicatum Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 422(419), tab. 3, fig. 6 (nom. illegit.) Geastrum queletii Hazslinszky (1878), Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 24, p. 136 Geastrum macowanii Kalchbrenner (1882), Grevillea, 10(55), p. 107 Geastrum fornicatum var. queletii(Hazslinszky) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 237 Geastrum coronatum (Schaeffer) J. Schroter (1889), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 702 (nom. illegit.) Geastrum juniperinus T. Macbride (1912), Mycologia, 4(2), p. 85 References : Bon p. 303 ; Sarasini 100 ; BK 2 500 Groupe : Geastres Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Geastrales / Geastraceae Comestibilite : Sans interet | |
Geastrum elegans Vittadini (1842) | Synonymes : Lycoperdon stellatum Oeder (1767), Flora danica, 6, p. 10, tab. 360 (nom. illegit.)
Lycoperdon multifidum Schreber (1771), Spicilegium florae lipsicae, p. 113 Geastrum badiumPersoon (1809), Journal de botanique, redige par une Societe de botanistes, 2(1), p. 27 Geastrum minimum var. a badium(Persoon) Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 360, tab. 10, fig. 3 Geastrum minimum Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 360, tab. 10, fig. 3 (nom. illegit.) Geastrum striatum var. ß badium (Persoon) Duby (1830), Botanicon gallicum seu synopsis plantarum in flora Gallica, Edn 2, 2, p. 853 Geastrum striatum var. ß minimum Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 400 Geastrum stellatum Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 402 (nom. illegit.) Geastrum elegans Vittadini (1842), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 5, p. 159, tab. 1, fig. 4 (Basionyme) References : Sarasini 76 Groupe : Geastres Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Geastrales / Geastraceae Comestibilite : Sans interet | |
Calvatia fragilis (Quelet) Morgan (1890) | Noms francais : Calvatie fragile Synonymes : Lycoperdon bovista Vittadini (1835), Descrizione dei funghi mangerecci piu comuni dell'Italia e de'velenosi che possono co'medesimi confondersi, p. 264, tab. 3, fig. 2 (nom. illegit.) Lycoperdon fragile Vittadini (1842), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 5, p. 180 (nom. illegit.) Hippoperdon pila Leveille (1844), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 2, p. 221 Bovista lilacina Montagne & Berkeley (1845), in W.J. Hooker, The London journal of botany, 4, p. 64 Lycoperdon novae-zelandiae Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 164 Globaria lilacina (Montagne & Berkeley) Spegazzini (1880), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 9(4), p. 187 Lycoperdon lilacinum (Montagne & Berkeley) Spegazzini (1881), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 12(6), p. 252 Bovista cinerea Ellis (1885), in Cragin, Bulletin of the Washburn College Laboratory of natural history, 1(2), p. 40 Utraria fragilis Quelet (1886) [1885], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 14(2), p. 451 (Basionyme) Lycoperdon missouriense Trelease (1887), Transactions of the Academy of Science of Saint Louis, 1887, p. 240 Lycoperdon violascens Cooke & Massee (1887), Journal of the royal microscopical Society, 1887, p. 706, tab. 13, fig. 21-23 Bovista dealbata Berkeley (1888), in Massee, The journal of botany, british and foreign, 26, p. 131 Bovista amethystina Cooke & Massee (1888), Grevillea, 16(79), p. 69 Calvatia fragilis (Quelet) Morgan (1890), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 12(4), p. 168 (nom actuel) Calvatia lilacina (Montagne & Berkeley) Hennings (1904), Hedwigia, 43(3), p. 205 Calvatia cyathiformis subsp.* fragilis (Quelet) Dring (1964), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 98, p. 38 Calvatia cyathiformis f. fragilis (Quelet) A.H. Smith (1964), Lloydia, 27, p. 150 References : Sarasini p. 165 ; Eyssartier et Roux p. 1046 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Spores : 4-5 x 5-6 µm Comestibilite : Sans interet Commentaires : Nommee par erreur depuis tres longtemps sous le nom de Calvatia cyathiformis. | |
Tulostoma squamosum (J.F. Gmelin) Persoon (1801) | Noms francais : Tulostome a pied squamuleux Synonymes : Lycoperdon squamosum J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1463 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Tulostoma imbricatum Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 86 Tulostoma squamosum (J.F. Gmelin) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 139 (nom actuel) Tulostoma mammosum var. squamosum (J.F. Gmelin) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 42 Tulostoma barlae Quelet (1883) [1882], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 11, p. 403, pl. 12, fig. 1 Tulostoma verrucosum Morgan (1890), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 12(4), p. 164, tab. 16, fig. 2 Tulostoma mussooriense Hennings (1901), Hedwigia, 40(6), p. 337 Tulostoma bresadolae Petri (1904), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 2(5), p. 414 References : Mornand J. Les Tulostomales ; CD 1725-482, 68 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Stipe : Possede un stipe tres squamuleux. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Il est a noter que certaines especes proches, Tulostoma brumale, Tulostoma melanocyclum, Tulostoma kotlabae, Tulostoma cyclophorum peuvent aussi avoir des squames sur le pied, mais pas aussi important, et qu'il est toutefois important de verifier la determination par relevement et observation des spores et du capillitium. | |
Oligonema favogineum Garcia-Cunch., J.C. Zamora & Lado, 2022 | Synonymes : Lycoperdon favogineum Batsch (1786), Elenchus fungorum, continuatio prima, p. 257, tab. 30, fig. 173 (Basionyme)
Sphaerocarpus chrysospermus Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 417, fig. 4 Stemonitis favoginea (Batsch) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1470 ('favaginea') Trichia favoginea (Batsch) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 90 Trichia nitens Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 62 Lycoperdon luridum R. Hedwig (1802), Observationum botanicarum, 1, p. 15, tab. 11-A, fig.1-4 Trichia chrysosperma (Bulliard) de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 250 Trichia jackii Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 258, fig. 242 Trichia abrupta Cooke (1877), Annals of the lyceum of natural history of New York, 11, p. 404 Trichia proximella P. Karsten (1879), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 31, p. 139 Trichia kalbreyeri Massee (1889), Journal of the royal microscopical Society, 1889, p. 344, fig. 8 Trichia sulphurea Massee (1889), Journal of the royal microscopical Society, 1889, p. 339, fig. 3 Trichia balfouri Massee (1889), Journal of the royal microscopical Society, 1889, p. 339, fig. 4 Trichia intermedia Massee (1889), Journal of the royal microscopical Society, 1889, p. 341, fig. 1 Trichia pulchella Rex (1893), Proceedings of the Academy of natural sciences of Philadelphia, 45, p. 366 Trichia persimilis var. intermedia (Massee) Torrend (1908), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 7, p. 54 Trichia persimilis var. abrupta (Cooke) Torrend (1908), Broteria, revista de sciencias naturaes do Collegio de S. Fiel, serie botanica, 7, p. 54 Trichia drakeae Lodhi (1934), Indian Slime-Moulds, 20, p. 1934 ('drakii ') Oligonema favogineum, Garcia-Cunch., JC Zamora & Lado, a Garcia-Cunchillos, Zamora, Ryberg & Lado, Mol. Phylogenete. Evol. 177:107609, 15 (2022), (nom actuel) References : Poulain Meyer & Bozonnet p. 120 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Trichiida / Trichiaceae Chapeau/Fructification : Sporocarpes piriformes ou subcylindriques de 1-2x0,5-1mm, en grands groupes, rarement epars, jaune vif, jaune ocre, jaune orange, brillants. Peridium simple, membraneux. Elateres de 6 a 10μm de largeur, lisses, ornes de 4-5 bandes spiralees connectees par des stries longitudinales et avec extremites libres a pointe courte. Capillitium jaune vif a orange. Stipe : non Habitat : Bois mort. Spores : Spores cretees-reticulees a grandes mailles (max 3 a 4 par hemisphere ), souvent incompletes, de 9 a 12µm(+3-5µm) de diametre. Spores en masse jaune vif a orange. Comestibilite : Sans interet | |
Mycosarcoma maydis (de Candolle) Brefeld (1912) | Noms francais : Charbon du mais Synonymes : Lycoperdon zeae Beckmann (1768), Hannoversches magazin, 6, p. 1330 Uredo segetum var. mays-zeae de Candolle (1805), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 2, p. 596 Uredo maydis de Candolle (1815), Flore francaise ou description succincte de toutes les plantes qui croissent naturellement en France, Edn 3, 6, p. 77 (Basionyme) Uredo zeae Schweinitz (1822), Schriften der naturforschenden Gesellschaft zu Leipzig, 1, p. 71 Caeoma zeae Link (1825), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(2), p. 2 Erysibe maydis (de Candolle) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 215 Ustilago zeae (Beckmann) Unger (1836), Ueber den einfluss des Bodens auf die Vertheilung der Gewachse: nachgewiesen in der vegetation des nordostlichen Tirol's, p. 211 Ustilago maydis (de Candolle) Corda (1842), Icones fungorum hucusque cognitorum, 5, p. 3 (nom actuel) Ustilago schweinitzii Tulasne & C. Tulasne (1847), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 7, p. 86 Ustilago zeae-mays (de Candolle) G. Winter (1880) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 97 Ustilago euchlaenae Arcangeli (1882), Erbario crittogamico Italiano, serie 2, fasc. 24, n° 1152 Mycosarcoma maydis (de Candolle) Brefeld (1912), Untersuchungen aus dem gesammtgebiete der mykologie, 15, p. 53 (nom actuel) Pseudozyma prolifica Bandoni (1985), The journal of the linnean Society, botany, 91(1-2), p. 38 References : Cetto 795 ; IMA-Fungus 7(2) p. 312 Groupe : Rouilles Classification : Basidiomycota / Ustilaginomycetes / Ustilaginales / Ustilaginaceae Chapeau/Fructification : Sore en vesicule blanc nacre. Masse sporifere noire. Habitat : Sur les epis de mais encore accroches a la plante. Spores : Globuleuses a ovoides, ponctuees-epineuses de 8 a 15 μm Comestibilite : Comestible | |
Elaphomyces muricatus Fries (1829) | Synonymes : Lycoperdon scabrum Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 409, tab. 7, fig. 19
Scleroderma cervinum var. ß scabrum (Willdenow) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 157 Elaphomyces muricatus Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 59 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829) (nom actuel) Elaphomyces variegatus Vittadini (1831), Monographia tuberacearum, p. 68, tab. 4, fig. 4 Ceraunium scabrum (Willdenow) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 406 Ceraunium muricatum (Fries) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 407 Elaphomyces vulgaris var. a muricatus (Fries) Corda (1841), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(19-20), p. 21, tab. 7 Elaphomyces vulgaris var. γ variegatus (Vittadini) Corda (1841), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(19-20), p. 27, tab. 9 Elaphomyces hirtus Tulasne & C. Tulasne (1841), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 16, p. 23, tab. 1, fig. 6 Elaphomyces reticulatus Vittadini (1842), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 5, p. 218, tab. 3, fig. 10 Elaphomyces granulatus var. b scaber (Willdenow) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 290 Elaphomyces variegatus var. γ pallens Tulasne & C. Tulasne (1851), Fungi hypogaei, p. 108 Elaphomyces variegatus var. ß hirtus (Tulasne & C. Tulasne) Tulasne & C. Tulasne (1851), Fungi hypogaei, p. 108 Elaphomyces muricatus var. hirtus (Tulasne & C. Tulasne) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 380(373) Lycoperdastrum variegatum (Vittadini) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 858 Lycoperdastrum reticulatum (Vittadini) Kuntze (1891), Revisio generum plantarum, 2, p. 858 Elaphomyces scaber (Willdenow) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 223 Elaphomyces muricatus f. reticulatus (Vittadini) Ławrynowicz (1988), Flora Polska, Grzyby (Mycota), 18, Workowce, Jeleniakowe, Truflowe (Ascomycetes, Elaphomycetales, Tuberales) (Krakow), p. 51 Elaphomyces muricatus f. fagicola Ławrynowicz (1988), Flora Polska, Grzyby (Mycota), 18, Workowce, Jeleniakowe, Truflowe (Ascomycetes, Elaphomycetales, Tuberales) (Krakow), p. 134 Elaphomyces muricatus f. quercicola Ławrynowicz (1988), Flora Polska, Grzyby (Mycota), 18, Workowce, Jeleniakowe, Truflowe (Ascomycetes, Elaphomycetales, Tuberales) (Krakow), p. 134 Elaphomyces muricatus f. heterodermus B.C. Zhang (1991), Mycological research, 95(8), p. 978 Elaphomyces muricatus var. variegatus (Vittadini) A. Paz & Lavoise (2017), Persoonia, 38, p. 214 Elaphomyces muricatus var. reticulatus (Vittadini) A. Paz & Lavoise (2017), Persoonia, 38, p. 214 References : Medardi 387 ; Montecchi & Sarasini p. 76 Groupe : Truffes Classification : Ascomycota / Eurotiomycetes / Eurotiales / Elaphomycetaceae Comestibilite : Sans interet | |
Coprinellus radians (Desmazieres) Vilgalys, Hopple & Jacq. Johnson (2001) | Noms francais : Coprin a feutre roux ; Coprin radie Synonymes : Lycoperdon radiatum Sowerby (1798), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 145 Erysiphe sowerbyi Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 590 Agaricus radians Desmazieres (1828), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 1, 13, p. 214, tab. 10, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832)(index) Institale radiatum (Sowerby) Fries (1829), Systema Mycologicum, 3(1), p. 210 Coprinus radians (Desmazieres) Fries (1838) [1836-38], Epicrisis systematis mycologici, p. 248 Coprinus similes Berkeley & Broome (1865), The annals and magazine of natural history, series 3, 15, p. 317 Coprinus hortorum Metrod (1940), Revue de mycologie, Paris, 5, p. 80 (nom. inval.) Coprinellus radians (Desmazieres) Vilgalys, Hopple & Jacq. Johnson (2001), Taxon, 50(1), p. 234 (nom actuel) References : CD 767 ; Eyssartier et Roux p. 926 Groupe : Coprins/Paneoles/Psathyrelles Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Psathyrellaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Chapeau floconneux. Souches, troncs, branches de feuillus. | |
Calvatia cretacea (Berkeley) Lloyd (1917) | Noms francais : Calvatie cretee Synonymes : Lycoperdon cretaceum Berkeley (1880) [1878], The journal of the linnean Society, botany, 17(98), p. 15 (Basionyme) Calvatia arctica Ferdinandsen & Winge (1910) [1917], Meddelelser om Gronland, 43(5), p. 144 Calvatia borealis T.C.E. Fries (1914), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 8(2), p. 238, tab. 5, fig. 1-4 Calvatia cretacea (Berkeley) Lloyd (1917), Mycological writings, 5, mycological notes n° 46, p. 650, fig. 929 (nom actuel) References : Eyssartier et Roux p. 1046 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Stipe : nul Habitat : Prairies de la zone alpine souvent pres des Dryas. Spores : Nettement epineuses Comestibilite : Sans interet | |
Rhizopogon roseolus (Corda) Th. Fries (1909) | Synonymes : Lycoperdon aestivum Wulfen (1787) [1786], in Jacquin, Collectaneorum ad botanicam, 1, p. 349
Tuber album var. ß aestivum (Wulfen) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 129 Scleroderma reniforme Paulet (1808) [1793], Traite des champignons, 2, p. 442, tab. 199, fig. 3 Rhizopogon aestivus (Wulfen) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 294 Splanchnomyces roseolus Corda (1828) [1831], in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 2, p. 3, tab. 2 (Basionyme) Mylitta roseola Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), index alphabeticus, p. 122 Hymenangium virens Klotzsch (1838), in Dietrich, Flora reigni Borussici, Flora des Konigreichs Preussen, 6, tab. 382 Hymenangium aestivum (Wulfen) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 250 Melanogaster berkeleyanus Broome (1845), The annals and magazine of natural history, series 1, 15, p. 41 ('berkeleianus') Splanchnomyces klotzschii Corda (1854), Icones fungorum hucusque cognitorum, 6, p. 40, tab. 8, fig. 75 Splanchnomyces virens (Klotzsch) Corda (1854), Icones fungorum hucusque cognitorum, 6, p. 38, tab. 7, fig. 71 Rhizopogon briardii Boudier (1885), Bulletin de la Societe botanique de France, 32, p. 284, tab. 9, fig. 5 Rhizopogon lapponicus P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 19 Rhizopogon rubescens var. berkeleyanus (Berkeley) W.G. Smith (1908), Synopsis of the British Basidiomycetes, p. 491 Rhizopogon roseolus (Corda) Th. Fries (1909), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 3(3), p. 282 (nom actuel) Rhizopogon sulphureus Velenovský (1931), Mykologia, Praha, 8, p. 92 Rhizopogon duriusculus Velenovský (1939), Novitates mycologicae, p. 207 Rhizopogon hymenogastroporus Soehner (1956), Zeitschrift fur pilzkunde, 22(3), p. 68 Rhizopogon roseolus var. foetens Svrček (1958), in Pilat, Flora ČSR : Gasteromycetes, p. 133, 723 Rhizopogon roseolus var. sulphureus (Velenovský) Svrček (1958), in Pilat, Flora ČSR : Gasteromycetes, p. 133, 723 Rhizopogon roseolus var. intermedius Svrček (1958), in Pilat, Flora ČSR : Gasteromycetes, p. 134, 723 Rhizopogon rubescens var. pallidimaculatus A.H. Smith (1966), Memoirs of the New York botanical Garden, 14(2), p. 97 Rhizopogon rubescens var. rileyi A.H. Smith (1966), Memoirs of the New York botanical Garden, 14(2), p. 98 Rhizopogon rubescens var. ochraceus A.H. Smith (1966), Memoirs of the New York botanical Garden, 14(2), p. 99 References : Bon p. 303 ; Sarasini p. 420 ; Eyssartier et Roux p. 1046, 1078 4eme edition ; CD 1739-484, 68 Groupe : Truffes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Boletales / Rhizopogonaceae Habitat : Associe aux coniferes du genre Pinus. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Associe aux coniferes du genre Pinus. | |
Onygena equina (Willdenow) Persoon (1800) [1799] | Synonymes : Lycoperdon equinum Willdenow (1787), Florae berolinensis prodromus, p. 412, tab. 7, fig. 20 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829)
Lycoperdon gossypinum Bolton (1791), An history of fungusses growing about Halifax, 4, p. 178, tab. 178 (nom. illegit.) Onygena equina (Willdenow) Persoon (1800) [1799], Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 2, p. 71, tab. 6, fig. 3 a-c (nom actuel) Sphaeropus equinus (Willdenow) Paulet (1808) [1793-1829], Traite des champignons, 2, tab. 190, fig. 5 Onygena caespitosa Persoon (1809), Journal de botanique, redige par une Societe de botanistes, 2(1), p. 30, tab. 2, fig. 5 (cespitosa') References : Ascomiceti d'Italia p. 390 ; BK 1 375 ; Cetto 2 p. 845 ; Dennis p. 344 pl. XVLl Groupe : Pyrenomycetes Classification : Ascomycota / Eurotiomycetes / Onygenales / Onygenaceae Chapeau/Fructification : Subdivisee en une tete et un pied . La tete est arrondie, 2-4 mm de diametre, d'abord blanchatre a creme et globuleuse, puis brunatre et lisse ; celle-ci se dechire a maturite et libere les spores. Stipe : Sterile, cylindrique, blanc a brunatre, lisse, 3-6(10) x 2 mm. Habitat : Sur cornes de bovines ( vache, mouton ) en decomposition et fragments de sabots. Spores : Elliptiques, lisses, brun clair, uni-a biguttulees, 8-9 x 4,5-5,5 µm. Asques octospores, globuleux, 14-20 x 12-14 µm ; ceux-ci naissent parmi les hyphes au centre de la tete J-. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Isole a cespiteux, egalement en fascicules. Repandu, mais peu frequent. Du printemps jusqu'en automne. | |
Choiromyces meandriformis Vittadini (1831) | Noms francais : Fausse truffe a plis tortueux ; truffe du porc a chair meandriforme Synonymes : Tuber album Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 404, fig. C-G Lycoperdon gibbosum Dickson (1790), Plantarum cryptogamicarum britanniae, 2, p. 26 Rhizopogon albus (Bulliard) Fries (1823), Systema mycologicum, 2(2), p. 293 Mylitta venosa Fries (1830) [1829], in Lindblad, Konglica vetenskaps-akademiens handlingar, series 2, 1829, p. 248 Choiromyces meandriformis Vittadini (1831), Monographia tuberacearum, p. 51, tab. 2, fig. 1 (basionyme) Choiromyces magnatum Corda (1854), Icones fungorum hucusque cognitorum, 6, p. 69 Choiromyces albus (Bulliard) Corda (1854), Icones fungorum hucusque cognitorum, 6, p. 69 Hymenangium album (Bulliard) Staude (1857), Die schwamme mitteldeutschlands, in besondere des herzogthums, p. 27 (nom. illegit.) Hymenogaster albus (Bulliard) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 8 (nom. illegit.) Choiromyces gibbosus (Dickson) J. Schroter (1893), in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(2), p. 197 Tartufa albida Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 536 Choiromyces venosus (Fries) Th. Fries (1909), Svensk botanisk tidskrift utgifven af svenska botaniska foreningen, 3(3), p. 240 Tuber meandriformis (Vittadini) Ricken (1918), Vademecum fur pilzfreunde, Edn 1, p. 309 References : Bon 334 ; Cetto 3 1236 ; Montecchi & Sarasini 138 ; Phillips p. 279 ; Dennis p. 76 pl. IXj ; Mtg 1 p. 42 fig. 5a ; BSM 4/2018 pp. 16-20 Groupe : Truffes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tuberaceae Chapeau/Fructification : Tuberiforme, irregulierement subglobuleux, blanc-gris, brun clair ou brun rougeatre ou jaune-brun, 10-12 x 6-8 cm. Peridium d'abord mou puis coriace, lisse, bossele, se durcissant au sec, se craquelant, blanc au debut puis se tachant d'ocre a jaunatre. Chair : Tenace, d'abord blanchatre ; meandres fertiles marbres, sinueux, peu anastomoses, blancs au cśur de la masse charnue blanc grisatre. Inodore au debut, puis forte et desagreable. Habitat : Sous Fagus, Abies, Picea, sur terrains argileux ou calcaires. Isole, rarement gregaire. Printemps-ete. Assez frequent a rare. Plus frequent en region mediterraneenne. Spores : Spheriques et jaunatres a maturite, 16-21-(22) µm, munies d'epines arquees ou de petits aiguillons aigus, brillants de 4 µm. Asques octospores, 180 x 70 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : On devine sa presence par ses fructifications affleurant et depassant le niveau du sol. Les porcs en sont friands, d'ou le nom de genre Choiros = pourceau. | |
Bovista nigrescens Persoon (1794) | Noms francais : Boviste noircissante Synonymes : Lycoperdon globosum Bolton (1789), An history of fungusses growing about Halifax, 3, p. 118, tab. 118 Bovista nigrescens Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 86 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) (nom actuel) Lycoperdon bovista Sowerby (1801), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 331 (nom. illegit.) Lycoperdon nigrescens (Persoon) Wahlenberg (1826), Flora suecica enumerans plantas sueciae indigenas, 1, p. 1023 (nom. illegit.) Sackea nigrescens (Persoon) Rostkovius (1839), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(18), p. 33, tab. 15 Globaria nigrescens (Persoon) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 372(363) References : Bon p. 304 ; CD 1738-484, 68 ; BK 2 507 ; Eyssartier et Roux p. 1042, 1074 4eme edition Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Comestibilite : Sans interet | |
Physarum cinereum (Batsch) Persoon (1794) | Synonymes : Lycoperdon cinereum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 155 (Basionyme)
Reticularia cinerea (Batsch) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1471 Physarum cinereum (Batsch) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 89 (nom actuel) Trichia caerulea Trentepohl (1797), in Roth, Catalecta botanica, 1, p. 229 Trichia cinerea (Batsch) Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 291 Physarum plumbeum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 142 Didymium cinereum (Batsch) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 126 Didymium scrobiculatum Berkeley (1845), in W.J. Hooker, The London journal of botany, 4, p. 66 Badhamia cinerea (Batsch) J. Kickx f. (1867), in J.J. Kickx, Flore cryptogamique des Flandres, 2, p. 25 Didymium oxalinum Peck (1876) [1875], Annual report of the New York state Museum of natural history, 28, p. 54 Physarum scrobiculatum (Berkeley) Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 300 Lignydium cinereum (Batsch) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 490 References : Cetto 1794, Poulain Meyer& Bozonnet Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Physaraceae Chapeau/Fructification : Sporocarpes de 0,3 a 0,5mm de diametre et plasmodiocarpes gregaires, blancs ou cendres, iridescents ou gris fonce par manque de calcaire. Capillitium a petits noeuds calcaires blancs et anguleux. Pas de columelle. Stipe : Non Habitat : Feuilles mortes, debris vegetaux, litiere. Spores : Spores claires, finement verruqueuses avec parfois des groupes de verrues plus foncees, mesurant de 9 a 11μm de diametre. Comestibilite : Sans interet | |
Geastrum rufescens Persoon (1794) | Synonymes : Lycoperdon stellatum Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1184
Geastrum rufescens Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 86 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801) Lycoperdon recolligens Sowerby (1797), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 80 Plecostoma rufescens (Persoon) Desvaux (1809), Journal de botanique, redige par une Societe de botanistes, 2(2), p. 100 Geastrum stellatum (Linnaeus) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 585 Geastrum vulgatum Vittadini (1842), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 5, p. 164 Geastrum schaefferi Vittadini (1842), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 5, p. 166, tab. 1, fig. 1 Geastrum guilfoylei F. Mueller (1882), in Cooke, Grevillea, 11(58), p. 60 Geastrum limbatum var. pacificus Morse (1941), Mycologia, 33(2), p. 139 References : Cetto 789 ; Sarasini 102 ; Marchand 364 ; Eyssartier et Roux p. 1050 ; BK 2 503 Groupe : Geastres Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Geastrales / Geastraceae Comestibilite : Sans interet | |
Geastrum corollinum (Batsch) Hollos (1903) | Synonymes : Lycoperdon corollinum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 151 (Basionyme)
Lycoperdon recolligens Withering (1792), A botanical arrangement of British plants, Edn 2, 3, p. 462 Geastrum hygrometricum var. ß anglicum Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 135 Geastrum recolligens (Withering) Desvaux (1809), Journal de botanique, redige par une Societe de botanistes, 2(2), p. 102 Geastrum mammosum Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 359 Geastrum sowerbyi Corda (1842), Anleitung zum studium der mykologie, p. LXXX, tab. D, fig. 43 (6-9) Geastrum lugubre Kalchbrenner (1880), Memoires de l'Academie des sciences de Saint-Petersbourg, serie 7, 27, p. 139 Geastrum argenteum Cooke (1889), Grevillea, 17(84), p. 75 Geastrum corollinum (Batsch) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 57, tab. 10, fig. 1-3 (nom actuel) Geastrum panjabense S. Ahmad (1950), Sydowia : Annales mycologici, editi in notitiam scientiae mycologicae universalis, series II, 4(1-6), p. 127 References : Sarasini 73 Groupe : Geastres Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Geastrales / Geastraceae Comestibilite : Sans interet | |
Diderma floriforme (Bulliard) Persoon (1794) | Synonymes : Sphaerocarpus floriformis Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 371 (Basionyme)
Stemonitis floriformis (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1469 Diderma floriforme (Bulliard) Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 89 (nom actuel) Lycoperdon floriforme (Bulliard) Withering (1796), An arrangement of British plants, Edn 3, 4, p. 376 Didymium floriforme (Bulliard) Schrader (1797), Nova genera plantarum, 1, p. 21(25) Diderma spurium Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 197 Reticularia floriforme (Bulliard) Poiret (1804), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 6, p. 182 Leangium lepidotum Ditmar (1814), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 43, tab. 21 Cionium lepidotum (Ditmar) Nees (1817), Das system der pilze und Schwamme, p. 114 Leangium floriforme (Bulliard) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 573 Cionium floriforme (Bulliard) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 529 Diderma lepidotum (Ditmar) Fries (1829), Systema Mycologicum, 3(1), p. 100 Chondrioderma floriforme (Bulliard) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 184 References : Cetto 3 1255 ; Poulain Meyer p. 183 fig. 320 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Didymiaceae Chapeau/Fructification : 1,2-2,5 mm de haut. Sporocystes globuleux ou piriformes. Peridium double couche externe cartilagineuse et calcaire parfois avec des plaques cristallines, brun pale a l'interieur, liee a la couche interne membraneuse. Dehiscence floriforme a lobes revolutes. Columelle claviforme, atteignant le milieu du sporocyste, ochrace rougeatre. Chair : Capillitium abondant, a filaments fins, peu ramifies, bruns avec de petits renflements globuleux fonces. Stipe : Long, atteignant ou depassant la moitie de la hauteur du sporocyste, ochrace pale a brun-rouge, translucide en lumiere transmise quand il contient peu de calcaire, sillonne longitudinalement. Habitat : Sur bois pourri. Spores : Ornees d'epines eparses, parfois parcourues de lignes fines, 9-10,5-12 µm. Comestibilite : Sans interet Commentaires : En groupes denses, souvent en colonies importantes. Peu frequent. Automnal. | |
Bovista dermoxantha (Vittadini) De Toni (1888) | Noms francais : Boviste minuscule Synonymes : Lycoperdon pusillum Batsch (1789), Elenchus fungorum, continuatio secunda, p. 123, tab. 41, fig. 228 Bovista pusilla (Batsch) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 138 Lycoperdon ericetorumPersoon (1809), Journal de botanique, redige par une Societe de botanistes, 2(1), p. 17, tab. 2, fig. 1 Lycoperdon dermoxanthum Vittadini (1842), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 5, p. 178, tab. 2, fig. 1 (Basionyme) Lycoperdon reticulatum Berkeley (1855), in J.D. Hooker, The botany of the Antartic voyage II, flora of New Zealand, 2, p. 190 Globaria pusilla (Batsch) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 371(362), tab. 3, fig. 8 Lycoperdon mundula Kalchbrenner (1880), Grevillea, 9(49), p. 3 Globaria dermoxantha (Vittadini) Quelet (1885) [1884], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 13(2), p. 283 Utraria dermoxantha (Vittadini) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 241 Bovista mundula (Kalchbrenner) De Toni (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 98 Bovista dermoxantha (Vittadini) De Toni (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 100 (nom actuel) Bovistaria pusilla (Batsch) P. Karsten (1889), Bidrag till kannedom af Finlands natur och folk, 48, p. 11 Lycoperdon pseudopusillum Hollos (1903), Novenytani Kozlemenyek, 2(2), p. 75 Lycoperdon semi-immersum Lloyd (1924), Mycological writings, 7, mycological notes n° 73, p. 1306 Pseudolycoperdon pusillum (Batsch) Velenovský (1947), Novitates mycologicae novissimae, Opera botanica cechica, 4, p. 93 Lycoperdon polymorphum var. pusillum (Batsch) F. Šmarda (1951), Studia botanica Cechica, 12, p. 238 Lycoperdon ericetorum var. pusillum (Batsch) F. Šmarda (1958), in Pilat, Flora CSR : Gasteromycetes, p. 321 References : Sarasini p. 131 : E&R 4eme edition p. 1074 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Comestibilite : Sans interet | |
Bovista aestivalis (Bonorden) Demoulin (1979) | Synonymes : Lycoperdon furfuraceum Schaeffer (1774), Fungorum qui in Bavaria et Palatinatu circa Ratisbonam, 4, p. 131, tab. 294
Lycoperdon lacerum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 145 Lycoperdon proteus var. cepiforme Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 148, tab. 435, fig. 2 ('cepaeforme') Lycoperdon proteus J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1463 (nom. illegit.) Lycoperdon cepiforme (Bulliard) Roussel (1806), Flore du Calvados et des terreins adjacens, Edn 2, p. 56 (nom. illegit.) Lycoperdon polymorphum Vittadini (1842), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 5, p. 183, tab. 2, fig. 8 Lycoperdon aestivale Bonorden (1851), Handbuch der allgemeinen mykologie als anleitung zum studium derselben, p. 251 (Basionyme) Globaria furfuracea (Schaeffer) Quelet (1873), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 370(361), tab. 3, fig. 7 Globaria aestivalis (Bonorden) Hazslinszky (1877) [1876], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 26, p. 225 Lycoperdon coloratum Peck (1878) [1876], Annual report of the New York state Museum of natural history, 29, p. 46 Lycoperdon annularium Beck (1886), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 369 Utraria furfuracea (Schaeffer) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 241 Bovista cepiforme (Bulliard) Massee (1889), Annals of botany (London), serie 1, 4, p. 65 ('cepaeforme') (nom. illegit.) Lycoperdon rollandii Patouillard (1898), in Rolland, Bulletin de la Societe mycologique de France, 14(2), p. 81 Lycoperdon crocatum Patouillard (1901), Bulletin de la Societe mycologique de France, 17(1), p. 29 Lycoperdon hungaricum Hollos (1901), Mathematikai es Termeszettudomanyi Ertesito, 19, p. 510(87) Lycoperdon nigrum Lloyd (1905), Mycological writings, 1, the Lycopodaceae of Australia, New Zealand and neighboring islands, p. 30 Lycoperdon polymorphum var. cepiforme (Bulliard) Rea (1922), British Basidiomycetae, a handbook to the larger british fungi, p. 37 ('cepaeforme') Lycoperdon ericetorum var. cepiforme (Bulliard) Bowerman (1961), Canadian journal of botany, 39, p. 364 ('cepaeforme') Lycoperdon pusilliforme Kreisel (1962), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 64, p. 132 Bovista polymorpha (Vittadini) Kreisel (1964), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 69(2), p. 201 Bovista colorata (Peck) Kreisel (1964), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 69(2), p. 201 Bovista pusilliformis (Kreisel) Kreisel (1964), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 69(2), p. 202 Bovista promontorii Kreisel (1967), Beihefte zur Nova Hedwigia, 25, p. 225 Bovista aestivalis (Bonorden) Demoulin (1979), Beihefte zur Sydowia, 8, p. 143 (nom actuel) References : Sarasini p. 128 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Habitat : De preference en terrains sablonneux de la zone mediterraneenne. Spores : 3-7 μm Comestibilite : Sans interet | |
Vascellum djurense (Hennings) P. Ponce de Leon (1970) | Synonymes : Lycoperdon djurense Hennings (1901), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 40(4), p. (100) (Basionyme)
Vascellum djurense (Hennings) P. Ponce de Leon (1970), Fieldiana, Botany, 32(9), p. 122 (nom actuel) References : Fieldiana Botany 32(9): 122 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Mayotte. | |
Tuber melanosporum Vittadini (1831) | Noms francais : Truffe du Perigord ; Truffe noire Synonymes : Lycoperdon tuber Linnaeus (1753), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, 2, p. 1183 Lycoperdon gulosorum Scopoli (1772), Flora carniolica, Edn 2, 2, p. 491 Tuber gulosorum (Scopoli) F.H. Wiggers (1780), Primitiae flora holsaticae, p. 109 Tuber nigrum Bulliard (1787), Herbier de la France, 8, tab. 356 Tuber cibarium Bulliard (1791), Histoire des champignons de la France, 1, p. 74 Tuber verrucosum Persoon (1794), in Romer, Neues magazin fur die botanik, 1, p. 95 Tuber melanosporum Vittadini (1831), Monographia tuberacearum, p. 36, tab. 2, fig. 3, tab. 3, fig. 20 (Basionyme) (nom actuel) Oogaster melanosporus (Vittadini) Corda (1854), Icones fungorum hucusque cognitorum, 6, p. 73, tab. 16, fig. 124 Oogaster gulonum Corda (1854), Icones fungorum hucusque cognitorum, 6, p. 74, tab. 17, fig. 125 Oogaster cibarius (Bulliard) Corda (1854), Icones fungorum hucusque cognitorum, 6, p. 74, tab. 17, fig. 126 Tuber gulonum (Corda) Paoletti (1889), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 8, p. 894 Tuber brumale var. b melanosporum (Vittadini) E. Fischer (1896), Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(5), p. 43 References : Astier 27 ; CD 43 ; Bon p. 335 ; Marchand 100 ; Eyssartier et Roux p. 1058 ; Montecchi & Sarasini p. 294 ; Truffes Eur. p. 66 Groupe : Truffes Classification : Ascomycota / Pezizomycetes / Pezizales / Tuberaceae Habitat : Sous chenes, parfois noisetiers. Comestibilite : Bon comestible Commentaires : Hiver. | |
Reticularia jurana Meylan (1908) | Synonymes : Reticularia jurana Meylan (1908), Bulletin de la Societe Vaudoise des sciences naturelles, 44(164), p. 297 (Basionyme) (nom actuel)
Reticularia lycoperdon var. jurana (Meylan) G. Lister (1925), A monograph of the Mycetozoa, Edn 3, p. 196 Reticularia splendens var. jurana (Meylan) Kowalski (1975), Mycologia, 67(3), p. 452 Enteridium splendens var. juranum (Meylan) Harkonen (1979), Karstenia, 19(1), p. 5 Enteridium juranum (Meylan) Mornand (1993), Bulletin de la Societe mycologique de France, 109(2), p. 65 References : Martin Alexopoulos p. 67, Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Liceida / Reticulariaceae Chapeau/Fructification : Aethalium superieur a 25mm de diametre, deprime, brun rouge ou brun cuivre. Cortex peu brillant, translucide, souvent evanescent, a bulles. Chair : Pseudocapillitium non dendroide, a filaments fins et abondants. Stipe : non Habitat : Sur bois mort Spores : Spores en masse brun pale, delicatement reticulees, de 6-8 μm de diametre. Comestibilite : Sans interet | |
Podaxis pistillaris (Linnaeus) Fries (1829) | Synonymes : Lycoperdon pistillare Linnaeus (1771), Mantissa plantarum, p. 313 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829)
Lycoperdon carcinomale Linnaeus (1782) [1781], Supplementum Plantarum, p. 453 Lycoperdon axatum Bosc (1792), Actes de la Societe d'histoire naturelles de Paris, 1(1), p. 47, tab. 6, fig. 9 Scleroderma pistillare (Linnaeus) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 150 Scleroderma carcinomale (Linnaeus) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 151 Podaxis senegalensis Desvaux (1809), Journal de botanique, redige par une Societe de botanistes, 2(2), p. 97 Schweinitzia carcinomalis (Linnaeus) Greville (1823), The Edinburgh philosophical journal, 8(16), p. 258, tab. 6 Schweinitzia pistillaris (Linnaeus) Greville (1823), The Edinburgh philosophical journal, 8(16), p. 258, tab. 6 Cionium senegalense Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 529 Mitremyces indicus Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 518 Podaxis carcinomalis (Linnaeus) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 62 Podaxis pistillaris (Linnaeus) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 63 (nom actuel) Podaxis calyptratus Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 63 Catachyon carcinomalis (Linnaeus) Fries (1832), Systema mycologicum, 3(2), index alphabeticus, p. 68 Podaxis aegyptiacus Montagne (1835), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 2, 4, p. 195 Cauloglossum aegyptiacum (Montagne) Corda (1854), Icones fungorum hucusque cognitorum, 6, p. 18, tab. 3, fig. 44 Podaxis elatus Welwitsch & Currey (1870) [1868], The transactions of the linnean Society of London, series 1, 26(1), p. 288, tab. 19, fig. 4-5 Podaxis mossamedensis Welwitsch & Currey (1870) [1868], The transactions of the linnean Society of London, series 1, 26(1), p. 288, tab. 17, fig. 23, tab. 19, fig. 1-2 Podaxis loandensis Welwitsch & Currey (1870) [1868], The transactions of the linnean Society of London, series 1, 26(1), p. 288, tab. 20, fig. 5-7 Secotium drummondii Berkeley (1882), in Cooke, Grevillea, 11(58), p. 59 Podaxis arabicus Patouillard (1887), Bulletin de la Societe mycologique de France, 3(2), p. 122 Chainoderma drummondii (Berkeley) Massee (1890), in Cooke, Grevillea, 19(90), p. 46 Podaxis deflersii Patouillard (1890), Bulletin de la Societe mycologique de France, 6(4), p. 165 Podaxis emerici Berkeley (1890), in Massee, The journal of botany, british and foreign, 28, p. 77 Podaxis axata (Bosc) Massee (1890), The journal of botany, british and foreign, 28, p. 75 Podaxis farlowii Massee (1890), The journal of botany, british and foreign, 28, p. 76 Podaxis schweinfurthii Patouillard (1890), Bulletin de la Societe mycologique de France, 6(4), p. 165 Podaxis indica (Sprengel) Massee (1890), The journal of botany, british and foreign, 28, p. 74 Podaxis squamosus Patouillard (1891), Bulletin de la Societe mycologique de France, 7(4), p. 209 Podaxis mexicanus Ellis (1893), The journal of mycology, 7(3), p. 274 Podaxis glaziovii Hennings (1897), Hedwigia, 36(4), p. 210 Podaxis perraldieri Patouillard (1897), Catalogue raisonne des plantes cellulaires de la Tunisie, p. 68 Podaxis ghattasensis Hennings (1898), Hedwigia, 37(6), p. 287 Podaxis gollanii Hennings (1901), Hedwigia, 40(6), p. 338 Podaxis muelleri Hennings (1904), Hedwigia, 43(3), p. 187 Podaxis algericus Patouillard (1904), Bulletin de la Societe mycologique de France, 20(2), p. 53 Podaxis macrosporus Spegazzini (1906), Anales del Museo nacional de Buenos Aires, serie 3, 9, p. 26 Podaxis termitophilus Jumelle & H. Perrier (1907), Compte rendu hebdomadaire des seances de l'Academie des sciences, Paris, 145, p. 274 Podaxis anomalum Lloyd (1920), Mycological writings, 6, mycological notes n° 64, p. 992 Groupe : Non classe Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chapeau/Fructification : Ressemble a un Coprin chevelu. Habitat : Desert Spores : 10-16 x 8-12 μm Comestibilite : Sans interet Commentaires : En Australie, il a ete utilise par de nombreuses tribus du desert pour assombrir les cheveux blancs dans les favoris de vieux hommes et pour la peinture corporelle. Le champignon a ete probablement utilise par de nombreux desert Aborigenes en raison de sa distribution dans les zones plus seches de l' Australie . Il y a des rapports de son etre egalement utilise comme repulsif mouche. En dehors de la plus commune, sol habitant podaxis pistillaris, il y a une autre espece Podaxis en Australie - Podaxis beringamensis, trouves sur les termitieres et probablement les deux especes ont ete utilisees. | |
Lycoperdon ericaeum Bonorden (1857) | Synonymes : Lycoperdon ericaeum Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(37), p. 596 (Basionyme)
Lycoperdon muscorum Morgan (1891), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 14(1), p. 16 (nom. illegit.) Lycoperdon pseudoradicans Lloyd (1902), Mycological writings, 1, mycological notes n° 9, p. 84 Lycoperdon polytrichum Lloyd (1905), Mycological writings, 2, mycological notes n° 20, p. 237, tab. 67, fig. 6-10 Lycoperdon compressum Lloyd (1905), Mycological writings, 2, mycological notes n° 20, p. 236, tab. 66, fig. 5-8 Lycoperdon opizii Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 824 Lycoperdon flavotinctum Bowerman (1961), Canadian journal of botany, 39, p. 366 Lycoperdon muscorum var. subareolatum Kreisel (1962), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 64, p. 144 Lycoperdon ericaeum var. subareolatum(Kreisel) Demoulin (1979), Beihefte zur Sydowia, 8, p. 147 References : Sarasini Gasteromiceti epigei p. 196 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae | |
Lycoperdon atropurpureum Vittadini (1842) | Synonymes : Lycoperdon atropurpureum Vittadini (1842), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 5, p. 186, tab. 2, fig. 6 (Basionyme) (nom actuel)
Lycoperdon asterospermum Durieu & Montagne (1846) [1846-49], Exploration scientifique de l'Algerie, Flore d'Algerie, 1, p. 379 Utraria atropurpurea (Vittadini) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 242 Lycoperdon umbrinum var. asterospermum(Durieu & Montagne) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 88, tab. 18, fig. 1-4 Lycoperdon umbrinum var. atropurpureum(Vittadini) Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 87, tab. 18, fig. 12-19 Lycoperdon molle var. atropurpureum(Vittadini) F. Šmarda (1958), in Pilat, Flora CSR : Gasteromycetes, p. 350 References : Sarasini p. 190 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Spores : 4-6μm Comestibilite : Sans interet | |
Lycoperdon lambinonii Demoulin (1972) | Synonymes : Lycoperdon lambinonii Demoulin (1972), Lejeunia: Revue de botanique, 62, p. 13 (Basionyme) References : Sarasini p. 199 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Spores : 3-5μm Comestibilite : Sans interet | |
Lycoperdon decipiens Durieu & Montagne (1846) [1846-49] | Synonymes : Bovista cepaeformis Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 392
Lycoperdon decipiens Durieu & Montagne (1846) [1846-49], Exploration scientifique de l'Algerie, Flore d'Algerie, 1, p. 380 (Basionyme) (nom actuel) Lycoperdon cepaeforme (Wallroth) Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(35), p. 596 (nom. illegit.) (nom. illegit.) Lycoperdon sphaerale Leveille (1902), in Hariot, Compte rendu hebdomadaire des seances de l'Academie des sciences, Paris, 1901, p. 451 Lycoperdon olivaceum Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 821 References : Mycoquebec Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Habitat : Sol Spores : 4-5μm Comestibilite : Sans interet | |
Geastrum campestre Morgan (1887) | Noms francais : geastre champetre Synonymes : Lycoperdon pedicellatum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 151 Lycoperdon coronatum Baumgarten (1790), Flora lipsiensis, p. 662 Geastrum campestre Morgan (1887), The American naturalist, 21, p. 1027 ('campestris ') (Basionyme) Geastrum pseudomammosum Hennings (1900), Hedwigia: Beiblatt zur Hedwigia, 39(2), p. (54) Geastrum asperum Lloyd (1902), Mycological writings, 1, the Geastreae, p. 18 Geastrum pedicellatum (Batsch) Dorfelt & Muller-Uri (1983), Boletus, 7(1), p. 15 References : Sarasini 71 Groupe : Geastres Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Geastrales / Geastraceae Chapeau/Fructification : face interne des lanieres de l'exoperidium feutree a l'etat juvenile Stipe : Endoperidium granuleux Comestibilite : Sans interet | |
Disciseda bovista (Klotzsch) Hennings (1903) | Synonymes : Lycoperdon defossum Vittadini (1842), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 5, p. 177, tab. 2, fig. 2 (nom. illegit.)
Geastrum bovista Klotzsch (1843), Novorum actorum Academiae Caesareae Leopoldino-Carolinae naturae curiosum, 19, p. 243 (Basionyme) Disciseda compacta Czerniajew (1845), Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 1, 18(3), p. 153 Globaria debreceniensis Hazslinszky (1877) [1876], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 26, p. 226 Globaria defossa Quelet (1878) [1877], Bulletin de la Societe botanique de France, 24, p. 327 Bovista subterranea Peck (1879), The botanical gazette (Crawfordsville), 4(10), p. 216 Lycoperdon vittadinii Massee (1887), Journal of the royal microscopical Society, 1887, p. 719 Bovista defossa (Quelet ) De Toni (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 101 Bovista debreceniensis (Hazslinszky) De Toni (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 476 Diplocystis compacta (Czerniajew) De Toni (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 92 Catastoma subterraneum (Peck) Morgan (1892), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 14(3-4), p. 143 Catastoma bovista (Klotzsch) Hollos (1901), in Hennings, Verhandlungen des botanischen vereins der provinz Brandenburg, 43, p. vi Disciseda debreceniensis (Hazslinszky) Hollos (1902), Termeszetrajzi fuzetek kiadja a magyar nemzeti Muzeum, 25, p. 102 Disciseda bovista (Klotzsch) Hennings (1903), University of Iowa Studies in natural history, 42, p. 128 (nom actuel) Catastoma defossa (Quelet) Patouillard (1903), Bulletin de la Societe mycologique de France, 19(3), p. 249 Disciseda subterranea (Peck) Coker & Couch (1928), The Gasteromycetes of the Eastern United States and Canada, p. 141, tab. 80 References : Sarasini 177 ; FND 56-57 p. 177 ; FuNo2012 p. 623 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Comestibilite : Sans interet | |
Diderma radiatum (Linnaeus) Morgan (1894) | Synonymes : Lycoperdon radiatum Linnaeus (1763), Species plantarum exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 2, 2, p. 1654 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1829)
Didymium stellare Schrader (1797), Nova genera plantarum, 1, p. 21(25), tab. 5, fig. 3-4 Diderma stellare (Schrader) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 164 Diderma umbilicatum Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 165 Diderma crassipes Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 196 Reticularia umbilicata (Persoon) Poiret (1804), in Lamarck, Encyclopedie methodique, Botanique, 6, p. 183 Leangium stellare (Schrader) Link (1809), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 3, p. 26 Cionium umbilicatum (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 529 Cionium stellare (Schrader) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 529 Diderma carmichaelianum Berkeley (1836), The english flora of sir J.E. Smith, fungi, 5(2), p. 311 Didymium umbilicatum (Persoon) Rabenhorst (1840), Flora lusatica oder vaezeichniss und Beschreibung, 2, p. 404 Leangium umbilicatum (Persoon) Rabenhorst (1844), Deutschlands kryptogamen-flora, 1, p. 285 Chondrioderma radiatum(Linnaeus) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 182, fig. 152-153, 155-156, 170 Chondrioderma carmichaelianum (Berkeley) Cooke (1877), The Myxomycetes of Great Britain, p. 42 Perichaena phaeospermaP. Karsten (1887), Revue mycologique (Toulouse), 9(33), p. 11 Diderma radiatum (Linnaeus) Morgan (1894), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 16(4), p. 151 (nom actuel) Chondrioderma stellare (Schrader) Ledoux-Lebard (1911), Bulletin de la Societe mycologique de France, 27(3), p. 307 Diderma radiatum var. umbilicatum(Persoon) Meylan (1913), Annuaire du Conservatoire et du Jardin botaniques de Geneve, 15-16, p. 312 References : Poulain Meyer 310 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Didymiaceae Comestibilite : Sans interet | |
Chlorophyllum agaricoides (Czerniajew) Vellinga (2002) | Noms francais : Lepiote agricoide Synonymes : Secotium czerniaievii Montagne (1845) [1845-46], Revue botanique, Recueil mensuel, 1, p. 511 Endoptychum agaricoides Czerniajew (1845), Bulletin de la Societe imperiale des naturalistes de Moscou, serie 1, 18(3), p. 148 (Basionyme) Secotium basserrianum Durieu & Montagne (1846) [1846-49], Exploration scientifique de l'Algerie, Flore d'Algerie, 1, p. 373, tab. 22bis, fig. 5 Secotium acuminatum Montagne (1846) [1846-49], Exploration scientifique de l'Algerie, Flore d'Algerie, 1, p. 371, tab. 22bis, fig. 4 Secotium thunii Schulzer (1865), Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 15, p. 796, tab. 16, fig. 5 Secotium malinvernianum Cesati (1869), Nuovo giornale botanico italiano, serie 1, 1(2), p. 136 Lycoperdon warnei Peck (1876), Bulletin of the Torrey botanical Club, 6(14), p. 77 Secotium szaboicsense Hazslinszky (1877) [1876], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 26, p. 217 Secotium warnei (Peck) Peck (1882), Bulletin of the Torrey botanical Club, 9(1), p. 2, tab. 9, fig. 6-11 Secotium agaricoides (Czerniajew) Hollos (1902), Termeszetrajzi fuzetek kiadja a magyar nemzeti Muzeum, 25, p. 93 Secotium pedunculatum Lloyd (1918), Mycological writings, 5, mycological notes n° 55, p. 788, fig. 1183 Secotium globososporum Lloyd (1924), Mycological writings, 7, mycological notes n° 72, p. 1276 Chlorophyllum agaricoides (Czerniajew) Vellinga (2002), Mycotaxon, 83, p. 416 (nom actuel) References : Cetto 2065 ; BMBDS N°216 p. 25 Groupe : Lepiotes Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Agaricaceae Chapeau/Fructification : basidiomes fascicules, rarement isoles, piriformes ou plus ou moins globuleux, deformes ou cabosses par compression mutuelle. Lames/Pores : epaisses et atrophiees. Stipe : pseudostipe conique radicant. Habitat : Sous Quercus. Spores : 7-8 x 6-7.5 µm, subglobuleuses a tendance piriforme, a pore germinatif le plus souvent evident. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Il s'agit d'une espece secotioide. | |
Calvatia cyathiformis (Bosc) Morgan (1890) | Noms francais : Calvatie en cyathe ; Lycoperdon violet (スミレホコリタ) Synonymes : Lycoperdon cyathiforme Bosc (1811), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 5, p. 87 (Basionyme) Lycoperdon pseudolilacinum Spegazzini (1884), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 17(2), p. 85 Calvatia cyathiformis (Bosc) Morgan (1890), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 12(4), p. 168 (nom actuel) Lycoperdon chilense Spegazzini (1910), Revista de la Facultad de agronomia y veterinaria, Universidad nacional de La Plata, serie 2, 6(1), p. 12 Calvatia pseudolilacina (Spegazzini) Spegazzini (1919), Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 23(3-4), p. 438 Calvatia lilacina var. chilensis(Spegazzini) Spegazzini (1926), Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 29, p. 143 References : IH2 p. 209 ; CD 1732-484, 68 ; Sarasini p. 163 ; Eyssartier et Roux p. 1046, 1078 4eme edition Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Espece americaine et asiatique. Le Calvatia d'Europe doit etre appele Calvatia fragilis. | |
Calvatia pachyderma (Peck) Morgan (1890) | Noms francais : Calvatie peau d'elephant Synonymes : Mycenastrum fragile Leveille (1844), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 2, p. 221 Sterrebekia fragilis (Leveille) Fries (1849), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1848, p. 153 Lycoperdon pachydermum Peck (1882), The botanical gazette (Crawfordsville), 7(5), p. 54 (Basionyme) Scleroderma fragile (Leveille) De Toni (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 140 Calvatia pachyderma (Peck) Morgan (1890), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 12(4), p. 167 (nom actuel) Pila fragilis (Leveille) Spegazzini (1923), Revista chilena de historia natura, 25, p. 77 Langermannia pachyderma (Peck) Kreisel (1962), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 64, p. 120 Gastropila fragilis (Leveille) Homrich & J.E. Wright (1973), Mycologia, 65(4), p. 781 Calvatia pilula Kreisel (1992), Persoonia, 14(4), p. 435 References : Sarasini p. 167 ; Eyssartier et Roux p. 1048 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Stipe : Nul Spores : 6-3.5 x 4;2-5 µm Comestibilite : Sans interet | |
Calvatia candida (Rostkovius) Hollos (1902) | Synonymes : Langermannia candida Rostkovius (1839), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 5(18), p. 25, tab. 11 (Basionyme)
Bovista tunicata Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(35), p. 597 (nom. illegit.) Bovista olivacea Cooke & Massee (1888), The journal of botany, british and foreign, 26, p. 133 Lycoperdon candidum (Rostkovius) Bonorden (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 483 Lycoperdon olivaceum (Cooke & Massee) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 35 Calvatia candida (Rostkovius) Hollos (1902), Termeszetrajzi fuzetek kiadja a magyar nemzeti Muzeum, 25, p. 112 (nom actuel) Calvatia olivacea (Cooke & Massee) Lloyd (1905), Mycological writings, 1, the Lycopodaceae of Australia, New Zealand and neighboring islands, p. 37 Calvatia occidentalis Lloyd (1905), Mycological writings, 1, letter n° 4, p. 7 Lycoperdon fragile Velenovský (1922), Ceske houby, 4-5, p. 818 (nom. illegit.) Lycoperdon retis Lloyd (1923), Mycological writings, 7, mycological notes n° 68, p. 1176 Calvatia fulvida Sosin (1952), Notulae systematicae e sectione cryptogamica Instituti botanici nomeine V.L. Komarovii Academiae scientificae USSR, 8, p. 127 References : Sarasini p. 156 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Habitat : En milieu chaud, ouvert et inculte. Comestibilite : Sans interet | |
Brefeldia maxima (Fries) Rostafinski (1873) | Noms francais : Brefeldie etendue Synonymes : Lycoperdon echiniformis Sowerby (1803), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 400, fig. 1 Reticularia maxima Fries (1825), Systema orbis vegetabilis, p. 147 (Basionyme) Licea perreptans Berkeley (1848), The Gardener's chronicle and agricultural gazette, serie 1, 1848, p. 451 Brefeldia maxima (Fries) Rostafinski (1873), Versuch eines systems der Mycetozoen, p. 9 (nom actuel) References : Poulain Meyer p. 221 ; LP p. 1650 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Stemonitida / Stemonitidaceae Chapeau/Fructification : Fructification en general de grande taille, de quelques cm2 a quelques dm2 et de 5 a 15 mm d'epaisseur. Construite sur le modele d'un Aethalium, la surface est finement granuleuse papillee composee d'une myriade de sporocarpes juxtaposes subcylindriques, de 0,3-0,5 mm de diametre reposant sur un tissu spongieux. De couleur brun pourpre passant rapidement a noir pourpre avec la maturation. Les sporocarpes renferment, un capillitium reticule compose de fins filaments bruns parcourus de renflements cloisonnes longitudinalement et transversalement delimitant des sortes de vesicules composes d'une dizaine de cellules au plus. Les filaments du capillitium etant tres fins, ils se rompent facilemenf si bien que les vesicules apparaissent le plus souvent isolees sur la preparation avec un fragment de filament a chaque extremite, le tout noye dans une multitude de spores. Le stade Aethalium est precede d'un stade plasmode souvent tres developpe, blanc, de consistance molle, finement granuleux dentele qualifie de "stade tapioca" car presente l'aspect d'un pudding au tapioca ou pour certains d'un gateau de semoule. Stipe : absent Habitat : Bois mort ou vivant, litiere. Occasionnel. Spores : Spores rondes de 9-12 µm de diametre, densement verruqueuses couvertes de fines epines courtes et obtuses. Sporee noire brunatre bistree. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Cette espece est la plus grande espece de Myxomycetes connue se developpant autant que son substrat lui est favorable. | |
Amaurochaete atra (Albertini & Schweinitz) Rostafinski (1873) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Lycoperdon fuliginosum Sowerby (1800), Coloured figures of English fungi or mushrooms, tab. 257
Lycogala atrum Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 83, tab. 3, fig. 3 (Basionyme) Dermodium inquinans Link (1809), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 3, p. 25 Arongylium atrum (Albertini & Schweinitz) Link (1809), Magazin der Gesellschaft naturforschender freunde zu Berlin, 3, p. 24 Strongylium atrum (Albertini & Schweinitz) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 110 Strongylium majus Fries & Lindgren (1817), Symbolae Gasteromycetum, 2, p. 9 Licea inquinans (Link) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 524 Reticularia atra (Albertini & Schweinitz) Fries (1827) [1825-26], Stirpes agri femsionensis, 5, p. 82 Amaurochaete atra (Albertini & Schweinitz) Rostafinski (1873), Versuch eines systems der Mycetozoen, p. 8 (nom actuel) Dermodium atrum (Albertini & Schweinitz) Kuntze (1898), Revisio generum plantarum, 3, p. 465 Amaurochaete fuliginosa (Sowerby) T. Macbride (1899), The North American slime-molds, Edn 1, p. 109 References : Poulain Meyer p. 221 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Stemonitida / Stemonitidaceae Habitat : Bois mort de coniferes. Spores : 11-13 μm, finement spinuleuses. Comestibilite : Sans interet |
Lycoperdon umbrinoides Dissing & M. Lange (1962) | Synonymes : Lycoperdon umbrinoides Dissing & M. Lange (1962), Bulletin du Jardin botanique de l'Etat a Bruxelles, 32(4), p. 344 (Basionyme)
Lycoperdon ashantiense Dring (1964), Mycological papers (Commonwealth Mycological Institute), 98, p. 42 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Comestibilite : Sans interet Commentaires : Champignon originaire d'Afrique du Nord recolte a Nantes par Rene Cherreau et determine par J. Mornand. | |
Arcyodes incarnata (Albertini & Schweinitz) O.F. Cook (1902) | Synonymes : Lycoperdon pineum Batsch (1783), Elenchus fungorum, p. 155
Licea incarnata Albertini & Schweinitz (1805), Conspectus fungorum in Lusatiae superioris, p. 105, tab. 10, fig. 6 (Basionyme) Lycogala incarnata (Albertini & Schweinitz) Swartz (1815), Kongl. vetenskaps akademiens handlingar, 1815, p. 112 Physarum congestum Sommerfelt (1826), Supplementum florae lapponica, p. 241 Arcyria circinans Fries (1826), Stirpium agri femsionensis, p. 83 Perichaena incarnata (Albertini & Schweinitz) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 193 Perichaena congesta (Sommerfelt) Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 192 Licea congesta (Sommerfelt) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 345 Lachnobolus circinans (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 457 Lachnobolus sauteri Rostafinski (1874) [1873-74], in Fuckel, Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 27-28, p. 76 Arcyria congesta (Sommerfelt) Berkeley & Broome (1876), The annals and magazine of natural history, series 4, 17, p. 140, tab. 9, fig. 2 Lachnobolus congestus (Sommerfelt) Cooke (1877), The Myxomycetes of Great Britain, p. 74 Lachnobolus incarnatus (Albertini & Schweinitz) J. Schroter (1885) [1889], in Cohn, Kryptogamen-flora von Schlesien, 3(1), p. 110 Arcyria hariotii Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 155 Arcyodes incarnata (Albertini & Schweinitz) O.F. Cook (1902), Science (New York), n.s., 15, p. 651 (nom actuel) References : Ing p. 103 Poulain Meyer p. 103 pl. 124 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Trichiida / Trichiaceae Chapeau/Fructification : Sessiles,serres,souvent entasses,d'abord gris rose puis ochrace,0,4-0,8 mm de diametre.Peridium membraneux,verruqueux,finement reticule. Chair : Capillitium reticule,non birefringent,en lumiere polarisee,a filaments ornes de verrues et d'epines,3-4 (8) µm de diametre,avec de frequents renflements. Stipe : Non stipe. Habitat : Bois mort . Spores : En masse,rosatres,puis ochracees,6-8µm,tres finements verruqueuses,avec quelques verrues eparses plus grosses. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Plutot hivernal. | |
Bovista tomentosa (Vittadini) Quelet (1875) | Noms francais : Boviste tomenteux Synonymes : Lycoperdon tomentosum Vittadini (1842), Memorie della reale Accademia delle scienze di Torino, serie 2, 5, p. 179, tab. 1, fig. 10 (Basionyme) Bovista tomentosa (Vittadini) Quelet (1875), Memoires de la Societe d'Emulation de Montbeliard, serie 2, 5, p. 445(17), tab. 2, fig. 7 (nom actuel) Globaria tomentosa (Vittadini) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 239 Bovista minor Morgan (1892), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 14(3-4), p. 145 Bovista longicauda Mrkos (1926), Sbornik klubu prirodovedeckeho v Brne, 9, p. 6 Bovista fusca Dvorak (1930), Sbornik klubu prirodovedeckeho v Brne, 13 (nom. illegit.) References : Sarasini 144 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Comestibilite : Sans interet | |
Bovista paludosa Leveille (1846) | Noms francais : Boviste des marais Synonymes : Bovista paludosa Leveille (1846), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 5, p. 163 (Basionyme) (nom actuel) Calvatia paludosa (Leveille) De Toni (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 105 Bovistella paludosa (Leveille) Lloyd (1902), Mycological writings, 1, mycological notes n° 9, p. 88 Lycoperdon bubakii Bresadola (1908), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 6(1), p. 46 References : Sarasini 140 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Comestibilite : Sans interet | |
Physarum conglomeratum (Fries) Rostafinski (1875) [1874] | Synonymes : Lycoperdon luteum Jacquin (1778), Miscellanea austriaca, 1, p. 138, tab. 8
Stemonitis vitellina J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1470 Licea macrospora Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 219 Polyangium umbrinum Fries (1828), Elenchus fungorum, sistens commentarium in systema mycologicum, 2, p. 49 Diderma conglomeratum Fries (1829), Systema mycologicum, 3(1), p. 111 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1832) Carcerina conglomerata (Fries) Fries (1849), Summa vegetabilium Scandinaviae, 2, p. 451 Physarum conglomeratum (Fries) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 109, fig. 73, 79, 90 (nom actuel) Physarum rostafinskii Massee (1892), A monograph of the Myxogastres, p. 301 References : Poulain Meyer& Bozonnet 277 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Physarida / Physaraceae Chapeau/Fructification : Sporocystes sessiles sur une large base, subglobuleux, mesurant de 0,3 a 0,5mm de diametre, jaune pale, chamois, blanchatres. Peridium subsistant apres dehiscence sous forme d'une large coupe, a couche calcaire externe et couche interne translucide. Capillitium a grands et nombreux noeuds calcaires, anguleux ou arrondis, blanc ou jaune pale, formant souvent une pseudocolumelle. Stipe : Non Habitat : Litiere, mousses en foret humide. Spores : Spores claires, finement spinuleuses, mesurant de 8 a 11μm de diametre. Comestibilite : Sans interet | |
Lycoperdon marginatum Vittadini (1839) | Noms francais : Vesse-de-loup marginee Synonymes : Lycoperdon marginatum Vittadini (1839), in Morris & De Notaris, Florula Caprariae sive enumeratio plantarum in insula Capraria vel sponte nascentim vel ad utilitatem latius excultarum, p. 226 (Basionyme) (nom actuel) Lycoperdon muricatum Bonorden (1857), Botanische zeitung, 15(35), p. 596 (nom. illegit.) Lycoperdon calvescens Berkeley & M.A. Curtis (1873), Grevillea, 2(16), p. 50 Utraria marginata (Vittadini) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 241 References : Mornand : Les Gasteromycetes de France (6-Lycoperdales), DM, tome XX, fascicule n°79, page 11 ; FuNo p. 647 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Chapeau/Fructification : Compose d’aiguillons grossierement fascicules, de 2-3 millimetres de haut, s'effondrant en plaques au sommet Chair : Gleba olive a gris brun lorsque le champignon est mature Stipe : Base stipitiforme plus ou moins radicante Habitat : Sols sablonneux et pauvres. Xerophile. Rare. Spores : Spores globuleuses, finement verruqueuses de 3,5-4,5 μm de diametre Comestibilite : Toxique | |
Gymnosporangium cornutum Arthur ex F. Kern (1911) | Synonymes : Lycoperdon corniferum O.F. Muller (1780), Flora danica, 14, p. 8, tab. 838
Lycoperdon corniculatum Ehrhart (1792) [1785-95], Plantae cryptogamae linneae, exsiccavit, 20, n° ? Aecidium cornutum Persoon (1792), in J.F. Gmelin, Systema naturae, Edn 13, 2(2), p. 1472 Roestelia cornuta (Persoon) Gray (1821), A natural arrangement of British plants, 1, p. 534 Caeoma cornutum (Persoon) Schlechtendal (1824), Flora berolinensis, 2, p. 111 Caeoma cylindrites Link (1825), Caroli a Linne species plantarum exhibenres plantas rite cognitas ad genera relatas, Edn 4, 6(2), p. 64 Centridium sorbi Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 383 Gymnosporangium aurantiacum Chevallier (1826), Flore generale des environs de Paris, 1, p. 424 Uredo cornuta (Persoon) Sprengel (1827), Systema vegetabilium, Edn 16, 4(1), p. 570 Aecidium cornutum var. sediWallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 258 Ceratitium cornutum (Persoon) Rabenhorst (1851), Botanische zeitung, 9(25), p. 452 Podisoma juniperinum Oersted (1866), Oversight over det kongelige danske videnskabernes selskabet forhandlinger og dets medlemmers arbeider, 1866, p. 191 Gymnosporangium cornutum Arthur ex F. Kern (1911), Bulletin of the New York botanical Garden, 7, p. 444 (Basionyme) (nom actuel) References : Marchand 1976, volume 4 ; Micologico N° 148 Groupe : Rouilles Classification : Basidiomycota / Pucciniomycetes / Pucciniales / Pucciniaceae Chapeau/Fructification : petite pustule ou tumeur de petite dimension, jusqu'a 1 cm. Le renflement porte a son sommet des cornes devenant presque noires. Habitat : Sut toute la face inferieure des feuilles de Sorbus aucuparia et Sorbus aria. Spores : Ecidiospores irregulierement subglobuleuses, 20-26 x 18-21 µm, legerement verruqueuses brunatres. Comestibilite : Sans interet Commentaires : Les deux plantes hotes sont le Genevrier et le Sorbier. | |
Bryoperdon acuminatum (Bosc) Vizzini (2017) | Synonymes : Lycoperdon acuminatum Bosc (1851), in Fries, Nova acta regiae Societatis scientiarum Upsaliensis, series 3, 1, p. 134 (Basionyme)
Lycoperdon calyptriforme Berkeley (1873), Grevillea, 2(16), p. 50 Lycoperdon leprosum Berkeley & Ravenel (1878), Grevillea, 6(40), p. 133 Lycoperdon pyriforme var. acuminatum (Bosc) F. Šmarda (1958), in Pilat, Flora CSR : Gasteromycetes, p. 341 Bovista acuminata (Bosc) Kreisel (1964), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 69(2), p. 201 Bryoperdon acuminatum (Bosc) Vizzini (2017), Phytotaxa, A rapid international journal for accelerating the publication of botanical taxonomy, 299(1), p. 80 (nom actuel) References : Sarasini p. 126 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Chapeau/Fructification : Surface au debut farineuse et finalement aculeatee-verruqueuse Spores : Globuleuses Comestibilite : Sans interet | |
Bovistella radicata (Durieu & Montagne) Patouillard (1889) | Synonymes : Lycoperdon radicatum Durieu & Montagne (1846) [1846-49], Exploration scientifique de l'Algerie, Flore d'Algerie, 1, p. 383 (Basionyme)
Bovista ammophila Leveille (1848), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 9, p. 129, tab. 9, fig. 5 Globaria plumbea var. ammophila(Leveille) Quelet (1885) [1884], Compte rendu de l'Association francaise pour l'avancement des sciences, 13(2), p. 283 Mycenastrum ohiense Ellis & Morgan (1885), The journal of mycology, 1(7), p. 89 Scleroderma ohiense (Ellis & Morgan) De Toni (1888), in Saccardo, Sylloge fungorum omnium hucusque cognitorum, 7, p. 137 Bovistella radicata (Durieu & Montagne) Patouillard (1889), Bulletin de la Societe mycologique de France, 15(1), p. 55 (nom actuel) Bovista plumbea var. ammophila (Leveille) Costantin & L.M. Dufour (1891), Nouvelle flore des champignons, Edn 1, p. 198 Bovistella ohiensis (Ellis & Morgan) Morgan (1892), Journal of the Cincinnati Society of natural history, 14(3-4), p. 141, tab. 5, fig. 1-3 Lycoperdon ammophilum (Leveille) Massee (1892), British fungus flora, 1, p. 35 Bovistella ammophila (Leveille) Lloyd (1906), Mycological writings, 2, mycological notes n° 23, p. 281, tab. 87 Calvatiella sinensis C.H. Chow (1936), Bulletin of the Fan memorial Institute of biology, botany, 7(2), p. 92 Bovista radicata (Durieu & Montagne) Vasil’kov (1954), Acta Instituti botanici nomine V.L. Komarovii - Academia scientiarum URSS, series II, 9, p. 455 (nom. illegit.) References : Sarasini 147 ; FuNo2012 p. 649 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Comestibilite : Sans interet | |
Bovista limosa (Rostrup) Rauschert (1959) | Synonymes : Bovista limosa Rostrup (1894), Meddelelser om Gronland, 18(2), p. 52 (Basionyme) (nom actuel)
Lycoperdon limosum (Rostrup) Rauschert (1959), Zeitschrift fur pilzkunde, 25(2), p. 52 References : Sarasini p. 135 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Comestibilite : Sans interet | |
Lycoperdon frigidum Demoulin (1972) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Lycoperdon frigidum Demoulin (1972), Lejeunia: Revue de botanique, 62, p. 10 (Basionyme) References : Sarasini p. 198 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Habitat : Espece alpine avec Dryas, Loiseleuria, Salix,ecc. Comestibilite : Sans interet |
Stamnaria persoonii (Mougeot) Fuckel (1870) [1869-70] |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Lycoperdon equiseti Hoffmann (1790), Vegetabilia cryptogama, 2, p. 17, tab. 5, fig. 1
Peziza persoonii Mougeot (1822), in Persoon, Mycologia europaea, seu complet omnium fungorum in variis europaeae regionibus detectorum enumeratio, 1, p. 288, tab. 12, fig. 1 (Basionyme) Sanctionnement : Fries (1822) Peziza equiseti (Hoffmann) Fries (1822), Systema mycologicum, 2(1), p. 121 Stamnaria persoonii (Mougeot) Fuckel (1870) [1869-70], Jahrbucher des nassauischen vereins fur naturkunde, 23-24, p. 309 (nom actuel) Helotium persoonii (Mougeot) P. Karsten (1876), Meddelanden af societas pro fauna et flora fennica, 1, p. 56 (nom. illegit.) Phialea persoonii (Mougeot) Gillet (1880), Champignons de France, les discomycetes, p. 106 Habrostictis persoonii (Mougeot) Rehm (1881), Ascomyceten, 13, n° 615 Stamnaria equiseti (Hoffmann) P. Karsten (1885), Acta societatis pro fauna et flora fennica, 2(6), p. 139 Calycella persoonii (Mougeot) Quelet (1886), Enchiridion fungorum in Europa media et praesertim in Gallia vigentium, p. 305 Scleroderris equisetina Feltgen (1901), Vorstudien zu einer pilz-flora des grossherzogthums Luxemburg, 1(2), p. 91 References : Ellis p. 564 Groupe : Pezizes Classification : Ascomycota / Leotiomycetes / Helotiales / Helotiaceae Habitat : Sur Equisetum palustre Comestibilite : Sans interet Commentaires : Ancienne recolte citee par Aime de Soland en 1858, sur Equisetum telmateia, au bord du Layon a Thouarce. |
Phragmidium subcorticium (Schrank) G. Winter (1881) [1884] | Synonymes : Lycoperdon subcorticium Schrank (1793), in Hoppe, Botanisches taschenbuch fur die anfanger dieser wissenschaft und der apothekerkunst, 1793, p. 68 (Basionyme)
Uredo miniata Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 216 Uredo eglanteriae H. Martius (1817), Prodromus florae mosquensis, Edn 2, p. 230 Caeoma miniatum (Persoon) Schlechtendal (1824), Flora berolinensis, 2, p. 120 Xenodochus carbonarius Schlechtendal (1826), Linnaea, Ein journal fur die botanik, 1, p. 237, tab. 3, fig. 3 Erysibe miniata var. rosarum Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 200 Erysibe miniata (Persoon) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 200 Torula carbonaria Corda (1839), Icones fungorum hucusque cognitorum, 3, p. 5, tab. 1, fig. 15 Physoderma miniata (Persoon) Leveille (1847), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 374 Lecythea miniata (Persoon) Leveille (1847), Annales des sciences naturelles, botanique, serie 3, 8, p. 374 Coleosporium miniatum (Persoon) Bonorden (1860), Abhandlungen der naturforschenden Gesellschaft zu Halle, 5, p. 186, tab. 1, fig. 16 Phragmidium rosarum f. rosae-pimpenellifoliaeRabenhorst (1873), Fungi europaei exsiccati, Klotzschii herbarii vivi mycologici continuatio, Edn 2, serie 2, n° 1671 Phragmidium carbonarium (Schlechtendal) G. Winter (1881) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 227 Phragmidium subcorticium (Schrank) G. Winter (1881) [1884], Rabenhorst's kryptogamen-flora von Deutschland, Oesterreich und der Schweiz, Zweite Auflage, Pilze, 1(1), p. 228 (nom actuel) Caeoma exitiosum Sydow & P. Sydow (1903), Annales mycologici, edii in notitiam scientiae mycologicae universalis, 1(3), p. 252 Phragmidium rosae-pimpinellifoliae (Rabenhorst) Dietel (1905), Hedwigia, 44, p. 339 Groupe : Non classe Classification : Basidiomycota / Pucciniomycetes / Pucciniales / Phragmidiaceae Habitat : Sur Rosa Commentaires : Synonyme de Phragmidium mucronatum selon certains auteurs. | |
Calvatia rugosa (Berkeley & M.A. Curtis) D.A. Reid (1977) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Lycoperdon rugosum Berkeley & M.A. Curtis (1868) [1869], The journal of the linnean Society, botany, 10(46), p. 345 (Basionyme)
Bovista cisneroi Spegazzini (1881), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 12(6), p. 248 Lycoperdon rubroflavum Cragin (1885), Bulletin of the Washburn College Laboratory of natural history, 1(2), p. 36 Bovista antarctica Spegazzini (1887), Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 11(1), p. 26 Calvatia aurea Lloyd (1899), Mycological writings, 1, mycological notes n° 1, p. 11 Calvatia rubroflava (Cragin) Lloyd (1899), Mycological writings, 1, mycological notes n° 2, p. 12 Calvatia candida var. rubroflava (Cragin) G. Cunningham (1926), Proceedings of the linnean Society of the New South Wales, 51(3), p. 368 Calvatia rugosa (Berkeley & M.A. Curtis) D.A. Reid (1977), Kew bulletin, 31(3), p. 671 (nom actuel) References : Sarasini p. 169 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Spores : 3-4.5μm Comestibilite : Sans interet |
Lycoperdon norvegicum Demoulin (1971) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Lycoperdon norvegicum Demoulin (1971), Norwegian journal of botany, 18(3-4), p. 166 (Basionyme) References : Sarasini p. 212 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Spores : 2.5-4 μm Comestibilite : Sans interet |
Bovista dominicensis (Massee) Kreisel (1964) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Lycoperdon dominicense Massee (1889), in Cooke, Grevillea, 17(83), p. 60 (Basionyme)
Bovista dominicensis (Massee) Kreisel (1964), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 69(2), p. 202 (nom actuel) References : Kriesel p. 55 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Spores : 4-4.5μm Comestibilite : Sans interet |
Bovista furfuracea (J.F. Gmelin) Persoon (1801) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Lycoperdon furfuraceum J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1464 (Basionyme) Sanctionnement : Persoon (1801)
Bovista furfuracea (J.F. Gmelin) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 138 (nom actuel) Bovista delicata Berkeley & M.A. Curtis (1860) [1858], Proceedings of the American Academy of arts and sciences, 4, p. 124 Lycoperdon pusillum ss. Hollos (1903), Gasteromycetes hungariae, a magyar tudomanyos Akademia megbizasabol, p. 94, tab. 21, fig. 29-35 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Spores : 3.5-4.5 μm Comestibilite : Sans interet |
Lycoperdon pseudogemmatum Spegazzini (1884) | Synonymes : Lycoperdon pseudogemmatum Spegazzini (1884), Anales de la Sociedad cientifica Argentina, 17(2), p. 85 (Basionyme) Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Comestibilite : Sans interet | |
Lycoperdon fuligineum Berkeley & M.A. Curtis (1868) [1869] | Synonymes : Lycoperdon fuligineum Berkeley & M.A. Curtis (1868) [1869], The journal of the linnean Society, botany, 10(46), p. 345 (Basionyme) (nom actuel)
Lycoperdon epixylon Berkeley & M.A. Curtis (1868) [1869], The journal of the linnean Society, botany, 10(46), p. 345 Lycoperdon astrocaryi Berkeley & Cooke (1876) [1877], The journal of the linnean Society, botany, 15(86), p. 393 Lycoperdon cubense Berkeley (1887), in Massee, Journal of the royal microscopical Society, 1887, p. 722 Bovista puiggarii Spegazzini (1889), Boletin de la Academia nacional de ciencias en Cordoba, 11(4), p. 470 Bovista asterospora Massee (1889), in Cooke, Grevillea, 17(83), p. 60 Lycoperdon confluens Patouillard (1899), Bulletin de la Societe mycologique de France, 15(3), p. 203 Morganella mexicana Zeller (1948), Mycologia, 40(6), p. 650 Radiigera puiggarii (Spegazzini) Singer, J.E. Wright & E. Horak (1963), Darwiniana, 12(4), p. 603 Morganella puiggarii (Spegazzini) Kreisel & Dring (1967) [1966], Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 74(1-2), p. 116 Morganella fuliginea (Berkeley & M.A. Curtis) Kreisel & Dring (1967) [1966], Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 74(1-2), p. 113 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Spores : 4.5-5 μm Comestibilite : Sans interet | |
Lycoperdon curtisii Berkeley (1873) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Lycoperdon plicatum Berkeley & M.A. Curtis (1860) [1858], Proceedings of the American Academy of arts and sciences, 4, p. 125 (nom. illegit.)
Lycoperdon curtisii Berkeley (1873), Grevillea, 2(16), p. 50 (Basionyme) (nom actuel) Lycoperdon wrightii Berkeley & M.A. Curtis (1873), Grevillea, 2(16), p. 50 Vascellum curtisii (Berkeley) Kreisel (1963), Feddes repertorium, specierum novarum regni vegetabilis, 68, p. 86 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Spores : 3-4 μm |
Lycoperdon muscorum Morgan 1891 | Synonymes : Lycoperdon muscorum Morgan (1891), J. Cincinnati Soc. Nat. Hist., 14, p. 16 Groupe : Vesses de loup Classification : Basidiomycota / Agaricomycetes / Agaricales / Lycoperdaceae Stipe : Present. Habitat : Parmi les mousses, dans les prairies humides et tourbieres. Automne. Comestibilite : Sans interet | |
Hemitrichia decipiens Garcia-Cunch., J.C. Zamora & Lado (2022) |
Pas de photo disponible |
Synonymes : Clathrus stipitatus Schmidel (1747), Manipulus, 1, tab. 33, fig. 1-18 (nom. inval.)
Mucor miniatus Jacquin (1775), Florae austriacae sive plantarum selectarum in Austriae archiducatu sponte crescentium, 3, p. 54, tab. 299 Lycoperdon pusillum Hedwig (1780), Samml. Phys. Naturg., 2, p. 276 (??) (nom. illegit.) Sphaerocarpus ficoides Bulliard (1788), Herbier de la France, 9, tab. 417, fig. 3 Stemonitis ficoides (Bulliard) J.F. Gmelin (1792), Systema naturae, Edn 13, 2, p. 1469 Arcyria decipiens Persoon (1795), in Usteri, Annalen der botanik, 15, p. 35 (Basionyme) Trichia fallax Persoon (1796), Observationes mycologicae seu descriptiones tam novorum quam notabilium fungorum, 1, p. 59, tab. 3, fig. 4-5 Trichia fallax var. ß ficoides(Bulliard) Persoon (1801), Synopsis methodica fungorum, p. 177 Trichia virescens Schumacher (1803), Enumeratio plantarum in partibus Saellandiae septentrionalis et orientalis, 2, p. 208 Trichia cerina Ditmar (1814), in Sturm, Deutschlands flora, Abt. III, die pilze Deutschlands, 1, p. 51, tab. 25 Trichia fulva Purton (1821), An appendix to Midland flora, 3(1), p. 290 (nom. illegit.) Trichia clavata var. ß cerina (Ditmar) Wallroth (1833), Flora cryptogamica germaniae, 2, p. 380 Trichia furcata Wigand (1863), Jahrbucher fur wissenschaftliche botanik, 3, p. 30, tab. 1, fig. 1-10 Trichia fallax var. cerina(Ditmar) Rostafinski (1875) [1874], Sluzowce (Mycetozoa) monografia, p. 245 Trichia nana Zukal (1886) [1885], Verhandlungen der kaiserich-koniglichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien, 35, p. 334, tab. 15, fig. 8 Trichia decipiens (Persoon) T. Macbride (1899), The North American slime-molds, Edn 1, p. 218 Trichia stuhlmannii Eichelbaum (1906), Verhandlungen des naturwissenschaftlichen vereins in Hamburg, serie 3, 14, p. 32 Trichia pusilla (Hedwig) G.W. Martin (1949) [1948], North American flora, 1(1), p. 53 (nom. illegit.) Hemitrichia decipiens,Garcia-Cunch., JC Zamora & Lado, a Garcia-Cunchillos, Zamora, Ryberg & Lado, Mol. Phylogenete. Evol. 177:107609, 14 (2022), (nom actuel) References : Poulain, Meyer, Bozonnet p .119 Groupe : Myxos Classification : Amoebozoa / Myxogastrea / Trichiida / Trichiaceae Chapeau/Fructification : Sporocarpes disperses ou en groupes, de 1,5 a 3mm de haut. Sporocystes subglobuleux, ovoides a piriformes, 0,5 a 1,5mm de diametre, brun-jaune, brun-olive, brillants. Chair : Peridium simple membraneux a dehiscence irreguliere. Elateres de 4 a 6µm de large, ornes de 3-5 bandes spiralees lisses, a extremites libres, a pointes aigues longuement attenuees. Stipe : Stipe de 0,5 a 1mm de longueur, s'elargissant vers le haut, brun jaune a brun fonce, presque noir. Habitat : Bois mort Spores : Spores en masse brun-jaune a brun olive. Spores finement reticulees sur une grande partie de la surface, garnies sur l'autre, de verrues ± reliees par des cretes. 10 a 13µm de diametre. Comestibilite : Sans interet |
Pour vous accompagner lors de vos sorties mycologiques, MycoDB vous recommande les guides suivants :